Regering-Di Rupo zoekt tweede adem

Behalve naar 3,7 miljard is de regering-Di Rupo ook op zoek naar een tweede adem. Dat gaat moeizaam.

Op het begrotingsoverleg is gisteren amper over cijfers gesproken. Omdat er zelfs over de basiscijfers nog interpretatieverschillen zijn, ging het dit weekend over de grote lijnen. En met name over de anticrisismaatregelen die de regering samen met de begroting wil nemen.
De drie Vlaamse partijen snakken naar een grondige doorstart van de regering-Di Rupo. Het is de laatste maanden en weken allemaal te weinig en te traag geweest. ‘Er is een reset nodig, een nieuw nulpunt. Alleen zo kunnen we weer aanknopen met de hervormingen bij de start van de regering', zegt een vicepremier.
Dat N-VA-voorzitter Bart De Wever de potentiële maatregelen al afschiet ruim een week voor ze genomen zijn, maakt de gesprekken niet eenvoudiger. ‘Wellicht doet men iets met de index, anders zou de VLD dat niet zo stellig verkondigen, en sparen ze het PS-publiek door de lage lonen daarvan vrij te stellen', voorspelde hij in De Zevende Dag. ‘En in ruil zullen er nieuwe lasten komen.'
Die indexsprong ligt nochtans open en bloot op tafel. Zelfs bij de SP.A geeft men te kennen dat daarover gesproken moet worden. Door de indexering van de ambtenarenlonen en de uitkeringen één keer over te slaan, zou de overheid een aardige duit, tot meer dan 2,5 miljard, kunnen besparen. Maar aan PS-kant blijft men daar uitdrukkelijk tegen. ‘Omdat het geen oplossing is. Het gaat economisch slecht. Dan heeft het geen zin om de koopkracht verder aan te tasten', is te horen in PS-kringen.
Dat er een doorstart moet komen, en een pakket maatregelen dat een serieuze stap verder gaat dan het regeerakkoord, daar is men echter ook bij de PS van overtuigd. Of zoals vicepremier Alexander De Croo (Open VLD) het uitdrukt: ‘Als we hier alleen met een begroting buiten komen, schieten we schromelijk tekort.'
Vanmiddag gaat het overleg verder met een sessie van 12 tot 22 uur.

Bron: De Standaard, 29-10-2012 (lob)

Commentaar:
Ik vind dit nieuws omdat het belangrijk is voor ons land dat de regering beslissingen kan nemen. En omdat het belangrijk is dat alle partijen het belang van bepaalde zaken inzien. Een eenmalige indexsprong is geen ramp voor de koopkracht die in crisistijden toch al serieus is gezakt. Het zou de vicieuze cirkel van de index eens doorbreken. Want stijgende lonen leiden op hun beurt naar stijgende loonkosten en dus ook stijgende prijzen. Als de lonen eenmalig niet stijgen zullen de prijzen ook minder stijgen. Ik vind dat België soms een voorbeeld moet nemen aan andere landen. In andere landen indexeren ze bijvoorbeeld maximaal 2 keer op een jaar. Dit soort andere regelingen werkt even goed.

Ik denk dat het net de omgekeerde beweging is. Als de prijzen minder snel stijgen, stijgen de lonen ook niet mee. Dat is het principe van de index. Als de index overschreden wordt, d.w.z. wanneer bepaalde goederen en diensten duurder worden, moeten ook de lonen aangepast worden. Ik denk dat er ook gekeken moet worden naar hoe de goederen en diensten voor het volk minder snel stijgen!

__________________
"Zien wat juist is en het niet doen, is een gebrek aan moed."
Wouter Beke