Onderzoek naar Turkse pleegkinderen in België

BRUSSEL - Het Turkse mensenrechten*-comité wil een onderzoek naar de Belgische pleeggezinnen, waar kinderen van Turkse afkomst worden opgevangen.
In de Turkse publieke opinie is een discussie aan de gang over kinderen van Turkse afkomst die in Europese ‘christelijke' gezinnen worden geplaatst. Ze vrezen dat de kinderen zullen vervreemden van de Turkse cultuur. Daarom wil het mensenrechtencomité van het Turkse parlement een onderzoek starten naar de Turkse kinderen in Europese pleeggezinnen. Over België is er vooral ophef omdat er kinderen bij homokoppels zijn geplaatst.

‘We stelden al jaren geleden vast dat allochtone kinderen, onder wie Turkse, die een tijdje in een Vlaams pleeggezin hadden verbleven, het soms moeilijk hadden om opnieuw aan hun eigen milieu te wennen', zegt Emine Karanfil, psycholoog en werkzaam bij Dunya. ‘Daarom probeert Opvang vzw via het project Dunya pleegzorg aan te bieden voor en door allochtonen. In Gent werken we vooral rond Turkse kinderen. Maar we hebben maar één Turks gezin dat kinderen opvangt en twee gemengde koppels. Er komen dus noodgedwongen Turkse kinderen bij Vlaamse pleegouders terecht. Maar we zorgen voor een zo goed mogelijke match en begeleiden de Vlaamse ouders zodat de Turkse cultuur zo veel mogelijk wordt gerespecteerd.'

Niet-halal? Geen probleem

In juli vorig jaar vond in Ankara een congres plaats waar België, Nederland, Oostenrijk en Duitsland uitleg gaven over hun pleegzorg. ‘Daaruit bleek dat wij het heel goed doen', zegt Karanfil, ‘beter dan in de andere landen. Ankara moet ook rekening houden met de realiteit. Ik heb net een plaatsing afgerond waarbij de Turkse moeder het geen probleem vond dat haar kind ook niet-halal vlees eet. Er zijn zelfs Turkse ouders die speciaal vragen om hun kind niet te plaatsen in een Turks pleeggezin om te vermijden dat het in hun gemeenschap bekend raakt. En als een kind bij een homokoppel terecht komt, dan hebben de Turkse ouders daar wel mee ingestemd.'

Op voorwaarde dat de ouders nog in beeld zijn. ‘We hebben twee kinderen uit een groot Turks gezin, dat in een instelling van Kind & Gezin zat, geplaatst bij een homokoppel. De ouders waren uit beeld dus we konden het hen niet meer vragen', zegt Anne Populier van Pleegzorg Oost-Vlaanderen.

‘Het ging om een groot gezin. Twee kinderen kwamen in een pleeggezin terecht met een Turkse vader en een Vlaamse moeder. Twee kinderen werden in een Vlaams pleeggezin geplaatst en twee bij een homokoppel. Een van die twee vaders leert nu Turks om de kinderen zoveel mogelijk de Turkse cultuur te kunnen meegeven.'

De standaard: rijdag 15 februari 2013, 03u00Auteur: Van onze redactrice Inge Ghijs

Om eerlijk te zijn snap ik het probleem niet zo goed. Als de ouders van de Turkse kinderen kunnen niet voor hun eigen kinderen zorgen, vragen ze zelf naar niet Turkse gezinnen om hun kind op te voeden. Als het kind bij een homofiele pleegouder wordt geplaatst stemmen ze daar zelf mee in. Waarom moet de rest van Turkije daar dan moeilijk over doen? Het allerbelangrijkste is toch dat de kinderen gelukkig zijn en dat er goed voor hen gezorgd wordt. Of dat nu door mensen met een ander geloof is of door twee moeders of twee vaders.

Ik ben het ermee eens. Wat hier nu vooral van belang is, is de toekomst van het kind: gezond, gelukkig en zorgeloos. Ik ben er zeker van dat het homokoppel met de beste bedoelingen de twee kinderen heeft opgevangen. Er loopt ook steeds een hele procedure vooraleer men effectief kan adopteren. Gelukkig bestaan er koppels die bereid zijn pleegkinderen op te vangen. Of ze nu hetero of homo zijn, ik zie het probleem niet.