Enige overlevende Ruben (9) "bij bewustzijn"

Het jongetje dat de vliegtuigcrash in Libië heeft overleefd is de 9-jarige Ruben uit Tilburg. Dat heeft het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken vandaag bevestigd.

Volgens het ministerie maakt Ruben het naar omstandigheden redelijk. Een medewerkster van de ambassade heeft hem kunnen spreken. Het jongetje vertelde haar zijn naam en woonplaats.

In het vliegtuig van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken dat vanochtend rond half tien is geland in Tripoli zaten ook de oom en tante van Ruben. Zij gaan zo snel mogelijk naar het ziekenhuis om hun neefje te bezoeken. Ruben zal zodra zijn gezondheidstoestand het toelaat naar Nederland gebracht worden, aldus het ministerie.

Coma
De jongen zou in comateuze toestand uit de wrakstukken van het toestel zijn gehaald en vier uur lang zijn geopereerd door een team van gespecialiseerde artsen, waaronder neurologen. De behandelend chirurg vertelde gisteravond in een telefonisch interview met de Libische krant The Tripoli Post dat de jongen meerdere botbreuken in het onderste deel van zijn lichaam en een "hersenkneuzing" had.
Ruben was samen met zijn 11-jarige broer Enzo, 41-jarige moeder Trudy en 40-jarige vader Patrick op safari in Zuid-Afrika geweest om de koperen bruiloft van het echtpaar Van Assouw-Van de Sande te vieren.

Zandstorm
Vanochtend is dan een vliegtuig van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken naar Libië vertrokken. De bedoeling was dat het toestel woensdagavond zou vertrekken maar een zandstorm in Libië vertraagde de vlucht. Aan boord zijn onder meer medewerkers van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken, onder wie de secretaris-generaal, mensen uit het Landelijk team forensische opsporing (LTFO) dat zich bezighoudt met de identificatie van slachtoffers en twee vertegenwoordigers van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. Ook verscheidene journalisten reisden met het toestel mee.

Zuid-Afrikaanse slachtoffers
Bij het vliegtuigongeluk kwamen vermoedelijk 103 mensen om het leven, onder hen 61 Nederlanders en één Belg. Het toestel kwam van Johannesburg en was op weg naar Tripoli. Een groot aantal passagiers zou van daar verder reizen naar Brussel.
Er zijn ook minstens negen Zuid-Afrikanen om het leven gekomen. Schrijver Bree O'Mara zou zich onder de slachtoffers bevinden. Zij was op weg naar Londen om er het contract voor haar volgende boek te ondertekenen.
De Zuid-Afrikaanse autoriteiten hebben nog geen officiële lijst van de slachtoffers vrijgegeven.

"Ploegde door de bomen"
Het vliegtuig kwam ongeveer een kilometer voor de landingsbaan terecht. "Toen ploegde het door bomen, enkele gebouwen en een paar voertuigen heen", vertelde ooggetuige Juan Wolmarans (36), een manager van de particuliere luchtvaartmaatschappij Global Aviation in Tripoli, die op een collega wachtte die in de Airbus A330 zat.
"Het zicht was erg slecht", aldus Wolmarans. "Toen ik op de plaats van het ongeluk kwam, was de staart van het vliegtuig het enige deel dat nog herkenbaar was. Wrakstukken en lichamen lagen verspreid over een gebied van 800 meter. Er was geen teken van leven. Het was gruwelijk."
(belga/edp/sps)

Bron: 'De Morgen' - 13-05-2010

Eigen mening:

Dit lijkt mij wel een interessant artikel. Dat de jonge Ruben zo'n vliegtuigcrash heeft kunnen overleven vind ik ongelofelijk. Maar gaat hij wel gelukkig zijn als hij ontdekt dat zowel zijn ouders als zijn broer overleden zijn en hij de enige overlevende is van de inzittende?
De jongen zal nog een groot trauma moeten verwerken. Hij zal de nodige begeleiding nodig hebben om dit te boven te komen.
Ik vind het ook heel goed dat men zo snel in actie is gekomen, dankzij de medische zorg en de chirurgen heeft men toch nog een leven kunnen redden.
Vliegtuigen zijn grote giganten maar je merkt wel dat ze toch heel kwetsbaar zijn wanneer ze zijn opgestegen. Je weet nooit wat er in de lucht kan gebeuren. Ik vind deze gedachte toch maar schrikwekkend. Ik vloog vorige jaar voor de eerste keer, de volgende keer wanneer ik in een vliegtuig zal stappen ga ik toch eens 2 keer nadenken.

En toch neem je als je op reis of zo vertrekt al snel het vliegtuig... Want in het verkeer gebeuren ook ooooo zo veel ongevallen. Maar als er eens iets gebeurd met een vliegtuig dan zijn de gevolgen natuurlijk wel dramatisch.
Wat die jongen betreft, ik weet niet of deze er ooit bovenop zal geraken.

