Een Duits koppel heeft een pen uitgevonden die trilt als je er een schrijffout mee maakt. Het prototype werd ontwikkeld door het Duitse bedrijf Lernstift en is vooral bedoeld voor kinderen.
‘We kwamen op het idee doordat onze zoon nogal wat moeilijkheden heeft met schrijven', vertelt het koppel. De pen heeft twee functies die je afzonderlijk kan inschakelen. De <I>orthografie-modus </I>checkt op grammaticale fouten en kan handig zijn voor kinderen met dyslexie. Als de pen een fout vindt aan de hand van ingebouwde sensoren, begint ze te trillen, zodat je weet dat er iets niet klopt.

In de kalligrafie-modus trilt de pen als er wat schort als je handschrift niet voldoende leesbaar is.

De uitvinders houden deze maand een geldinzamelactie, zodat ze hun idee op de markt kunnen brengen.

Bron : http://www.standaard.be/artikel/det...130205_00458760

Mening :
Ik vind de uitvinding van de nieuwe pen wat tweezijdig, enerzijds vind ik het een goed idee voor de kinderen met dyslexie. Dyslexie komt namelijk meer en meer voor bij kinderen. Deze kinderen voelen zich dan onzeker als ze een examen of een test moeten maken. Maar deze pen gaat die onzekerheid verhelpen en gaat de kinderen helpen om schrijffouten te kunnen verbeteren. Maar anderzijds vind ik het een beetje overroepen. Het kan wel zijn dat het schrijffouten vermijdt, maar zo gaat men kinderen wat gemakzuchtig maken, denk ik persoonlijk. Er worden al veel grammaticale fouten gemaakt, denk maar aan het maken van -dt fouten. Deze fouten worden niet alleen door kinderen gemaakt, maar ook door volwassenen. Als deze pen wordt doorgevoerd, zullen veel kinderen er niet meer bij gaan nadenken, waardoor ze het nooit zullen leren. Deze technologieën zijn knap, maar we moeten ook in ons achterhoofd houden dat kinderen zelf moeten leren. Ze moeten zelf leren schrijven en die pen gaat dat een beetje verhinderen, denk ik persoonlijk. Kinderen van tegenwoordig zijn intelligent genoeg om zelf schrijffouten te vermijden.

Ik ben van dezelfde mening als Charlotte. Voor de 'wetenschap' en voor de uitvinding op zich zeg ik proficiat. Een balpen die bibbert bij het maken van een schrijffout, wauw. Iedereen heeft er waarschijnlijk ooit al eens van gedroomd maar om het dan te kunnen realiseren.. Echt prachtig. Maar als ik de wetenschappelijke kant dan weglaat, vind ik het helemaal niet zo goed. Dit gaat er voor zorgen dat kinderen en volwassenen het zich gemakkelijk gaan maken en zelf niet meer gaan nadenken. Waardoor ze eigenlijk nog slechter gaan schrijven dan ze oorspronkelijk al deden. Soms kan deze balpen echter wel van pas komen denk ik. Bijvoorbeeld onder druk of stress tijdens examens. Weliswaar niet onder het examen Nederlands! Maar uit stress begin je sneller te schrijven, je let meer op wat je moet schrijven dan hoe je het moet schrijven. Hierdoor kunnen er domme schrijffouten gemaakt worden. Dan is een balpen die schrijffouten aangeeft ideaal.

Voor de wetenschap is dit inderdaad een hele goede uitvinding, maar ik ben wel een beetje bang dat men hier misbruik van gaat maken. Voor personen met taalproblemen, waaronder dyslexie en dysorthografie is dit inderdaad een grote hulp. Ik denk echter wel dat anderen hier misbruik van zullen maken of men moet zoals men nu al doet bij ADIBIB, een bewijs opvragen dat deze pen bestemd is voor een persoon met bovenvermelde problemen.

