Syriëstrijder voor rechter wegens moord in kalifaat

Voor het eerst staat een terug*gekeerde Syriëstrijder in ons land terecht voor een moord die hij in het kalifaat zou hebben gepleegd. Hakim Elouassaki (24), telg van een beruchte Vilvoordse familie, heeft de twijfelachtige primeur. Hij pochte telefonisch over het doden van een gevangengenomen sjiiet. En keerde zelf terug met een granaatscherf in het hoofd.

Eigenlijk staat vandaag ook Houssien Elouassaki (25) *terecht, Hakims één jaar oudere broer. De ‘bekendste’ Elouassaki, gewezen lid van *Sharia4Belgium, schopte het bij Islamitische Staat in Syrië destijds tot ‘emir’ en had honderd Belgische, Nederlandse en Franse Syriëstrijders onder zijn hoede. Hij was afwezig op het grote Sharia4Belgium*proces, waar hij twaalf jaar cel kreeg wegens schuldig aan martelingen, gijzelingen en executies.

Houssien Elouassaki is met stellige zekerheid al drie jaar dood. Toch ging zijn Vilvoordse familie in beroep tegen die twaalf jaar. Dat klinkt te gek voor woorden, maar het kan omdat een familierechtbank hem nog altijd niet officieel dood heeft verklaard. ‘Maar over hem gaan we niet meer pleiten’, zegt Abderrahim Lahlali, die de familie verdedigt.

Niet zichzelf door granaatscherf

Broer Hakim zal vandaag wél in persoon aanwezig zijn in de rechtbank. De eerste strijder die hier terechtstaat voor een terroristische moord gepleegd in het kalifaat. Hakim keerde destijds zelf meer dood dan *levend terug: hij had bij aankomst een *granaatscherf in het hoofd.

Aan de telefoon tegen zijn vriendin pronkte hij in *januari 2013 *vanuit Syrië met een moord. ‘Raad eens? Ik heb *iemand *gedood. Pang. In het hoofd.’ Het slachtoffer: een nooit nader *geïdentificeerde sjiiet. Later was ook sprake van het doden van een christen.

Toen Hakim later in België na een marathonverhoor ook nog eens bekentenissen aflegde, leek de moordzaak zonneklaar. Zijn advocaten, Abderrahim Lahlali en Walter Damen, zeggen dat hun cliënt niet bij zinnen was door die granaatscherf en dat die *zogezegde *bekentenis er kwam onder dwang. De belastende telefoongesprekken zouden niet meer zijn dan stoerdoenerij. Hakim Elouassaki werd de voorbije maanden specifiek onderzocht. Volgens zijn advocaten is hun cliënt sinds die granaatscherf weliswaar toerekeningsvatbaar maar *onherroepelijk veranderd. *Gerechtspsychiaters zijn *verdeeld over zijn intellectuele capaciteiten.

Naast de broers staan in Antwerpen nog vier andere Syriëstrijders terecht ‘voor terroristische moord en deelname aan een terroristische organisatie’. Het gaat om Zakaria Asbai (25), Nabil Azahaf (24), Magomed Saralapov (23) en Tarik Taketloune (24). Het gerecht meent dat de meesten onder hen intussen niet meer leven, maar bewijzen zijn er niet. En zo is Hakim Elouassaki de enige die in persoon terechtstaat. Hij riskeert dertig jaar cel.


Datum: 21/11/16
Bron: De Standaard

Eigen mening:

Een maand, een jaar of levenslang (of 15 jaar, sinds de wet Lejeune...)? Zal de rechtstaat zegevieren of wordt de gewone burger nog steeds harder gestraft als deze zijn boete niet op tijd betaalt? We zullen het zo gauw mogelijk zien of misschien wordt het in de doofpot gestoken, daar is de media niet te goedgelovig voor natuurlijk. Hoewel de bewijzen er zijn, is het verwerpelijk dat deze personen nog steeds de mogelijkheid hebben om zelfs terug in België te komen. Zo zie je maar dat de staat niet kan garanderen om zijn burgers te beschermen, ze kunnen hier binnen en buiten wandelen wanneer ze willen en meestal ook doen en laten wat ze willen. Met dank aan, Europa? Of België zelf? Of de incompetente leiders die beide moeten besturen maar niet echt iets verwezenlijkt krijgen? Tijd zal het uitwijzen, maar dit zal niet de laatste zijn die we nog zullen moeten berechten, en laten we hopen dat ze het zo zwaar maken dat één ieder ander daar blijft dan zich terug in deze samenleving te willen mengen. We willen onze kinderen toch niet in een milieu of toekomst van angst laten leven of laten opgroeien?