In de eerste zeventien weken van dit jaar hebben al 23 peuters in de Verenigde Staten een wapen in handen gekregen en er iemand mee neergeschoten. Vorig jaar gebeurde dat gemiddeld één keer per week, schrijft de Washington Post.

Het laatste slachtoffer was een moeder in Milwaukee, die afgelopen week vanaf de achterbank door haar jonge kind werd doodgeschoten. Sinds 20 april is het zeven keer voorgekomen dat een één-, twee- of driejarige op zichzelf of iemand anders schoot.

Meestal schieten de peuters per ongeluk op zichzelf. Dit jaar gebeurde dat achttien keer, waarbij het negen keer fataal was. Twee keer schoten ze iemand anders dood: de moeder deze week in Milwaukee, en in februari een 9-jarige jongen die per ongeluk door zijn 3-jarige broer werd gedood.

"Slechts een fractie"

"Deze cijfers vormen slechts een fractie van het aantal incidenten met vuurwapens en kinderen", schrijft de Washington Post. De organisatie Everytown for Gun Safety heeft minstens 77 gevallen genoteerd waarbij kinderen jonger dan 18 iemand neerschoten. Daarnaast zijn er de gevallen waarbij er door een volwassene, al dan niet met opzet, op een peuter wordt geschoten.

Niet overal in de Verenigde Staten gelden even strenge normen voor de manier waarop wapens moeten worden opgeborgen. Volgens The Washington Post verklaart dat deels het aantal incidenten.

bron: http://www.demorgen.be/buitenland/d...-neer-be7cbdda/

mening: Er is al zoveel commotie geweest over de wapenwet in de Verenigde Staten dat ik echt niet begrijp hoe dit nog kan gebeuren. Het is moeilijk om deze wet erdoor te krijgen, maar in zoveel andere landen is dit toch ook gelukt? Dat een peuter gemiddeld één keer per week iemand of zichzelf neerschiet is toch iets om over na te denken? Er gebeuren veel meer incidenten met pistolen in de VS dan in andere delen van de wereld en nog verandert er niets aan de wet. Men kan het gaan steken op de wet over het opbergen van wapens, maar wat is dit voor een wet? Je zorgt er toch voor dat je kind dit nooit kan vinden? Iedereen die logisch kan nadenken, koopt allereerst al geen wapen, zeker niet met kinderen in huis.