Voor mij brengt het artikel ook wel twee kanten mee. Sommige mensen zullen ervan 'profiteren'. Ik heb namelijk ook veel schrijfproblemen met -dt en ik zou er dan eigenlijk een beetje van kunnen profiteren. Indien een woord fout geschreven is en de pen trilt, dan zou ik het gewoon verbeteren. Ik weet wel niet of ik zou kijken naar wat ik precies fout geschreven heb. Zou ik hier dan uit leren? Door gewoon het foute woord te veranderen. Dit doet me namelijk twijfelen. Ze zeggen wel, al doende leert men. Dit is ook zo, maar in een geval als dit betwijfel ik het toch. Kinderen gaan volgens mij gewoon het woord snel veranderen en sommige zullen niet precies gaan kijken wat ze fout schreven. Het zal een 'gemakszucht' worden dan. Voor kinderen met een bepaalde achterstand of problemen vind ik de uitvinding wel een vooruitgang. Zij leren echter uit fouten dat ze maken, ik denk dat deze personen sneller zullen kijken wat ze fout schreven dan personen zoals wij. Zoals andere ook al aanhaalde, bij een examen zou het wel goed uitkomen. Bij examens hoort men correct te schrijven, maar wanneer men zoveel leerstof moet noteren en in tijdsgebrek zit. Dan schrijft men gewoon volop en kijkt men niet naar de schrijfwijze. De pen kan u dan zo wel punten opleveren. Zonder de pen zou men teveel fouten schrijven en tijdens een examen kost u dit vaak punten. In een geval als dit, is de pen dan ook weer een positief idee. De pen zal voor veel mensen een goed of minder goede oplossing bieden. Er zullen zeker gemengde meningen komen. We mogen niet vergeten, dat leerkrachten zoals wij, degene zouden moeten zijn om leerlingen te helpen bij schrijffouten. Wij zijn degene die het correct moeten aanleren en niet een pen.

__________________
Life is Just a Game

Zoals hieronder reeds verteld heeft de pen 2 kanten. Het is goed voor mensen met bv. dyslexie maar het is te gemakkelijk voor mensen zonder spelproblemen. Dit is te gemakkelijk. Mensen gaan er vervolgens niet meer over na denken en worden hierbij dus dommer. Ik zou dus oppassen met deze pen. Het heeft nu eenmaal zijn negatieve kant.

Wanneer mensen fouten maken is het enorm belangrijk dat ze weten (1) waarom ze deze fout maken en (2) hoe ze deze in de toekomst kunnen voorkomen. M.a.w. hoe ze eraan kunnen werken. Leren uit fouten is een belangrijke factor binnen de ontwikkeling van de mens. De pen geeft een signaal wanneer je een spellingsfout maakt. Vaak hebben mensen het ook moeilijk om (in hun eigen tekst) spellingsfouten te detecteren.

Daarnaast heb ik mijn bedenkingen bij de 'correctheid' van het toestel. De pen zal (hoogstwaarschijnlijk) geen kennis hebben over zinsontleding, waardoor je natuurlijk niet alle fouten kan detecteren en vermijden met het toestel.

Ik vermoed dat dit ook niet de bedoeling was van de uitvinders. Ze hebben dit met goede bedoelingen ontworpen om mensen er op attent te maken wanneer ze een bepaalde spellingsfout maken. Hierdoor gaan ze erover nadenken en gaan ze achterhalen hoe het woord dan wel geschreven moet worden.

Het onderwijs in België is zeer hard gericht op het schrijven. Vanaf dat de schoolpoort open gaat moet je als leerling notities nemen, oplossingen opschrijven, opstellen schrijven, antwoorden formuleren. Dit alles moet netjes gebeuren en bovendien liefst zonder schrijffouten. Alles moet leesbaar zijn want je moet het achteraf nog kunnen studeren om daarna (meestal) een schriftelijk examen te maken. Als je net op het lezen en (foutloos) schrijven uitvalt heb je dag in dag uit een serieuze last te dragen. Het is niet enkel tijdens het vak Nederlands dat je dan moeilijkheden kan ondervinden. Ook vakken zoals aardrijkskunde, geschiedenis,... richten zich op het schrijven en kunnen dus problemen geven. Dit vind ik zeer spijtig. De capaciteiten van de leerlingen worden op die manier niet objectief bekeken. Demotivatie is een logisch gevolg bij deze leerlingen. De pen (indien ze echt goed werkt (ik betwijfel dit)) kan volgens mij voor deze leerlingen een serieuze hulp zijn. De pen kan dan bekeken worden als een soort begeleider die steeds bij de leerling zit en wijst op fouten. Zo krijgen de leerlingen de kans om constant te leren uit hun fouten en moeten ze hiervoor minder naar extra bijlessen gaan. Dit bevordert dan weer de motivatie van deze leerlingen.
Dit doet niet weg dat er volgens mij veel te hard schriftelijk gewerkt wordt in het onderwijs. Voor leerlingen die niet uitvallen op de onderdelen vind ik het inderdaad een te eenvoudige oplossing. Spelling blijft belangrijk en moet aanwezig zijn in de school. MAAR het mag geen allesoverheersende zaak zijn.