De Nederlandse kunstenaar Johannes Verwoerd pakt uit met een bijzonder fotoproject, "Amsterdam landmarks". De foto's tonen eerst bekende gebouwen in de Nederlandse hoofdstad om ze op volgende foto's weg te halen. Wat blijkt? Niemand mist het Paleis of het Rijksmuseum.

Verwoerd hoopt met zijn project het debat op gang te brengen. "Door mijn foto’s hoop ik dat mensen zich afvragen of het Centraal Station daar wel had moeten staan. Ik wil dat mensen op die manier nadenken over de stad. Het beleid wordt door politiek en gemeente bepaald, maar het is wel onze stad", legt hij uit aan het NRC Handelsblad.

Hij heeft aan Amsterdammers de foto's voorgelegd en die hebben niets door. "Ze voelen wel dat er iets niet klopt, maar ze weten niet wat er ontbreekt in het plaatje." Verwoerd maakte de foto's met behulp van Photoshop en wil het concept best nog eens toepassen in een andere stad, zoals Parijs of Londen.

Bron: Cardoen, S. (sd). "Wat is een stad zonder monumenten ?". Opgehaald van De Redactie: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/c...nsten/1.2597485

Mening:
Het is eenvoudig om een foto van iets of iemand te photoshoppen, met enkele muisklikken is er al een sprake van een ware metamorfose. Wanneer je tegenwoordig een foto ziet van een bekend persoon of een kennis, borrelt bij de meeste mensen al meteen hun kritische reflex op door zich af te vragen: "Is deze foto werkelijkheid of gefotoshopt ?" Hierdoor hebben mensen al snel door dat er iets niet klopt en beseffen ze bijgevolg dat het om een 'getrukeerde' foto gaat. Wat blijkt, foto's van steden vormen hier een uitzondering op ! Uit het fotoproject van Nederlands kunstenaar Johannes Verwoerd , genaamd "Amsterdam landmarks", blijkt dat Amsterdammers niet opmerken dat enkele monumenten (vb. het Rijksmuseum) niet op de foto staan. Vreemd toch ? Inwoners van een stad die geen verschil zien tussen een stadsfoto met monumenten en een stadsfoto zonder monumenten.

Het doel van dit project spreekt me enorm aan. Johannes Verwoerd wil hiermee immers dat mensen nadenken over de stad. Wanneer ik een stad kom, zie ik vele mensen dwalen door de stad. Ze zijn wel in de stad, maar weten niet goed waarom. Bekende monumenten ontglippen hierbij vaak hun aandacht. Dit is nu ook in kaart gebracht door het project van Johannes Verwoerd. Inwoners missen blijkbaar de monumenten van hun stad niet. Op het op te tonen van Guus Meeuwis te verwoorden: "Nu lig ik hier in een wild vreemde stad."

Ik sluit me aan bij de mening van Johannes Verwoerd, nl. "Het beleid wordt door politiek en gemeente bepaald, maar het is wel onze stad!" Een stad moet (op)gebouwd worden door het bestuur, maar vooral door de inwoners ervan. Het stadsbeleid domineert naar mijn mening de stad. Er worden vaak beslissingen genomen, zonder de inwoners erbij te betrekken. Steden zouden het voorbeeld van het onderwijs moeten volgen. In vele scholen is er een studentenraad die de belangen van alle studenten vertegenwoordigt. Waarom zou er in een stad dan geen "inwonersraad" kunnen zijn waar de belangen van alle inwoners worden vertegenwoordigt door enkele afgevaardigden.

Het klopt dat inwoners d.m.v. verkiezingen hun burgemeester en schepenen zelf kunnen aanstellen die telkens voor de komende jaar over het 'reilen en zeilen' van de stad mogen beslissen. Toch is het geen sinecure om als inwoner, je macht, voor enkele jaren aan iemand te geven. Zowel het stadsuitzicht als 'de stadssfeer' verandert elk jaar: nieuwe bouwplannen, evenementen, maatregelen, enz. Daarom is het volgens mij noodzakelijk dat de inwoners van een stad bij deze beslissingen worden betrokken. De stad is namelijk van hen. Een stad komt enkel en alleen tot leven door middel van hun inwoners (en toeristen). Zonder hen zou er sprake zijn van een kille, donkere stad. Zij 'verlichten' de stad door te werken, te winkelen, horecazaken te bezoeken, enz. Zij zorgen voor de gezelligheid, de warmte, kortom de stadssfeer. Deze sfeer wordt uitgelokt door de mogelijkheden die de stad hen aanreikt: gebouwen en monumenten. Als ik weer de koppeling maak naar het artikel, blijkt dat deze monumenten vaak 'vergeten' worden door de inwoners. Ze merken immers niet dat de monumenten d.m.v. Photoshop zijn verdwenen uit het stadslandschap. Zullen volgende troostende woorden na een liefdesbreuk dan toch enige waarheid bevatten: "Uit het oog, uit het hart." ?