Seropositief en tòch papa

SABINE VERMEIREN

Een pasgeboren baby is altijd een wonder. Maar in Westmeerbeek, bij Heidi Driesmans en Kenny Van Quickelberge is een baby dat écht. Toen Kenny in 2002 de diagnose kreeg dat hij seropositief was, begroef hij instinctief zijn kinderwens. Twaalf jaar later is Kenny papa geworden van Sehn, een gezonde zoon. En zonder medische tussenkomst.

De mokerslag kwam er twaalf jaar geleden op een moment dat Kenny nog lang niet dacht aan gezinsuitbreiding. Toen de dokter hem vertelde dat hij seropositief was, dacht Kenny vooral aan doodgaan. Want zo ging dat toch, met aids? Kenny: "Er komt op zo'n moment onzettend veel op je af. En eigenlijk denk je maar aan één ding: overleven."

Big Brother
Dat Kenny nog echt zou léven, in plaats van alleen maar over-leven, wist hij toen nog niet. Dat besef kwam pas later. Want Kenny mocht dan wel seropositief zijn, dat hoefde niet noodzakelijk alles te hypothekeren. Die boodschap droeg hij ook uit aan iedereen die er oren naar had. Eerst door in 2006 mee te doen aan de vijfde reeks van het realityprogramma Big Brother op KanaalTwee, later door lezingen te geven en heel openlijk te praten over hiv.

Toen Kenny twee jaar geleden Heidi Driesmans tegenkwam, single mama van een dochter van tien op dat moment, kwam ook beetje bij beetje de kinderwens in beeld. Maar in plaats van te kiezen voor het peperdure klinische procédé van het 'sperma-wassen' (waarbij sperma gezuiverd wordt van een hiv-besmetting, nvdr) kozen Heidi en Kenny ervoor om de natuur zijn werk te laten doen. Al gingen ze daarbij niet onbezonnen tewerk. "Ik wist: als je besmetting al lang onder controle is en je waarden zijn miniem, dan is de kans op overdracht bij seksueel contact héél erg klein. Dat is niet zomaar mijn eigen theorie, dat heeft ook de Hoge Gezondheidsraad al gezegd. Nochtans hadden Heidi en ik ervoor gekozen om altijd veilig te vrijen. Op die ene keer na dan. En het was meteen raak: Heidi was zwanger."

Snelle tests wezen al kort na de bevruchting uit dat Heidi niet besmet was geraakt. En daarmee was ook elk risico voor de baby uitgesloten, omdat alleen de moeder hiv kan overdragen op de baby.

Vragen
Op 2 mei is Sehn geboren: een stevige, blozende kerngezonde baby. En Kenny? Die is een supertrotse papa. Al krijgt hij nét iets meer vragen uit zijn omgeving dan eender welke andere kersverse papa. "Natuurlijk begrijpen mensen het niet altijd. Maar dan leggen Heidi en ik het uit. Dat ik al tien jaar medicatie neem en de ziekte daarmee onder controle heb. Wil ik nu uitschreeuwen tegen lotgenoten dat ze maar raak moeten vrijen? Nee, tuurlijk niet. Wie hiv-besmet is, moét voorzichtig blijven. Zo blijft het ook bij Heidi en mij, omdat het risico op overdracht nooit echt helemaal weg is. Maar we willen wel het taboe wegnemen. Kinderen krijgen op natuurlijke manier als je hiv-besmet bent, kan. Kijk naar Sehn. Wondermooi. Toch?!"

Bron: http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-...-papa-a1882489/

Mening:
Dit verhaal kan je lezen als een sprookje, iets waarvan men dacht dat het niet mogelijk was, maar toch mogelijk werd. Maar ik denk dat we toch voorzichtig moeten zijn met zulke verhalen. Ik ben blij voor het koppel en dat het kind gezond is, maar dit risico nemen zonder medische begeleiding vind ik dom. Het had heel anders kunnen uitdraaien...
Daarom vind ik dus dat dit artikel met de nodige nuance gelezen moet worden!

Dit is een prachtig verhaal en een bewijs en steun voor de personen die met HIV leven. Uiteraard is het nu niet de bedoeling dat men onmiddellijk kan gaan vrijen met iedereen zonder bescherming. Kenny heeft 10 jaar perfect zijn medicatie genomen. Ik zou het erg eng vinden als vrouw om niet veilig te vrijen met iemand met HIV, maar zoals de gezondheidsraad zegt en dit artikel bewijst, kan het dus wel. Ik ben erg blij voor dit koppel en ik hoop echt dat dit een enorme steun kan zijn voor andere koppels met een kinderwens, maar toch HIV-positief.

Ik deel de mening van J*ll.Verboven.
Het is een mooi verhaal en bijna ongelofelijk maar toch...
Dit verhaal kan andere mensen met HIV valse hoop geven. Het is een wonder dat dit kind ter wereld is gekomen zonder medische tussenkomsten en zonder besmetting, maar dit zal niet bij iedereen zo zijn.
Door dit te publiceren zijn er waarschijnlijk heel veel koppels waarvan man of vrouw besmet is en ook proberen een kind te krijgen, zij lopen wel het extreem gevaarlijke risico dat hun kindje besmet ter wereld komt.
Ik doe geen afbreuk op wat deze ouders gedaan hebben, maar het had heel anders kunnen uitdraaien.

Ik ben blij voor dit koppel dat het hen gelukt is. Ik denk dat ze er ook heel goed over hebben nagedacht en dat het niet zomaar spontaan was. Ik vind wel dat je heel het artikel moet lezen. Je kan dus op een gewone manier een kindje verwekken, maar je moet blijven oppassen. Deze papa had de ziekte onder controle. Andere mensen in deze situatie zullen hier waarschijnlijk ook goed over nadenken en moeten gaan praten met dokters om zo'n beslissingen te nemen. Het is een mooi verhaal en kan andere mensen met HIV inspireren om toch door te gaan met hun leven en niet bij de pakken te blijven zitten.

Ik ga akkoord met het feit dat dit bijna een wonder is voor deze ouders dat ze een kerngezond kindje op de wereld zetten. Zoals de rest hieronder ook al reageert, hoop ik inderdaad dat niet alle koppels waarvan eentje seropositief is nu zomaar onveilig gaat vrijen omdat ze denken dat ze niet besmet raken. Hiv is nog altijd een grote risicofactor als je onveilig zou vrijen en dat mogen we niet negeren/vergeten omdat dit ene koppel een gezond kindje ter wereld gebracht heeft. Natuurlijk toont het wel aan dat je mits het innemen van je medicatie gedurende een aanzienlijke periode en medische begeleiding toch wel via een natuurlijke manier gezonde kinderen kan krijgen.