Met zijn diepte van ruim 11 kilometer onder het zeeoppervlak is de Marianentrog de diepst gekende plek op aarde. Tot nu toe was maar weinig geweten over het leven in de 2.400 kilometer lange kloof bij het eiland Guam in de Stille Oceaan. Wetenschappers zijn dan ook met verstomming geslagen over de veelheid van soorten die ze er in een maand tijd vonden. Ze vonden zelfs een vissoort die de grootste diepten van de wereld bewoont. Dat meldt de Amerikaanse omroep NPR.

De Marianentrog is een plek die al lang tot de verbeelding spreekt. Er heerst complete duisternis en ijzige koude, en een druk die groot genoeg is om een mens te verpletteren als een blikje. Heel evident was het dus niet om te achterhalen wat zich op de allerdiepste zeebodem afspeelt

De vissen in de diepste kloof ter wereld hebben grote, brede vleugelachtige vinnen, een palingachtige staart, een geschulpt gezicht en een bijna doorzichtige huid


Onderzoekers Falkor
Om het gebied te exploreren, liet een internationaal team van wetenschappers aan boord van het schip Falkor landers naar de bodem afdalen. Elke lander had de grootte van een ijskast, was bezaaid met diverse instrumenten en camera's en voorzien van stevige, glazen bollen die als een soort boei de op- en neerbeweging moesten sturen.

Eenmaal de landers zich op de bodem bevonden, kregen de wetenschappers enkele grote verrassingen te zien. De diepst levende vissen die ooit zijn geregistreerd, vlokreeften, microben met verbluffend hoge ademfrequentie en een onverwacht grote biodiversiteit.

Hoe vissen op de allergrootste diepte van de wereld eruitzien? "Verbazend en uniek", zo omschrijven de onderzoekers de 'ghost fish', zoals ze hem noemen. "Grote, brede vleugelachtige vinnen, een palingachtige staart, een geschulpt gezicht en een bijna doorzichtige huid." Wellicht is de vis een nieuwe soort slakdolf, die 8 kilometer onder het zeeoppervlak leeft.


Als een handtas

De landers hadden vallen met aas mee om vissen te lokken. Wat de vissen niet opaten, werd verorberd door grote troepen garnaalachtige vlokreeften. Sommige vallen konden effectief dieren vangen, waaronder een tweede nieuwe soort slakdolf. Meerdere vissen werden opgehaald naar het schip, maar overleefden de decompressie niet. De reden dat de vissen kilometers diep aan de grote druk kunnen weerstaan, is een speciale chemische stof in hun lichaam. De trimethylamine oxide houdt de celwanden van de vissen en de andere dieren flexibel.

Deze plek bevindt zich zo ver van het zonlicht dat mensen dachten dat er niet veel leven zou zijn


Onderzoekers Falkor

De landers groeven ook in de zeebodem en maten de ademfrequentie van de microben die erin leefden. Die bleek verbluffend hoog. Maar het meest verrast waren de onderzoekers door de biologische hotspot die de kloof blijkt te zijn. "Er is daar beneden veel meer leven dan we dachten", klinkt het. "Deze plek bevindt zich zo ver van het zonlicht dat mensen dachten dat er niet veel leven zou zijn, maar dat is er dus wel."

Een van de redenen, volgens de onderzoekers, is dat de kloof de diepste bodem van onze planeet is. Net als in een handtas belanden sommige dingen ook in de oceaan op de bodem. Als een trechter verzamelt de kloof allerlei materiaal uit de oceanen en wat naar beneden valt, houdt het leven op de bodem in stand.

BRON: De Morgen, artikel: NRP, 26 december 2014
http://www.demorgen.be/wetenschap/b...ereld-a2163466/

Eigen mening: Ik vind het zeer fijn om te lezen dat er nog steeds nieuwe soorten worden ontdekt. De onderzeewereld is voor ons nog voor een groot deel een mysterie. Het is dus altijd leuk nieuws als we een nieuwe soort ontdekken. We leren steeds meer over hoe levensvormen kunnen overleven in zulke dieptes en dat is natuurlijk bijzonder interessant. Wie weet wat we in de komende jaren nog allemaal zullen ontdekken.