Bij het horen van dit nieuws dacht ik meteen aan de crash vorig jaar in juli, toen was een 12-jarig meisje ook de enige overlevende. Het is toch wel straf dat enkel het jongetje het overleefd heeft. Dat hij zijn vader, moeder en broer heeft verloren zal wel enorm moeilijk zijn om te verwerken.
Wanneer ik zelf op een vliegtuig stap heb ik ook altijd bang. Veel meer dan in de auto. Ook al weet ik dat een vliegtuig veel veiliger is.
Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat je in de auto zelf controle hebt. Wanneer het zou misgaan in de lucht kan je niets doen.

Acht mirakelkinderen die ooit als enige een vliegtuigcrash overleefden

Kind enige overlevende vliegtuigcrash Libië
De negenjarige Ruben uit Nederland is de enige overlevende van de vliegtuigcrash in het Libische Tripoli. Ook deze acht kinderen overleefden als enige, op miraculeuze wijze, een vliegtuigramp.

Bahia Bakari

In juni 2009 stortte een toestel neer in de Indische Oceaan nabij Jemen. De toen veertienjarige Bahia Bakara, afkomstig uit de Franse hoofdstad Parijs, was de enige die de crash overleefde. Alle andere 152 passagiers, onder wie haar moeder, kwamen om. Het meisje, dat nauwelijks kon zwemmen, dreef dertien uur lang rond in het water op wrakstukken voordat een boot haar kon redden. Nu woont ze samen met haar vader buiten Parijs.

Francesca “Frankie” Lewis

Samen met haar beste vriendin, de dertienjarige Talia Klein, en Talia’s vader, Michael Klein, ging de toen twaalfjarige Francesca Lewis mee op een vliegritje in 2007. Maar aan het avontuurlijke vluchtje kwam snel een eind toen het toestel crashte tegen de rand van een vulkaan in Panama. Lewis hing 52 uren lang in de kapotte cabine voordat ze gered werd.

Mohammed al-Fatih

In juli 2003 crashte een vliegtuig van Sudan Airways kort na het opstijgen op de luchthaven van Soedan. Tien bemanningsleden en 105 passagiers kwamen om het leven. Enkel de driejarige Mohammed al-Fatih overleefde het ongeluk. Vermoedelijk werd hij uit het brandend toestel gegooid waardoor zijn leven gespaard werd.

Erika Delgado

Bij een crash van een vliegtuig van Intercontinental Colombia in het Colombiaanse Cartegena in maart 1995, kwam de toen tienjarige Erika Delgado, er met een gebroken arm vanaf. Alle andere 47 passagiers en vijf bemanningsleden kwamen om, onder wie haar ouders en haar jongere broer. Volgens het meisje duwde haar moeder haar uit het brandend vliegtuig.

Cecilia Cichan

De toen vierjarige Cecilia Cichan zat samen met haar ouders en haar zesjarige broer in augustus 1987 op vlucht 255 van Northwest Airlines toen die neerstortte op een brug, niet ver van de Amerikaanse stad Detroit. Alle 148 passagiers en zes bemanningsleden kwamen om het leven, met uitzondering van het kleine meisje. Daarna leefde ze bij haar tante en oom in Alabama en recent studeerde ze af aan de University of Alabama.

George Lamson

De toen zeventienjarige George Lamson overleefde als enige de crash van een vlucht van Galaxy Airlines net buiten Reno in de Amerikaanse staat Nevada. Bij het ongeluk van januari 1985 stierven 64 passagiers en zes bemanningsleden onmiddellijk. Twee andere passagiers overleefden later aan hun verwondingen.

Vesna Vulovic

De 22-jarige stewardess was net het eten aan het opdienen toen de bom in een aktetas, geplaatst door Kroatische separatisten, ontplofte. Dat gebeurde tijdens een vlucht van Yugoslav Airlines, dicht bij Hermsdorf in het voormalige Tsjecho-Slowakije. Alle 28 mensen aan boord overleefden de aanslag niet, met uitzondering van Vesna Vulovic. De explosie slingerde haar uit het vliegtuig waardoor ze op een met sneeuw bedekte berg terechtkwam. Tot op vandaag staat het wereldrecord van ‘enige overlevende van de hoogste val zonder parachute’ op haar naam.

Juliane Koepcke

De ouders van Juliane Koepcke hadden een onderzoekscentrum in het regenwoud. In 1973 vloog het toen zeventienjarige Duitse meisje met haar moeder naar haar vader om samen Kerst te kunnen vieren. Maar het toestel, met zes bemanningsleden en 91 passagiers aan boord, stortte op kerstavond neer in het Peruviaanse regenwoud. Koepcke kwam als enige levend uit het toestel, maar moest eerst nog tien dagen zien te overleven in het water tussen krokodillen en piranha’s.

Bron: Knack.be
Eigen mening:
Ik was aan het opzoeken welk meisje vorig jaar als enige de crash overleefde en kwam dit artikel tegen. Toch wel straf dat al die kinderen als enige de crash overleefden. Zeker als je de manier waarop leest. Veel van die kinderen hebben achteraf nog heel wat moeten doorstaan om te overleven. Waarom die kinderen als enige de crash overleefden ben ik ook eens gaan opzoeken. Meestal is er wel een logische wetenschappelijke verklaring.

Waarom kinderen een crash eerder overleven

Het lijken wonderen. De negenjarige Ruben uit Tilburg kon als enige het gecrashte vliegtuig in Tripoli levend verlaten. Vorige zomer wist alleen een veertienjarig meisje aan de dood te ontsnappen bij een vliegtuigramp in de Comoren. ,,Kinderen hebben betere overlevingskansen’’. Kinderen zijn doorgaans kleiner en minder zwaar dan volwassenen. Dit werkt in hun voordeel bij ernstige verkeersongevallen zoals vliegtuigcrashes. Ze hebben minder last van ’de traagheid van massa’, vertelt Peter Brink, arts en traumatoloog van het Universitair Medisch Centrum Maastricht.

Het lichaam van een volwassene beweegt trager door zijn omvang en gewicht, geeft hij aan. Maar ondertussen bewegen de inwendige organen als de milt, lever en het hart in het lichaam wel mee met de snelheid waarmee het vliegtuig neerstort. ,,De bloedvaten die verbonden zijn met deze organen scheuren hierdoor af. In een tiental seconden bloed je dan dood.’’ Kinderen zijn lichter. Hierdoor heeft de snelheid van het toestel minder invloed op hun lichaam: ,,Er wordt dus minder aan hun inwendige organen getrokken. Daarbij zijn hun bloedvaten elastischer, hun botten minder stug en kunnen de ribben meer aan.’’ Ook is het hoofd van een kind lichter dan een volwassene wat de kans vermindert dat het hoofd tijdens de crash doorklapt en de nek wordt gebroken.

Er zit ook een psychologisch kantje aan iemands kansen om te overleven. Ouderen hebben doorgaans beter door wat hen overkomt wanneer een vliegtuig neerstort: ,,Helaas doen ze dan uit reflex net het verkeerde; ze spannen hun spieren aan’’, weet Brink. ,,Ze zetten hun strottenklepje dicht waardoor - als ze een klap op hun buik krijgen tijdens zo’n ramp - de lucht niet meer uit hun lichaam kan.’’

Volwassenen worden star van angst terwijl kinderen die de omvang en gevolgen van de ramp minder kunnen overzien meer ontspannen zijn. Hierdoor kunnen zij de klappen met hun lichaam beter opvangen.

Het is opvallend, vertelt Brink, dat mensen die een klein beetje gedronken hebben en van de trap afvallen meer letsel hebben dan mensen die helemaal dronken zijn. ,,De eerste groep realiseert zich dat ze vallen en probeert de val nog te corrigeren. Mensen die volledig verslapt door de alcohol vallen, mankeren minder.’’ In zijn algemeenheid sterven de meeste mensen tijdens een vliegtuigramp aan: hersenletsel, interne bloedingen of een gebroken nek.

Bron: www.noordhollandsdagblad.nl

Mirakelkinderen? Ik zou eerder een term gebruiken als ongelukkig, door het lot geteisterd, ... Wie wil nu zo'n vliegtuigramp overleven? Je bent alles kwijt, zeker als kind. Je thuis en hun liefde is weg, je zit vast in een vreemd land (en je taalontwikkeling is op dat moment nog niet voldoende om in het Engels duidelijkheid te vragen), je wordt bestookt door de fotograven, heel je leven lang zal je angst hebben om te reizen (wat waarschijnlijk nog het minst erge is), ...

Wie zou blij zijn dat hij de crash overleeft? Op zo'n moment zou ik (zelfs als godsdienstleerkracht) God vervloeken dat ik nog besta. Neem het principe: samen uit, samen thuis (in dit geval de hemel) maar letterlijk. Zodra je de crash een beetje hebt verwerkt, start je zoektocht in het leven. Je moet toch voor een bepaalde reden die crash hebben overleefd. De vragen rond je levensdoel duiken op en je geraakt naast de emotionele problemen ook nog eens in een rationele strijd.

Ik ben zelfs van mening dat je in zo'n gevallen eigenlijk om de dood zou mogen vragen. Dit klinkt heel cru (dat is het ook) maar wat voor leven heb je nog? Bedenk wel dat ik hier zeg dat het slachtoffer erom moet vragen. Het is niet dat de reddingsploeg hierover mag beslissen.

Om het nog even over de andere informatie te hebben die ook bij het artikel staat, daar was ik echt van geschrokken. Dat bij een volwassene de organen doorgescheurd kunnen worden ?!
Soms moet je een noodlanding maken en kan het ook zijn dat je vliegtuig 9 meter naar beneden valt (of door een luchtzakking), alvorens de piloten het weer recht krijgen. Bij heel veel pech kan het enkele kilometers naar beneden vallen voor de piloot terug de controle over het toestel krijgt. Weet iemand of in zo'n geval de organen ook kunnen springen?