Uit een enquête blijkt dat zes op de tien Vlaamse ouders vinden dat een pedagogische tik geven, moet kunnen’
De meerderheid van de Vlaamse ouders vindt dat een ‘pedagogische tik’ moet kunnen. Een vijfde staat er neutraal tegenover. Dat blijkt uit een enquête die onderzoeksbureau iVox uitvoerde voor Het Nieuwsblad. Daarvoor werden 1.050 Vlaamse gezinnen met kinderen tussen zes en achttien jaar uitgebreid aan de tand gevoeld over hun opvoedingsprincipes.

Dat ‘slechts’ een op de vijf ouders gekant is tegen een pedagogische tik, is opvallend, maar daarom niet verkeerd, zegt kinderpsychiater Peter Adriaenssens. ‘Geweldloos opvoeden is in principe de regel, maar tegelijk vind ik dat we niet té heilig moeten willen zijn. Misschien is het wel mooi om toe te geven dat het je wel eens kan overkomen’

Dat is precies wat in de opvoedingsenquête naar voren komt. Want vindt de meerderheid van de ouders een pedagogische tik aanvaardbaar, massaal toepassen doen we hem niet. De ‘populairste’ straf in Vlaanderen is een internet-, computer-, of gameverbod: voor 37 procent is dat de meest gebruikte straf over alle leeftijden heen, tegenover 1 procent voor de tik.

Publiekelijk terechtwijzen

Opvallende tendens is de kanteling naar een strengere opvoedingsstijl bij jongere ouders. Waar gemiddeld 24 procent van de ouders aangeeft dat ‘streng’ de stijl is die het best hun aanpak omschrijft, loopt dat in de groep van 25 tot 39 jaar op tot 38 procent. Daarmee is het de meest gekozen stijl in die leeftijdscategorie.

Die strengere aanpak wordt bevestigd in tal van concrete toepassingen: jongere ouders laten hun kinderen al vroeger hun eigen spullen opruimen, ze geven hun vaker extra taken bovenop het verplichte huiswerk, ze zitten er niet mee in om hun kind publiekelijk terecht te wijzen en ze zien meer het nut in van straffen.

Bron www.standaard.be

Mijn mening Ik had niet gedacht dat jonge ouders voor zo'n opvoeding kiezen de dag van vandaag, want het lijkt er vaak meer en meer op dat de ouders beste vrienden met hun kinderen willen zijn. Dat zorgt op zijn beurt voor heel wat problemen in de opvoeding. De jongeren gaan geen grenzen meer kennen en mogen alles heel snel.

Ik ben echt wel blij dat die opvoedingsstijl dan toch aan het veranderen is. Ouders moeten nu eenmaal hun kinderen opvoeden en volgens mij is een strengere opvoeding een betere keuze. Dan berust de relatie meer op wederzijds respect. Als het kind de ouders respecteert, gebeurt hetzelfde ook lang de kant van de ouders. Kinderen hebben een houvast en heel wat structuur nodig. Die dingen worden dan ook weer bij een strengere aanpak aangeboden. Ik ben er echt een voorstander van! Wat de pedagogische tik betreft: je moet natuurlijk wel zien dat het pedagogisch blijft en geen huiselijk geweld wordt!

Ik heb zelf ook best jonge ouders en zal niet zeggen dat ik de strengste opvoeding had, maar het feit dat ze zelf nog jong waren zorgde er ook voor dat ze heel wat dingen meenamen uit de eigen opvoeding. Zoals Heleen ook zegt lijkt het vaak dat jonge ouders een vriendenband willen creëren met hun kinderen. Maar dat beeld is meer en meer aan het verdwijnen. Jonge ouders beseffen zeer snel wat het belang is van een goede opvoeding, zeker in de maatschappij zoals deze nu is. Een strengere aanpak zal ervoor zorgen dat kinderen de juiste weg vinden. Hoe je kinderen opvoedt is een eigen keuze, maar als je het juist doet zal je respect terugkrijgen van de kinderen. Ik denk dat jonge ouders zeker een deel van de opvoeding meenemen, de dingen die ze zelf goed vonden in hun opvoeding of net niet. Doordat dit nog frisser zit, zal dit ook de eigen opvoedingsstijl gaan bepalen vermoed ik. Maar net als Heleen lijkt een strenge opvoeding deze dag voor mij een goede aanpak.

Ik ben opgevoed volgens het principe 'streng maar rechtvaardig'. Als kind is het niet de meest leuke opvoeding, maar eens je ouder bent werpt die opvoeding wel zijn vruchten af.
Ik ben blij dat de ouders van tegenwoordig hun kinderen ook weer zo opvoeden. Jongeren leren zo dat je niets voor niets krijgt. Je moet voor alles werken, soms nog hard ook. Een strengere opvoedingsstijl leert dit aan jongeren, dat ze moeten werken om iets gedaan te krijgen. En zeg nu zelf, je hebt toch meer voldoening als je iets koopt/krijgt waar je hard voor gewerkt hebt?
En dan is er natuurlijk ook nog de 'pedagogische tik'. Het is waar wat Peter Adriaenssens zegt. Het is dapper om toe te geven dat je af en toe zo'n 'pedagogische tik' uitdeelt. Want je kinderen 'een pak slaag' geven, dat doe je toch niet? Wel, ik vind dat zo'n pedagogische tik toch ook wel moet kunnen in bepaalde situaties (en dan ook maar enkel door de ouders). Ouders zijn nog altijd een gezagsfiguur voor hun kinderen en als de kinderen niet luisteren denk ik dat zo'n pedagogische tik nog te verantwoorden is (zolang die tik niet elke dag/week gegeven wordt). Kinderen moeten luisteren naar hun ouders en daarmee basta. Bij ons heerst het principe 'wie niet horen wil, moet voelen'. Het is jammer dat het dan zo moet gebeuren, maar als het écht niet anders kan, denk ik wel dat het te rechtvaardigen is.

Ik vind dit heel erg positief dat jonge ouders voor een strengere opvoedingsstijl gaan, maar het doet me wel erg schrikken, want ik dacht net dat dit niet het geval was. Mijn mama werkt in een kleuter- en lagere school en als ik hoor met wat voor verhalen zij soms thuiskomt is die strengere opvoedingsstijl toch ver te zoeken. Ik sta zeker en vast achter een strengere opvoedingsstijl. Ik ben zelf ook zeer streng opgevoed en pluk hier nu nog steeds de vruchten van. Onder vriendinnen zie ik toch ook duidelijk het verschil van wie nu een strengere opvoeding gehad heeft of eerder een vrije opvoeding, voornamelijk op vlak van respect t.o.v. leerkrachten.

Als toekomstige leerkracht kan deze strengere opvoedingsstijl ons alleen maar 'ten goede' komen. Vaak verwachten ouders dat leerkrachten hun kinderen wel zullen opvoeden. Natuurlijk maken wij -als wij afstuderen- ook deel uit van de opvoeding, maar er kan niet verwacht worden van leerkrachten dat zij dit alleen zullen doen. Kijk maar naar kleuters die al naar school gestuurd worden en nog niet eens zindelijk zijn, dat zijn er ook steeds meer en meer.

Een pedagogische tik vind ik niet verkeerd, maar waar ligt de grens natuurlijk? Als het echt nodig is zou ik mijn kind eerder aan de arm trekken in plaats van een tik geven, maar dat is natuurlijk een keuze die je als ouders maakt.