‘Een leraar heeft een voorbeeldfunctie’


Leraar rijdt jongeman dood, pleegt vluchtmisdrijf, geeft zich aan en wordt door zijn school preventief geschorst. Wanneer wordt beslist dat het private te ingrijpende publieke repercussies heeft?


Wat er gebeurde

Afgelopen weekend reed in Lichtervelde de 30-jarige leraar Bryan I. de 24-jarige Jelle Tommeleyn dood. Hij pleegde vluchtmisdrijf, maar gaf zich de dag nadien aan. Volgens zijn advocaat had hij niet gedronken en ‘schaamt hij zich enorm’. De man zou ‘een emotioneel wrak’ zijn. De onderzoeksrechter liet Bryan I. vrij onder voorwaarden.

De basisschool in Aartrijke waar Bryan I. lesgeeft, heeft de man nu preventief geschorst. ‘Op die manier kan de rust in de school terugkeren’, aldus een brief van de Vrije Eigentijdse Katholieke Basisschool. Of de man ooit nog voor de klas zal staan, daarover laat de directie van de school zich niet uit.


Wanneer privé publiek wordt

Wanneer heeft wat in het privéleven gebeurt zo’n ingrijpende impact op het publieke dat er moet worden overgegaan tot schorsing?

‘Algemeen geldt een scheiding tussen privé en werk’, zegt Patrick Loobuyck, professor levensbeschouwing aan de Universiteit Antwerpen, ‘maar soms is die scheiding heel poreus. Zoals hier. Een schorsing zou niet het uitgangspunt mogen zijn, maar soms gebeurt er iets in je privéleven dat je professionele leven bemoeilijkt of ondermijnt.’

‘Iemand die aan de lopende band pakjes inpakt, zal misschien minder snel worden geschorst dan iemand die leraar is’, vervolgt Loobuyck. ‘Wie voor de klas staat, heeft een voorbeeldfunctie. Je staat ergens voor. Leerlingen moeten je kunnen vertrouwen.’

‘Een vluchtmisdrijf is een zware fout’, zegt Roger Blanpain, professor emeritus arbeidsrecht aan de KU Leuven. ‘In afwachting van de beslissing van de rechter, die jaren op zich kan laten wachten, kan de werkgever, overeenkomstig de wet op de arbeidsovereenkomsten, overgaan tot een preventieve schorsing of zelfs ontslag. Bovendien kun je hier niet echt meer spreken van een fout in je privéleven. Wie iemand doodrijdt, betreedt al het publieke.’


Een schorsing klinkt als een straf

Hangt er geen zweem van culpabilisering rond zo’n schorsing? Zijn er geen alternatieven?

‘Ik zie er geen’, zegt professor Blanpain. ‘Je kunt zeggen: privé doe ik wat ik wil, maar zodra er commotie rond is en de bladen er vol mee staan, is je privéleven publiek geworden.’

Willy Bombeek, woordvoerder van het Katholiek Onderwijs Vlaanderen, nuanceert. ‘Er is geen sprake van culpabilisering of straf. Door al de commotie die is ontstaan na het ongeluk is beslist over te gaan tot een preventieve schorsing. In feite is dat een time-out, waarna met alle betrokken partijen zal worden bekeken hoe het verder moet. Bryan I. wordt ook gewoon doorbetaald.’


DS, 10-02-2016 (VIV)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB