Reinhold Hanning, voormalig kampbewaker in Auschwitz, heeft voor de rechtbank in Detmold spijt betuigd over zijn verleden. "Ik schaam me ervoor dat ik het onrecht heb zien gebeuren en mij daar niet tegen heb verzet", zei de 94-jarige in een verklaring. "Het spijt mij oprecht."

De oud-SS'er staat in Detmold terecht op beschuldiging van medeplichtigheid aan moord op 170.000 mensen. Het openbaar ministerie verwijt hem onderdeel te zijn geweest van de vernietigingsmachinerie van de nazi's. Op twaalf voorafgaande zittingsdagen had hij alleen maar gezwegen. Zijn spijtbetuiging las hij vrijdag zittend in een rolstoel voor van een vel papier.

In een uitvoerige verklaring die eerder werd voorgelezen door zijn advocaat gaf Hanning toe van de massamoorden te hebben geweten. Hij zei de herinnering aan zijn tijd als kampbewaker tot aan zijn proces te hebben verdrongen.

Ex-gevangenen of hun nabestaanden die in het proces optreden als zogenoemde nevenklagers namen geen genoegen met de spijtbetuiging. "Het mag dan zo zijn dat hij een ander mens is, maar voor datgene wat gebeurd is, daarvoor is geen excuus", zei de 95-jarige Leon Schwarzbaum.

Ook nevenklager-advocaat Cornelius Nestler vond de verklaring "dun en inhoudsloos". Maar dat Hanning na zo lang te hebben gezwegen "eindelijk zijn verantwoordelijkheid op zich neemt, toont aan hoe zinvol zulke strafzaken nog zijn", zei Nestler.

bron: http://www.demorgen.be/buitenland/a...am-me-b4f0d79f/

eigen mening: Dat er verschrikkelijke dingen gebeurd zijn in Auschwitz weten we allemaal. Dat er voor dit onrecht mensen hebben moeten boeten is dan ook niet meer dan normaal. Toch vind ik dat er ook een punt komt wanneer we het verleden moeten laten rusten. Nu nog een man van 94 jaar straffen voor feiten die 70 jaar geleden zijn gebeurd vind ik dan ook een beetje overdreven. Daarnaast vind ik ook dat we naar de situatie moeten kijken waarin de man zich bevond. We zeggen altijd wel dat iedereen een keuze heeft en tot op een bepaald punt is dat ook zo, maar zeker de Duitsers zaten tijdens de Tweede Wereld Oorlog met zo een misvormd waardepatroon. Ik kan mij voorstellen dat wat juist of fout is, of liever moreel of immoreel is, op die moment moeilijk van elkaar te scheiden was. Daarbij werd iedereen, inclusief deze man gevormd door een extreem controlerende maatschappij. Ik begrijp dat het voor de overlevenden en de nabestaanden zeer moeilijk is om dit te laten rusten, maar een deze man in de laatste jaren van zijn leven nog straffen heeft niemand iets aan.