Water is een mensenrecht. Dat staat sinds 2010 zwart op wit in een VN-resolutie. Met een dreigende globale watercrisis in het verschiet is dat bemoedigend, toch? Da's helaas niet het woord dat in je opkomt bij het nieuwe boek van de Amerikaanse professor Karen Piper. Ze schetst daarin een apocalyptisch beeld over de komende strijd om water.

Binnen amper zes jaar zou 30 tot 40 procent van de landen wereldwijd al te kampen hebben met waterschaarste, zo concludeerden Deense en Amerikaanse onderzoekers onlangs. Bovendien kan de klimaatverandering de toestand zelfs nog verergeren. Dat is het sombere beeld voor de nabije toekomst. Price of Thirst: Global Water Inequality and the Coming Chaos' aan Salon.com. "Eigenlijk is er nog steeds dezelfde hoeveelheid water op aarde als we hadden in de tijd van de dinosaurussen. Het probleem is dat de locatie

"Waterschaarste is niet echt de juiste benaming", zo vertelt Karen Piper, professor aan de universiteit van Missouri en auteur van het boek 'The van het water is veranderd. De klimaatverandering verplaatst water, het oppompen van grondwater verplaatst water. Maar mensen zijn niet zo verplaatsbaar. Je kan niet zomaar Los Angeles oppakken en het daar neerploffen waar het water heen is."

"We raken eigenlijk vooral onze wateroplagsystemen kwijt: onze gletsjers, die onze 'zuiverwaterbanken' zijn, en ons fossiele water, dat miljoenen jaren nodig heeft om weer aangevuld te geraken." Ze verwijst naar enkele aquifers, watervoerende lagen in de ondergrond, in de VS en India die stilaan verdwijnen, omdat we het water onbegrensd blijven oppompen.

Ook vervuiling is een ernstig probleem: liefst twintig procent van de wereld heeft vandaag geen toegang tot proper water. "Twintig procent van de wereld moet het ook doen met minder dan een dollar per dag. En het is interessant te zien hoe fel die groepen overlappen."

Maar de toegang tot proper water is toch een mensenrecht, zoals de Verenigde Naties vier jaar geleden in een resolutie poneerden? Kunnen we dat dan niet afdwingen? Dat recht is bijzonder relatief, zo blijkt. Zelfs in een Amerikaanse stad als Detroit, die juli het bankroet moest aanvragen, worden vandaag mensen afgesloten van de toegang tot water. Met toestemming van een rechter zelfs, die een paar dagen geleden stelde dat "water een noodzakelijk ingrediënt is om leven in stand te houden", maar dat er geen "afdwingbaar recht is om gratis of betaalbaar water te krijgen".

Volgens Karen Piper mogen we dat scenario in de komende jaren verwachten. Zij stelt dat waterschaarste op die manier stilaan een businessopportuniteit wordt voor grote bedrijven. Zij staan klaar om openbare watervoorzieningsdiensten in handen te krijgen, om er het dan ten gelde te maken naargelang de vraag. "Geen geld, geen water", is dan het mantra. En volgens Pipers voorspellingen kan dat snel gaan: tegen 2025 zouden die bedrijven de controle hebben over de watervoorziening van 21 procent van de wereldbevolking.

In een dramatische metafoor vergelijkt ze water met bloed, het levensbloed van onze planeet. "Ik wil daarmee vooral aantonen hoe gevaarlijk de idee is dat we ons 'bloed' zouden verkopen", legt ze uit. Volgens haar is water wel degelijk een mensenrecht en is het essentieel dat dat ook afdwingbaar is. De crux voor haar is dat watervoorziening in handen van de overheid blijft. "Als je het water niet in publieke handen houdt, kan je er geen democratische beslissingen meer over nemen."

In die context suggereert zij dat er hervormingen nodig zijn bij de Wereldbank en het IMF. "Het lijkt alsof er een Koude Oorlog gaande is tussen socialisme en de vrije markt, en de Wereldbank en het IMF gedragen zich alsof ze die vrije markt en die neoliberale agenda overal moeten pushen of dat anders het socialisme de boel overneemt. Dat is een foute manier om naar de wereld te kijken. Ons macro-economisch systeem, ook het hunne, is volledig gebaseerd op groei, maar we kunnen de hoeveelheid water in de wereld niet doen aangroeien. Dat blijft altijd hetzelfde. Dus we moeten een stap achteruit zetten en beginnen denken aan het milieu."

Bron: http://www.demorgen.be/wetenschap/h...ening-a2078161/

Onze watervoorziening mag in geen geval in handen komen van grote bedrijven. Water is een basisrecht, toch beschikken nu al heel veel mensen niet over zuiver, drinkbaar water. Aangezien als sinds 2010 zwart op wit beschreven staat door de VN dat drinkwater een basisrecht is, is hier nog altijd weinig actie toe ondernomen. Ik vind dit echt niet kunnen, en ik vrees dat als multinationals ons waternetwerk gaan beheren, nog meer mensen de watertoevoer zal ontzegd worden.