Turken voelen zich meer gediscrimineerd in Antwerpen dan in Brussel


In Antwerpen is discriminatie harder voelbaar dan in Brussel, dat vindt althans de tweede generatie migranten van Turkse origine. Voor mensen met Marokkaanse roots is er geen verschil. Zij voelen zich overal even hard gediscrimineerd. Dat blijkt uit het doctoraatsonderzoek van Ahu Alanya (KU Leuven)


De onderzoekster maakte voor haar doctoraat gebruik van een Europese databank, waarin ook cijfers over Antwerpen en Brussel zitten. In de databank zitten de zogenaamde tweede generatie migranten, hier geboren, en tussen de 18 en 35 jaar oud.

Die hiërarchie tussen Turken, Marokkanen en Belgen zien de onderzoekers opduiken in alle onderzochte domeinen: bij de zoektocht naar een job, bij het uitgaan, op school, bij contacten met de politie, op straat en in de wijk.

Opvallend: de Turkse minderheid in ons land rapporteert in Antwerpen sterkere discriminatie tegenover zichzelf als groep – de zogenaamde groepsdiscriminatie – dan in Brussel. Het probleem in Antwerpen is volgens de Turkse minderheid het grootst op straat, bij het uitgaan en bij contacten met de politie. De onderzoekers zien een mogelijke verklaring in de specifieke stadscontext. Zo kent Antwerpen een lagere diversiteit en een meer homogene meerderheidsgroep dan Brussel. ‘Ook de politiek en het thema “immigratie” is gepolariseerd, met de sterke aanwezigheid van Vlaams Belang’, klinkt het.

Voor de Marokkaanse minderheid bestaat geen significant verschil tussen de twee steden. Ze voelen zich overal even hard gediscrimineerd.

VERGAUWEN.E., 'Turken voelen zich meer gediscrimineerd in Antwerpen dan in Brussel',internet, DeStandaard, 1/12/2015, (http://www.standaard.be/cnt/dmf20151130_01998186)

Mening: Ik denk dat alles te maken heeft met de integratie. Ik denk dat als ze zich meer integreren in onze cultuur en ook dingen van die cultuur gaan overnemen dat er zich minder problemen zouden voordoen. Ik heb het gevoel dat ze nu een gemeenschap apart zijn die zich tussen de onze heeft geworsteld. Ze zijn star wat hun tradities en gewoontes betreft en vaak hebben ze zelfs de taal niet helemaal onder controle. Dat laatste lijkt me toch een minimumvereiste voor integratie.