Immuniteitsspecialiste Isabelle Meyts, verbonden aan het kinderziekenhuis van het UZ Leuven, pleit voor een screening van alle baby's op immuundeficiëntie. In ons land lopen duizenden kinderen rond met een immuunsysteem dat niet goed werkt. Door een defect gen kunnen perfect gezonde kinderen in uitzonderlijke gevallen zelfs sterven aan een doodgewone griep.

"Vroeger werd dit soort problemen afgedaan als brute pech of ongelukkig toeval, maar meer en meer leren we nu dat genetische oorzaken aan de basis liggen van overlijdens aan een banale infectie. Die infectie treft misschien wel duizend kinderen tegelijk, maar slechts 1 op de 1000 of 1 op de 100.000 wordt fataal ziek, vertelt Meyts in "De ochtend" op Radio 1. Bovendien wordt immuundeficiëntie vaak niet herkend: "Ongeveer 80% van de grote groep primaire immuundeficiënties is op dit moment nog ondergediagnosticeerd."

"Als banale infecties te vaak optreden bij een kind, bijvoorbeeld vier of vijf oorontstekingen of twee of meer ernstige longontstekingen op een jaar, moet er gedacht worden aan een afweerstoornis. Bij een kind met herhaalde pneumonieën, moet je eigenlijk ook het afweersysteem ten minste aan de basis onderzoeken. Je kan daar heel ver in gaan, tot en met genetisch onderzoek. Soms is dat de enige manier om tot een diagnose te komen, maar je moet zeker beginnen met een alertheid."

Doorgedreven screening

Afweerstoornissen komen in verschillende gradaties. "Er is een grote groep kinderen en volwassenen, die leidt aan een probleem met de antistofproductie, waarbij de antilichamen in ons bloed van onvoldoende kwaliteit of hoeveelheid zijn om ons te verdedigen. Dat is de groep waarbij je gemakkelijker kan overleven, omdat er een adequate therapie is, namelijk antistoffen toedienen."

"Pal daartegenover staat een kleine minderheid, een tiental procent van de hele groep, waarbij kinderen helemaal geen afweersysteem hebben. Dat is de ernstigste vorm, Severe Combined Immunodeficiency (SCID). Kinderen overleven meestal de leeftijd van één jaar niet en net voor die groep is bijvoorbeeld neonatale screening belangrijk."

"En dan hebben we nog de groep waarbij kinderen overlijden of bijna overlijden aan de griep. Dat klinkt banaal, alsof het brute pech is. Dat is de groep patiëntjes met meestal een aangeboren defect in het immuunsysteem en die groep is het moeilijkste om op te sporen, omdat de waarschuwingstekens hier niet gelden. Dit kind heeft geen vier oorontstekingen of een longontsteking gehad, het is gewoon niet in staat om dit ene virus te bestrijden."

Meyts pleit voor meer educatie en een doorgedreven screening van alle baby's: "Een neonatale screening zou helpen om de ernstigste vorm op te sporen. Bij de hielprik bij de geboorte kan je meteen ook dit screenen." In Knack vertelt ze ook nog dat hoe vroeger de diagnose gesteld wordt, hoe vroeger er kan worden overgegaan tot een stamceltransplantatie, nog voor de eerste infecties optreden. Daarmee zouden elk jaar drie of vier levens gered kunnen worden.

Bron: De Redactie. Geraadpleegd op 02/11/2016, via http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/wetenschap/1.2809331

Eigen mening: Ik vind het belangrijk dat er naar zulke zaken onderzoek wordt gedaan. Zeker als je leest dat het altijd is afgestempeld als: 'Brute pech', maar het in feite wel degelijk op voorhand gezocht, gevonden, verklaard en verholpen kan worden. Je kan je dan wel de vraag stellen: drie of vier levens per jaar redden, dat is zeker de moeite waard! Maar zijn er geen andere gebieden binnen de wetenschap en geneeskunde waar het geld en de middelen garantie bieden op het redden van veel meer mensenlevens? Zelf vind ik dat er sowieso veel geld mag gestoken worden in heel dat wetenschapsdomein rond gezondheid (en dan eventueel wat minder op het gebied ruimte en buitenaards leven, ja). Er valt verder ook te lezen dat die ernstigste vorm al meteen te screenen valt bij de hielprik bij de geboorte... Wel, waar wacht men dan nog mee?