actualiteitsforums  

Ga Terug   actualiteitsforums > Thomas More Kempen > (Stage-)lesmateriaal > Baso > Godsdienst
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Home FORUMS Registreer Arcade Zoeken Posts van vandaag Markeer Forums als Gelezen

Antwoord
 
Onderwerp Opties Zoek in onderwerp Waardeer Onderwerp Weergave Modus
  #1  
Oud 1st September 2005, 12:42
zwamzie's Avatar
zwamzie zwamzie is offline
SR-lid
 
Geregistreerd op: Jun 2004
Locatie: Westmalle
Posts: 28
Stuur een bericht via MSN naar zwamzie
Post Christelijk geloof spreekt aan

De Wereldjongerendagen (WJD) in Keulen zijn geen voorbijgaand strovuurtje. Ze brengen een tendens aan het licht: er komt een generatie nieuwe gelovigen aan.

Op het ogenblik dat ik dit schrijf, zijn de WJD nog volop bezig. Benedictus XVI is pas aangekomen en maakte een goede beurt bij de honderdduizenden jongeren en Duitse katholieken die hem uitbundig verwelkomden. Ik kan niet voorzien hoe het verder zal verlopen, maar één ding is zeker: dit kan niet meer stuk. Wanneer u dit leest, is alles voorbij en misschien zijn er al kritische of teleurgestelde stemmen te horen. Maar wat blijft, is dat de hele wereld heeft kunnen zien dat het christelijk geloof een miljoen jongeren van nú aanspreekt.

Gelukkig hebben de media ook voldoende in beeld gebracht dat deelnemende jongeren niet altijd achter alle officiële standpunten van de Kerk of van de paus staan, dat ze vrij nuchter en niet dweperig met hun geloof omgaan en dat zij zichzelf niet zien als wekelijks pratikerende katholieken. Ze noemen zich veeleer jonge, zoekende christenen die van Kerk en paus niet meer verwachten dan dat zij hun zouden helpen en voedsel geven bij hun zoektocht, niét dat zij hun leven, hun relaties en hun engagementen zouden voorschrijven en regelen tot in de puntjes. Er komt een generatie vrije gelovigen aan: ‘kinderen van de vrijheid’.

De belangrijkste vraag is dus: hoe komt het dat deze generatie aangesproken wordt door het christelijk geloof? Kénnen ze dat geloof dan zo goed? Hebben ze zulke steengoede godsdienstlessen gekregen? Leven ze in bloeiende parochies, waar talloze jonge priesters hen animeren en engageren? Deze vragen stellen, is ze beantwoorden. Het zit wellicht ergens anders. Blijkbaar voelen steeds meer jonge mensen, ook aan de rand van de Kerk, instinctief aan waar het in het christendom eigenlijk om gaat.

In wezen gaat het om een geloof ‘van dood naar leven’, of van niet-bestaan naar bestáán in vrijheid. Het gaat om het geloof dat God het universum en het leven tot ‘bestaan’ roept én in stand houdt, omdat het zinvol is en tot vervulling leidt. De weg naar die vervulling, is een permanente overgang van ‘dood’ naar ‘leven’, die mensen voor elkaar kunnen helpen bewerkstelligen. Het hulpeloze, onmondige kind leert spreken en denken, krijgt kracht en talenten. Duistere onwetendheid kan kennis, inzicht en verlicht denken worden. Eenzaamheid en isolement worden relatie, familie en samenleving. Dodelijk egoïsme wordt sociale gevoeligheid. In en na tegenslag en lijden komt er herstel of loutering. Van niemand word je iemand. Zonde, zelfs ‘doodzonde’ wordt vergeven en je wordt herschapen, krijgt een nieuwe kans, je kunt beginnen van vooraf aan. Van onderdrukking en uitbuiting kun jij jezelf en anderen bevrijden. Uitsluiting kan omgezet worden in verbondenheid en gemeenschap. Bedreiging en discriminatie verdwijnen door respect, bevestiging en waardering. Kansarmoede kan kansrijk worden. Gebroken relaties kunnen hersteld of geheeld worden. Spanningen en conflicten worden overwonnen door begrip, vergeving en verzoening. Verdeeldheid kan eenheid worden. Onverschilligheid of haat kan betrokkenheid of liefde worden. En… als je sterft, laat God je de weg verderzetten naar het leven en de vervulling van je bestaan.

Christelijk geloven is geloven in alle hierboven opgesomde overgangen van dood naar leven of (symbolisch) van het duister naar het licht. Erin geloven, betekent: die weg zelf willen gaan en zich ervoor engageren. Daartoe word je opgeroepen door Jezus Christus, het ‘Licht’ dat in de wereld kwam. Hij is het die de weg van dood naar leven, de weg van God, is komen voorleven tot en met zijn dood en verrijzenis. De eerste christenen werden dan ook de ‘mensen van de Weg’ genoemd. Misschien zullen vele jongeren, gesterkt door de WJD in Keulen, zichzelf ook veeleer zo noemen of voelen, in plaats van ‘christen’ of ‘katholiek’? In elk geval springen ze vrij om met die woorden en namen, omdat ze de kern van de zaak begrepen hebben en belangrijker vinden. En omdat ze erin beginnen te geloven.

Naar: Marcel Verhelst
Uit: ©Basis, 27 augustus 2005, blz. 14

Neem hier ook eens een kijkje: http://www.keulen2005.be/

Laatst aangepast door zwamzie : 1st September 2005 om 12:48.
Met citaat antwoorden
Antwoord


Onderwerp Opties Zoek in onderwerp
Zoek in onderwerp:

Uitgebreid Zoeken
Weergave Modus Stem op dit onderwerp:
Stem op dit onderwerp::

Posting Regels
Je mag niet nieuwe onderwerpen maken
Je mag niet reageren op posts
Je mag niet bijlagen posten
Je mag niet jouw posts bewerken

vB code is Aan
Smilies zijn Aan
[IMG] code is Uit
HTML code is Uit
Forumsprong



Alle tijden zijn GMT +2. De tijd is nu 17:44.


Powered by: vBulletin Version 3.0.6
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.