"Kinderen vragen tot 10 euro voor Panini-stickers"

Ook in de scholen slaat de Panini-gekte rond het WK toe. Het Xaveriuscollege in Borgerhout heeft de razend populaire stickers met voetballers verboden omdat kinderen zelfs geld begonnen te vragen voor de stickers. Dat schrijft Het Nieuwsblad.

Dat België in de ban is van de Panini-gekte, is wel het minste dat je kan zeggen. Maar af en toe loopt het wel eens de spuigaten uit, zo blijkt op het Xaveriuscollege in Borgerhout.

"Op zich zijn we niet tegen ruilen, maar we merkten dat sommige kinderen geld begonnen te vragen voor de stickers, en dat vonden we te ver gaan", legt adjunct-directeur Dirk Dobbeleers uit op Radio 2. "Sommige kinderen vroegen tot 10 euro voor een sticker, en sommigen maakten misbruik van de naïviteit van sommige leerlingen die niet weten hoe zeldzaam bepaalde stickers zijn."

De school besliste daarop om de stickers op school te verbieden. "We gaan nu niet elke boekentas gaan controleren", aldus nog Dobbeleers. "Maar kinderen zien elkaar ook vaak na school en we stellen voor dat ze hun stickers dan met elkaar ruilen."

Positief benaderen
Een verbod is niet altijd de beste oplossing, zegt Willy Bombeeck van het katholiek onderwijs. "Als je vaststelt dat er geld wordt gevraagd, en misschien wordt gevochten, dan kan het niet meer en moet je eventueel beslissen om dat te verbieden." Maar hij ziet ook andere mogelijkheden, door de Panini-gekte in het educatief project op te nemen. "Misschien kan je het positief benaderen, door te zeggen: "handel drijven is niet verkeerd, maar er zijn bepaalde regels die je moet volgen." Zo kan je een stukje ethiek proberen bij te werken."

Bron: De redactie
Datum: 13/05/2014

Eigen mening:

Ergens vind ik het wel goed dat die school de Panini-stickers verboden heeft. Het is namelijk erg leuk voor de kinderen dat ze deze stickers kunnen ruilen met elkaar. Vroeger werd dit ook al gedaan bijvoorbeeld met knikkers, Didl-papier en Pokemonkaarten. Dit is hier dus geen uitzondering op. Het is alleen echt niet goed dat sommige kinderen hier geld voor vragen. Ruilen is geen enkel probleem, maar er geld voor vragen kan eigenlijk niet. Is daarom die stickers verbieden de beste oplossing? Ik denk van niet. Net zoals het artikel aanhaalt, kan je dit ook educatief opnemen in de school. Zo kan je kinderen aan de hand van die stickers het handelssysteem uitleggen en kan je hen normen en waarden bijbrengen over handel en ruilen. Dit kan geïntegreerd worden in bijvoorbeeld Wero (geschiedenis, economie...).

Ik ben het niet volledig eens met de beslissing die de school genomen heeft door de Panini-stickers te verbieden. Ik denk dat het verbod net meer tegen-reacties en daden zal uitlokken.
Je kan er niet omheen, de panini-stickers zijn de hype. De leerlingen van het Xaveriuscollege gaan zich benadeeld voelen en alleen maar meer met de Panini-stickers bezig zijn, niet alleen op school maar zoals het artikel zelf zegt ook buiten de school.

Ik vind dat de school meer aandacht moet geven aan het probleem in plaats van het gewoonweg van de baan te schuiven.

Persoonlijk heb ik geen enkel probleem met de hele hype die momenteel hangt rond de stickers. Het is mijn ogen een leuke manier om ook de kinderen meer te betrekken bij het WK voetbal. Toch begrijp ik de reactie van de school, een school moet een plaats zijn waar leerlingen zichzelf kunnen ontwikkelen en geen 'zwarte markt' om hun stickertjes te verkopen. Dat de leerlingen hun stickers onderling ruilen, mag op zich geen enkel probleem zijn. Dat er echter geld voor gevraagd wordt, vind ik echter niet kunnen.
Wat ik persoonlijk wel een goed voorstel vindt, is dat van meneer Bombeeck om zo de leerlingen wat ethiek bij te brengen. Zo leren de leerlingen van jongs af aan wat handel -en zo dus ook economie- inhoudt.

Het verbieden van de stickers op school is wel een strenge beslissing. Zoals wordt aangehaald in het artikel zien kinderen elkaar vaak na school, waar ze nog altijd hun stickers kunnen verkopen. Ik denk maar aan sportclubs, muziekscholen,... Het is misschien beter om er een les economie rond te geven. Natuurlijk weet ik dat elke leerkracht zijn leerplandoelstelling moet kunnen afwerken en dat er niet veel ruimte meer is. Toch vind ik dit een mooie kans om een les te werken rond wat er in de leefwereld van de leerlingen gebeurt en of dit maatschappelijk wel aanvaardbaar is. Tijdens deze les kun je met de leerlingen in gesprek gaan over hoe zij hierover denken en of dit nu juist of fout is. Bovendien zou ik ook de ouders hierover inlichten zodat ze op de hoogte zijn van het project. Wanneer de school en de ouders van de kinderen duidelijk maken dat geld niet aanvaardbaar is, dringt dit misschien beter door tot de leerlingen.

Uiteraard is het logisch dat je de Panini-stickers verbiedt, want er wordt geld voor gevraagd en je kan het dan bezien als een vorm van 'dealen'. Om dan direct te zeggen: "Maar kinderen zien elkaar ook vaak na school en we stellen voor dat ze hun stickers dan met elkaar ruilen", vind ik heel kort door de bocht. Ik denk niet dat kinderen van deze leeftijd zich al moeten bezighouden met het ruilen van zaken voor geld, daar zijn ze nog veel te jong voor. Als school kan je kinderen buiten school uiteraard niets verbieden, maar daarom moet je het nog niet op deze manier verwoorden. Als er drugs zou gedeald worden op school, dan gaan ze toch ook niet zeggen: "Kinderen zien elkaar ook vaak na school en we stellen voor dat ze hun drugs dan met elkaar ruilen."
Vervolgens denk ik dat het vrij moeilijk is om het nu op een positieve manier te benaderen, omdat het veel tijd en organisatie met zich zal meebrengen.

__________________
Niet doorschuiven, maar aanpakken.

Net zoals al vaker is aangehaald, gaat het wel erg ver als kinderen geld beginnen vragen voor een sticker. Dat is ook niet het doel van die Panini-stickers. Het is de bedoeling dat je zelf spaart. Dat maakt het ook leuker. Is het niet leuker om zo'n pakje met nieuwe stickers te openen dan €10,00 kwijt te zijn aan één sticker? Ik weet dat ik vroeger ook Diddl-papier spaarde, maar geld aan geven heb ik nooit gedaan. Dat zou ik ook nooit gedaan hebben. Ooit heb ik ook kaarten van een tv-programma gespaard. Als ik dan nog een paar kaarten niet had, kon ik die bestellen. Dat was ook wel betalen, maar niet €10,00 per kaart. Als de kinderen ook hun collectie willen vervolledigen, zouden ze dat ook kunnen doen. Maar ik vind het niet kunnen dat er op school voor betaald wordt. De school heeft goede maatregelen genomen, maar ik zou hen het niet enkel verbieden, maar hen ook een ethische gedachte meegeven. Dit werd ook in het artikel aangehaald en dat vind ik een goed idee.