1 op de 3 kinderen in bijzondere jeugdzorg jonger dan 10

Van alle kinderen en jongeren die vorig jaar hulp kregen van de bijzondere jeugdzorg was bijna één op de drie jonger dan tien jaar. Dat blijkt uit het jaarverslag van Jongerenwelzijn. Het aandeel jonge kinderen in de bijzondere jeugdzorg stijgt elk jaar. "Die tendens is zorgwekkend", zegt administrateur-generaal Stefaan Van Mulders.
In 2012 organiseerde Jongerenwelzijn hulp- en dienstverlening voor 26.984 kinderen en jongeren. Dat betekent een groei van 1,9 procent in vergelijking met het jaar voordien. Anderhalve procent van de Vlaamse jeugd heeft dus te maken met de bijzondere jeugdzorg, dat is 1 op de 70 kinderen.

"Een spijtige vaststelling daarbij is dat meer dan 40 procent van de minderjarigen jonger is dan 12 jaar, 30 procent is zelfs jonger dan 10 jaar. En dat aandeel van toch wel jonge kinderen stijgt elk jaar. Die tendens vinden we heel zorgwekkend", zegt Stefaan Van Mulders.

"We zien toch wel parallellen met de toename van het aantal kinderen dat opgroeit in armoede, de toenemende kansarmoede en de verbrokkeling van het sociale weefsel door onder meer migratie en gezinnen die uit elkaar vallen."

Het overgrote deel - 84 procent - zijn kinderen en jongeren in problematische leefsituaties. In minder dan 10 procent van de begeleidingen gaat het over jongeren die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd. Dat aantal daalt nu al een aantal jaren op rij.

Bijna 1 op de 5 kinderen in de jeugdhulpverlening heeft te maken met pleegzorg. Daarnaast zijn de begeleidingstehuizen en de thuisbegeleidingsdiensten de koplopers. Verder wordt een groot deel van de minderjarigen begeleid buiten de eigen sector. Daarbij gaat het vooral om voorzieningen erkend door Kind en Gezin en door het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap, of om schoolinternaten of psychiatrische ziekenhuizen.

De sector van de bijzondere jeugdzorg maakt grote veranderingen door. Centraal daarin staat meer zorg op maat. "De pijlers van zorg op maat en afstemming tussen sectoren komen uitdrukkelijk samen in het traject van de integrale jeugdhulp", zegt Van Mulders. "Zo zal elke jongere met een zwaardere hulpvraag - die al dan niet te maken heeft met een verontrustende leefsituatie - één en dezelfde toegangspoort passeren. Door zowel vraag als aanbod op vlak van jeugdhulp in één hand te brengen, willen we een beter zicht krijgen op wat er goed loopt of wat juist niet, zodat we op basis daarvan ons beleid en onze aanpak kunnen versterken of bijsturen."

Bron: deredactie.be 14/5/2013

Mening: Ik vind het uiterst zorgwekkend dat er zo veel jonge kinderen in de jeugdzorg belanden en dit aantal blijft stijgen. Het goede nieuws hieraan vind ik dat het aantal kinderen in de jeugdzorg die een misdaad hebben begaan wel daalt. Ik vraag mezelf toch wel af hoe het komt dat er zoveel jonge kinderen in de jeugdzorg terecht komen. Je zou denken dat we in een goede maatschappij leven om dit te voorkomen, maar blijkbaar is dit niet zo. Misschien legt onze maatschappij wel net te veel druk op deze kinderen en geraken ze zo op het slechte pad. Het zou natuurlijk ook kunnen dat dit komt door het toenemen van het aantal scheidingen en dat daardoor de ouders de kinderen uit het oog verliezen.

Ik vind het zeker en vast verontrustend wanneer ik zoiets lees. Dit hoort in een goede maatschappij niet aanwezig te zijn. Blijkbaar leven we dan niet in een al dan goede maatschappij. Het is raar dat de cijfers toch elk jaar stijgen, maar ook dalen bij kinderen die een misdaad pleegde. Dit is natuurlijk goed nieuws, dat dit daalt, maar ondertussen stijgt het ook. In het algemeen zouden deze cijfers helemaal moeten dalen om in een 'goede' maatschappij te leven. Persoonlijk hoop ik dan ook, dat ze goede oplossingen voorzien om dit eigenlijk tegen te gaan. Als het lukt om de cijfers al te doen dalen bij kinderen die een misdaad pleegde, moet het ook lukken om de stijgende cijfers te doen dalen. In vind het van groot belang dat dit gebeurt omdat men zo ook kan zien dat we toch goed leven. Nu gaat er blijkbaar iets mis in de maatschappij waardoor deze cijfers stijgen en dit moet/kan opgelost worden.

__________________
Life is Just a Game

Je moet hierbij wel in ogenschouw nemen dat het bij die groep kinderen onder 10 jaar in de bijzondere jeugdzorg in de meeste gevallen gaat om kinderen uit een problematische opvoedingssituatie. Dat wil zeggen dat deze kinderen in de jeugdzorg terecht komen omwille van de ouders en dus niet in de eerste plaats door problemen bij henzelf. Er wordt al te vaak en al te makkelijk gezegd dat er een probleem is met de kinderen en jeugd van vandaag. Hierdoor wordt te snel over het hoofd gezien dat de oorzaak heel vaak bij de ouders ligt. Wat mij betreft moet er binnen de bijzondere jeugdzorg intensief gewerkt worden aan de context waarin kinderen en jongeren zich bevinden. Een goede begeleiding van het hele gezin zal veel doeltreffender zijn dan de focus op het kind of de jongere alleen.

Ik vind dit heel verontrustend om te lezen. 1 op 3 kinderen is al veel maar dan zijn ze nog jonger dan 10 jaar ook. Is het dan zo erg gesteld? Inderdaad, zoals Joost zegt moeten we niet direct met onze vinger naar de kinderen wijzen en er een etiket van 'probleemkind' opplakken. We moeten verder kijken dan onze neus lang is. Kinderen die gedrag vertonen dat niet langer meer door de beugel kan willen ons iets vertellen.. Zij willen geholpen worden maar vaak worden zij net aan de kant gezet vanwege vooroordelen. Hierdoor ben ik blij dat deze kinderen, die geen goede thuis hebben, wel terecht kunnen bij jeugdzorg. Kansarme gezinnen, oké, maar er zijn genoeg gezinnen die het met veel minder moeten stellen waarvan de kinderen geen problemen hebben. Ik zou het dus niet direct steken op het feit dat mensen financieel niet mee kunnen maar het ligt nog het meest bij hoe de ouders hier zelf mee omgaan, wat hun mentaliteit is. Indirect is de financiële situatie wel de reden voor probleemgedrag van kinderen maar ouders kiezen nog altijd zelf hoe zij omgaan met zulke situaties. Ouders vergeten vaak dat kinderen hen zien als rolmodellen.

Charlotte heeft een punt, kinderen jonger dan 10 jaar die gescheiden ouders hebben kunnen soms moeilijkheden ondervinden door zich aan te passen aan de situatie. De ene week zijn ze bij de mama, waar die regels gelden. De week daarna bij de papa die totaal andere regels hanteert. Ik denk dan ook dat het belangrijk is om ondanks de scheiding toch in samenspraak regels te bespreken om het kind structuur te bieden. De prestatiemaatschappij zal hier ook wel een rol in spelen, kinderen kunnen tegenwoordig te weinig kind zijn en ervaren daarom het leven soms als zwaar en die last kan vaak te zwaar om dragen zijn.

__________________
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened - Winston Churchill