Westerse exit uit Libië


Westerse landen manen hun burgers aan om het conflictueuze Libië te verlaten. Ondertussen halen ze er ijlings hun diplomaten weg. Gezichtsverlies dreigt voor de ‘Navo-overwinnaars’ van drie jaar geleden.


‘Schoten afgevuurd naar onze voertuigen maar alle medewerkers veilig’, zo tweette Brits ambassadeur Michael Aron gisteren vanuit Libië. De witte 4x4’s met rode diplomatieke nummerplaten kwamen net buiten Tripoli onder vuur, vermoedelijk door de islamitische milities van de nabijgelegen basis Camp 27. Kogelvrij glas en een ingedrukte gaspedaal brachten de diplomaten in veiligheid. Waarom ze daar rondreden? Ze waren net aan het wegtrekken uit Libië, richting buurland Tunesië. Na de aanval waarschuwden de Britten een EU-konvooi dat op dezelfde weg medewerkers aan het evacueren was. Zij keerden om en ontvluchtten Libië later alsnog via een vliegtuig van de Italiaanse luchtmacht.


Exit der burgers, ook Belgische

Onder meer Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland en Nederland vaardigden intussen een negatief reisadvies uit naar het land, waar de gevechten, aanslagen en incidenten stilaan de pot uit rijzen. ‘Duitsers lopen het risico op kidnapping of aanvallen’, waarschuwt het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken. Italië haalde zelfs alles uit de kast door de voorbije dagen meer dan honderd landgenoten in veiligheid te brengen, eerst via konvooien naar Tunesië, later met het vliegtuig naar Italië.

Ook het Britse Foreign Office wil zijn burgers veilig zien: ‘Britten in Libië zouden nu moeten vertrekken via commerciële middelen.’ Dat gaat wel nogal moeilijk, aangezien de grootste internationale luchthaven haast een ruïne is en de tweede grootste onder controle van milities staat. Ook ons land raadt reizen naar Libië ten zeerste af. Wie er al is, verlaat Libië best onmiddellijk, ‘rekening houdend met het feit dat alle verplaatsingen via de weg naar de buurlanden volstrekt afgeraden zijn’.


Exit der diplomaten

De Verenigde Naties en Turkije stuurden eerder al hun diplomatiek personeel tijdelijk weg. Afgelopen zaterdag evacueerden de Verenigde Staten in de vroege uurtjes de medewerkers van hun ambassade, langs dezelfde weg die de Britten later namen, maar wel begeleid door jets.

De Amerikanen willen geen risico’s nemen na de dood van VS-ambassadeur Chris Stevens en enkele personeelsleden twee jaar geleden in Benghazi. Volgens Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken John Kerry gaat het slechts om tijdelijke maatregelen. Die maatregelen mochten wel al op felle kritiek rekenen in zijn thuisland. ‘Ik denk dat de regering, na de verwijdering van Kadhafi, zijn aandacht van Libië heeft laten afdwalen’, zegt Amerikaans politicus Ed Royce tegen CNN, ‘en de toestand is al een hele tijd aan het verergeren’. In het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden zit Royce het Comité voor Buitenlandse Zaken voor.


Gênant voor Londen en Parijs

De Amerikaanse exit staat symbool voor het uitdoven van de hoop op een diplomatieke oplossing in Libië. Ambassadeurs van de EU beslisten na een spoedvergadering zondag om voorlopig niet volledig te evacueren, maar de Italiaanse luchtmacht houdt zich al klaar. Zo’n evacuatie zou een ernstig gezichtsverlies betekenen, analyseert Guardian-journalist Chris Stephen. Vooral dan voor Londen en Parijs, die de Navo-bombardementen op dictator Moammar al-Kadhafi enkele jaren geleden leidden en indertijd triomfantelijk beweerden dat ze er de democratie hadden aangeleverd.


Nu Kadhafi dood is, wie is de vijand?

Drie jaar na de dood van Kadhafi is Libië allerminst de veilige burcht der democratie geworden die de Navo-leden voor ogen hadden. Volgens Chris Stephen is de mozaïek van tegen elkaar vechtende milities te verwarrend voor de Westerse landen. ‘Drie jaar geleden met de rebellen tegen Kadhafi was het makkelijker voor de Navo om te weten wie te bombarderen’, verklaarde hij aan Christiane Amanpour van CNN. ‘En nu is de veelgehoorde klacht: wie bombarderen we? We hebben zo veel milities die allemaal tegen elkaar vechten. En ik denk dat de internationale gemeenschap daarvan perplex staat.’


Ondertussen in Libië...

Hoofdstad Tripoli vormt al twee weken de achtergrond voor raketaanvallen, beschietingen en tanks. Gisteren nog stierven 23 Egyptische arbeiders nadat een raket op een huis was gevallen. Ook oostelijke stad Benghazi ontsnapt niet aan het tumult, waar 36 doden vielen in gevechten tussen islamitische milities en gevechtsvliegtuigen van de luchtmacht, die onder controle staan van oud-generaal Khalifa Haftar. De onlusten laaiden na de parlementsverkiezingen in juni weer op. Toen leden de islamitische partijen grote verliezen. De milities vrezen nu dat die partijen, zoals de Justice and Construction Party van de Moslimbroederschap, zullen verdwijnen.

De gevolgen van de conflicten zijn niet te overzien. Vorige week smeekte de Libische minister van Buitenlandse Zaken in de VN-Veiligheidsraad om hulp. Er heerst olieschaarste. In Tripoli staat een brandstoftank van zes miljoen liter benzine in brand. Duizenden mensen zijn op de vlucht. In veel ziekenhuizen zijn geen medicijnen meer te vinden en banken zijn beroofd door bendes die met antitankwapens de kluizen opbliezen. En de rest van de wereld? Die sluipt via de achterdeur weg.


Blog DS, 28-07-2014 (Bo Vanluchene)

Bijgesloten Plaatje(s)

 

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB