Een volksvertegenwoordiger betaalt een privédetective voor onderzoek naar vermeende fraude van een minister. Is dit een brug te ver? De volksvertegenwoordiger heet Jean-Marie Dedecker. De minister is Karel De Gucht, de nagel aan de doodskist van Dedecker toen hij nog bij (Open) VLD zat.

Het privéonderzoek omvatte naast vader De Gucht ook zoon De Gucht, senator, en echtgenote Mireille Schreurs, politierechter. De onderzochte aantijging: de familie De Gucht verrijkte zichzelf privé door deel te nemen aan de sale&lease back van gerechtshoven ten tijde van de paarse regeringen, toen De Gucht ofwel partijvoorzitter ofwel vicepremier was/is.

Sale&lease back is een truc waarbij een investeerder koopt wat de verkoper onmiddellijk weer huurt. Misschien interessant voor de noodlijdende staat. Maar in dit geval altijd verketterd als onverantwoord peperduur, ook door CD&V vanuit de oppositie. Een onderzoek waard.

Waarom doet recidivist Dedecker geen beroep op de controlefunctie van het parlement, en op de batterij van onderzoeksorganen die tot het domein van een democratie behoren? Omdat hij er kennelijk niet meer in gelooft - maar er wel in wil blijven zetelen. Dus gebruikt Karel De Gucht verontwaardigd de term 'gestapopraktijken'.

Ook dat is een te sterk woord. Vooralsnog moet Dedecker vooral tegenover de fiscus verantwoorden hoe hij 8.000 euro wegsluisde uit een van zijn bedrijfjes voor dit privé politieke onderzoek. Maar 'fascistisch' vinden we dit niet. Zie de Kennedy's in Amerika: ook zij zetten privéspeurders in om tegenstanders te bezwadderen. Nixon kwam door deze praktijk ten val - maar dan wel vanwege een criminele inbraak. Clinton liet tegenstanders besnuffelen, en ze deden hetzelfde met hem. Vader en zoon Bush: idem dito.

Dedecker veramerikaniseert de Vlaamse politiek. Goed kijken wie wint op 7 juni.

We moeten meer weten


Waar staan we, als burgers van dit land, na een weekendje storm rond Jean-Marie Dedecker en zijn bijzondere opsporingsmethodes? Tot dusver lijkt er maar één misdrijf vast te staan. Iemand heeft een brief die voor Dedecker was bedoeld, geopend, gelezen en verspreid. Dat is misbruik van vertrouwen en wellicht schending van het briefgeheim.


Als een schandaal lekt, heeft er altijd iemand minstens een beetje tegen de grenzen van de wet aangeschuurd. Vaak gebeurt dat met het terechte argument: nood breekt wet. Mensen die hun beroepsgeheim doorbreken, mensen die documenten ontvreemden, politici of journalisten die van heling van zulke documenten worden beticht. Wie nu vindt dat het goed is dat Dedecker eens flink tegen de lamp loopt met zijn schandalenjacht, keurt impliciet de manier goed waarop het verslag van het detectivebureau is uitgelekt. Maar Dedecker beroept zich op zijn plicht als parlementslid om alles in het werk te stellen om de uitvoerende macht te controleren.

Het is het goed om wat afstand te houden van de motivatie van alle betrokkenen. Dedecker moet niet de Robin Hood spelen die in zijn eentje onze democratie wil redden. Hij wil het vel van zijn aartsvijand Karel De Gucht en als hij daartoe een kans ziet, holt hij zichzelf voorbij. Dit keer heeft hij zijn billen verbrand en dus moet hij op de blaren zitten.

Anderzijds valt de gretigheid op waarmee zijn politieke opponenten, niet alleen politici, deze uitschuiver aangrijpen om hem van ranzigheid en fascistoïde praktijken te beschuldigen. Dat de term 'privé-detective' een groezelige sfeer van telelenzen en geloer onder deksels van afvalemmers oproept, is daarbij meegenomen. Maar, zoals de beroepsvereniging van detectives bevestigt, het is niet a priori illegaal om financiële constructies en vermogenstoestanden van personen door te lichten. Alles hangt af van de methodes die de betrokken detective heeft gebruikt. Daar moeten we dus meer over weten.

Waar we ook meer over moeten weten is hoe sale and lease back operaties in elkaar zitten. Het minste is wel dat de tegenpartij - degene waaraan de staat verkoopt en van wie hij terughuurt - bekend is. Ondoorzichtige buitenlandse financiële constructies zijn dus een probleem. Dat kan onderzocht worden door het Rekenhof, door parlementsleden en door het gerecht. Maar dat moet dan ook gebeuren. Zijn we, als burgers en belastingbetalers, gediend met die operaties of niet? Zijn de belangen van de Staat correct verdedigd?

Mocht blijken dat dat niet zo is, dan spreken we van een schandaal. Mocht bovendien blijken dat er sprake is van belangenvermenging door politici, dan zou dat nog erger zijn. Maar dat is allemaal niet aangetoond. Dedecker heeft in zijn haast om politiek te scoren, vele stappen overgeslagen. En als burgers zijn we, behalve over hem, nog niets wijzer geworden.


DS, 20-04-2009 (Bart Sturtewagen)

PS Caroline, BRON??

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Met zijn opgemerkte zet om een privédetective in te zetten om de handel en wandel van de familie De Gucht te onderzoeken, heeft Jean-Marie Dedecker allerminst veel politieke vrienden bij gewonnen. Bovendien riskeert de voorman van LDD vervolgd te worden. Dat schrijven verschillende kranten.


Vanuit alle politieke hoeken kreeg Dedecker bakken kritiek over zich heen. De ex-judocoach gold voorheen al als 'onberekenbaar' bij de traditionele partijen en met dit optreden lijken er weinig partijen geneigd om de rechts-liberaal op te nemen in een toekomstige Vlaamse regering.

Onbetrouwbaar
Een echt cordon sanitaire, zoals dat al jaren geldt tegen Vlaams Belang, is er niet tegen LDD. De meeste partijen willen na de verkiezingen wel praten met de nieuwe partij, maar er bestaat ook eensgezindheid over de onvolwassenheid en onbetrouwbaarheid van de rechts-liberale partij.

Naast het oplopen van politieke averij riskeert Jean-Marie Dedecker ook een vervolging. De privédetective lijkt alvast in de fout te zijn gegaan door de opdracht van Dedecker te aanvaarden.

Strafrechtelijke vervolging
Bij de controlediensten van Binnenlandse Zaken zien ze alvast enkele knelpunten in het onderzoek van privédetective Marleen Ceyssens. Zij kan een sanctie oplopen, haar vergunning verliezen en zelfs strafrechtelijk vervolgd worden als blijkt dat ze de wet overtrad.

Ook Dedecker ontspringt mogelijk de dans niet als blijkt dat er misdrijven gepleegd zijn waar hij van wist of waar hij opdracht toe gegeven heeft. Dat meldt Binnenlandse Zaken in De Morgen.

Bron: Het Nieuwsblad, 18/04/2009

Sale-and-lease-back Veurne topje van ijsberg


BRUSSEL - De verkoop van gebouwen gebeurde vaak snel en ondoordacht om begrotingen te redden.


'Had Dedecker het onderzoek naar sale-and-leaseback via de juiste methodes gedaan, en het niet gemunt op Karel De Gucht, dan was men hier wellicht veel minder snel mee weggeraakt', zegt Servais Verherstraeten, CD&V-fractieleider in de Kamer. Verherstraeten voerde jarenlang oppositie tegen de verkoop van gebouwen van paars-groen en paars van 2001 tot 2006. Toen ging het over hoe die ingreep de begroting moest dichtrijden, niet over met wie de overheid zaken deed.

De verkoop van het gerechtsgebouw van Veurne in 2003, die Jean-Marie Dedecker liet onderzoeken, is slechts één in de tientallen uitverkoopoperaties die paars-groen en paars hebben doorgevoerd. Van 2001 tot 2006 heeft de federale regering voor 1,5 miljard euro gebouwen verkocht. Op 8 december 2003 alleen al werden samen met Veurne ook gebouwen verkocht en teruggehuurd in Luik, Chimay, Aarlen, Brugge en Boom, allemaal aan Redeba Invest.

De huurprijs van de kantoren die teruggehuurd worden, bedraagt ongeveer 10 % van de verkoopprijs van deze gebouwen. Dat is een erg hoog rendement dat de overheid zomaar garandeerde aan de immomaatschappijen die de operatie uitvoerden. Het Veurnse gebouw bijvoorbeeld werd verkocht voor 10,8 miljoen euro en wordt wederingehuurd voor 1,5 miljoen euro per jaar. De periode loopt 18 jaar. Voor het justitiegebouw van Antwerpen duurt de huur zelfs 36 jaar. Soms staan er renovatiewerken tegenover, maar dan wordt een verhoogde huur gevraagd na de werken.

