De Vlaamse hogescholen starten binnenkort acties tegen de Vlaamse regering. Ze kampen met een chronisch gebrek aan geld en moeten personeel ontslaan, terwijl studenten met grotere lesgroepen en minder begeleiding worden geconfronteerd.

Al jarenlang geven de hogescholen aan dat ze te weinig geld van de Vlaamse overheid ontvangen, maar tot nu toe gingen zij niet of nauwelijks over tot actie. Daar komt nu verandering in. Zo nemen de hogescholen zich voor om binnenkort de Vlaamse regering op het matje te roepen, leert De Morgen uit een rondvraag bij verschillende directeurs.

"Onze boeken kleuren rood", zegt Johan Veeckman, directeur van de Arteveldehogeschool en voorzitter van de Vlaamse Hogescholenraad (Vlhora). "Maar wij houden niet alleen de minister van Onderwijs verantwoordelijk. Zij moet het ook maar stellen met de middelen die zij toegewezen krijgt. Wij vinden dit de verantwoordelijkheid van de volledige Vlaamse regering en dat zal ook blijken uit de acties die we binnenkort gaan voeren."

Eerst ludiek, dan staken
De geplande protestmaatregelen zullen normaliter aanstaande maandag duidelijk worden op het toekomstcongres van de Vlhora in het Vlaams Parlement. Uit anonieme verklaringen van directeurs wordt duidelijk welke vorm zij zullen aannemen. Eerst willen de hogescholen gaan praten met verschillende toppolitici, waarna ludieke acties zullen volgen op onder meer sociale media.

"De regering kan ons zo niet blijven behandelen", zegt een directeur. "Als ons ludiek protest geen effect heeft, wil ik als laatste redmiddel gerust overgaan tot een staking."

Een blik op de cijfers maakt duidelijk waarom. Samen bieden de hogescholen onderwijs aan meer dan 117.000 studenten. In tien jaar tijd zijn er 33.376 bijgekomen, maar in diezelfde periode is de financiering per student met een kwart gedaald. Terwijl de hogescholen in 2008 nog 6.800 euro per student ontvingen, ligt dat vandaag op 5.000 euro. Kleuter- en lagere scholen krijgen een soortgelijke som, terwijl de middelbare scholen en universiteiten fors meer per leerling of student tegemoet kunnen zien.

"Er is gewoon geen geld meer", zegt Veeckman. "Niet om te investeren in bakstenen, maar ook niet om aan onderwijsvernieuwing te doen."

Toon Martens, directeur van University College Leuven-Limburg, geeft aan dat de student er de dupe van wordt. "De kwaliteit gaat achteruit. Zo zullen studenten te maken krijgen met grotere lesgroepen en minder studiebegeleiding. Daar wordt steeds meer op bespaard, waardoor de vraag rijst wat er op termijn nog overblijft."

Het zorgt alvast voor veel onrust bij het personeel. "Onze hogeschool maakt verlies", zegt een directeur. "Ik heb zelfs personeel moeten ontslaan en een saneringsplan moeten opstellen. Maar mijn medewerkers zijn nu al overbevraagd. Stel u voor: wij bieden trainingen aan om burn-outs te voorkomen, maar mijn medewerkers hebben simpelweg geen tijd om ernaartoe te gaan. En als zij dan door een burn-out uitvallen, hebben we geen geld om hen te vervangen, waardoor de werkdruk voor de overblijvers nog groter wordt."

Minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) prijst de kwaliteit van de hogescholen en geeft aan dat ze begrijpt dat de budgettaire inspanningen niet gemakkelijk zijn. "Voor dit jaar hebben we de hogescholen zoveel mogelijk gespaard. Vanaf 2017 zouden de voorziene middelen opnieuw deels de stijging van de studenten moeten volgen."




Eigen mening:
Ik vind het verontrustend dat we moeten gaan besparen op onze toekomst. De studenten die, op het moment, naar school gaan (middelbaar, hogeschool…), zijn onze toekomst. Ik kan begrijpen dat iedereen moet gaan besparen, maar dit is een daling van 1800 euro per student. Dit zal er niet alleen voor zorgen dat de kwaliteit van de school achteruit gaat, maar ook het welbevinden van de leerling. Zoals er in het artikel geschreven staat, worden er leerkrachten ontslagen en gaan scholen grotere groepen leerlingen moeten maken (momenteel zien jullie dit al gebeuren in 1baso a en b). Hierdoor krijgen andere leerkrachten meer werk, waardoor ze minder met de zullen leerlingen bezig zijn. Er wordt minder gekeken naar de individuele noden van de leerling. We zien de laatste jaren dat het aantal burn-outs sterk stijgt bij de jongeren. Het is niet alleen meer een fenomeen bij hardwerkende veertigjarige mannen en vrouwen. Tijdens de verschillende sessies van Pedagogische Didactische Vorming is ons met lichte dwang aanbevolen het welbevinden van de leerlingen op de eerste plaats te zetten. Door deze besparing zullen er nog meer jongeren kampen met burn-outs (het welbevinden gaat achteruit), omdat er meer druk op hen komt. Niet alleen bij hen, maar ook bij de leerkrachten.

Bron: De Morgen, 17/02/2016, http://www.demorgen.be/binnenland/h...ering-b5d1458b/