Het Rekenhof maakt die operaties met de grond gelijk. In een erg kritisch rapport in 2006 schreef het 'de beleidsbeslissing om een deel van het onroerend patrimonium van de Staat te verkopen en het daarna opnieuw te huren was onvoldoende onderbouwd.(...) Bovendien werd het parlement onvoldoende geïnformeerd over de beslissing en de budgettaire gevolgen ervan.'

Een kosten-batenanalyse voorafgaand aan de beslissingen, werd nooit gemaakt en de gebouwen werden niet op basis van geëxpliciteerde criteria geselecteerd.

Van 1999 tot 2003 was Rik Daems (Open VLD) als voogdijminister voor de Regie der Gebouwen. Sindsdien is dat Didier Reynders (MR). Ondertussen kost de wederinhuur van de verkochte gebouwen ons jaarlijks al zo'n 75 miljoen euro.


DS, 21-04-2009

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Het sensatieblad Dedecker... Ik heb me er al zeer veel over geërgerd en gedaan. Hij blaast steeds zeer hoog van de toren en het is dat wat de potentiële kiezers aantrekt. Soms zijn de schandalen waar en inderdaad nodig dat ze aan het licht komen. Maar ook zijn er "schandalen" waar we niet echt veel meer van gehoord hebben. Kijk maar naar de zogenaamde dopingkwestie in de Quikstep-ploeg, daar hebben we ook al lang niks meer van gehoord. Volgens hem in de doofpot gestoken, volgens mij had hij geen been meer om op te staan. Oké, het is dus zo dat ik over Dedecker denk...

Over de Sales&leaseback methodes van de paars-groene regering kraait Dedecker ook hoog van de toren. MAAR, hij heeft volgens mijn mening niet meer dan gelijk. De politie of het gerecht is inderdaad gepolitiseerd en niet betrouwbaar als het gaat over politieke affaires, daar volg ik hem in. En de praktijken waarover het gaat zijn zo crimineel als het maar zijn kan. Het is pure fraude. Ik vind het kunnen van een privédetective in te huren ze, enkel is het spijtig dat hij alleen staat en dat het dus om eigenbelang draait. En dat is natuurlijk de enige bedoeling van Ex-judoka Dedecker, stemmen ronselen voor zichzelf. Het schandaal op zich is voor hem bijzaak en dat is wat mij stoort. Want houd in de gaten, hij scoort er sowieso mee...

Voor mijn part: weg met Dedecker, in ruil voor een eerlijker gerecht!


Alles wat ik hier heb verteld is puur mijn eigen mening en niemand hoeft hier aanstoot aan te nemen...

Huiszoeking bij privédetective van Dedecker
woensdag 20 mei 2009Bron: belga, hln Auteur: sdg
Huiszoeking bij privédetective van Dedecker
Het gerecht heeft een huiszoeking uitgevoerd bij de privédetective die door Jean-Marie Dedecker ingeschakeld werd om minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht te schaduwen. Dat meldde het parket van Hasselt dinsdag.
Onderzoeksrechter Kris Gruyters liet tijdens de huiszoeking onder meer de computer en de gsm van de detective in beslag nemen. De vrouw, die op vraag van Dedecker vermoedelijk te ver ging in het grasduinen in het privéleven van de familie De Gucht, werd verhoord.

Dedecker dacht met haar hulp bewijzen te kunnen verzamelen van een vermeende betrokkenheid bij de sale-and-lease-back-operatie rond het justitiepaleis van Veurne, waarbij De Gucht zich zou verrijkt hebben. Toen dat uitlekte, bleek dat de detective redelijk ver was gegaan om bewijzen te verzamelen. 'Privédetectives mogen niet àlles. Ook zij moeten zich houden aan de wet', klonk het dinsdag.

www.standaard.be
_

Ik begrijp echt niet waar het heen gaat met onze politiek. Er zijn de laatste tijd maar weinig beloftes vervuld, een nieuw probleem aanpakken zou dan weer niet kunnen: risico om kiezers te verliezen maar er is dan nog wel de tijd om dit soort spelletjes te spelen.
Dedecker is te ver gegaan en ik begrijp de reactie van De Gucht. Dit is politiek en Dedecker wil De Gucht zijn gezin in deze visieuse cirkel betrekken. Anderzijds stel ik mij dan ook wel weer vragen bij de zoon van de Gucht, nog nooit gewerkt (hoewel de dedectieve daar anders over denkt) maar dan nog moet niet iedereen op de hoogte zijn van De Gucht zijn privé leven.

__________________
“Waar fundamentele ethische waarden in het geding zijn, moet de godsdienst voor de ethiek wijken.”