'Ik kan me geen relatie met twee meer voorstellen'


BRUSSEL - Interview EVY (27), BERT (26) EN KRISTOF (19) ZIJN 'KOPPEL' MET DRIE Ze slapen in hetzelfde bed, wonen onder hetzelfde dak, hebben samen een kindje en doen alles wat andere koppels ook doen. Alleen zijn ze met drie, en alledrie verliefd op elkaar. 'We kunnen niet meer zonder elkaar. Als een van ons weggaat, gaan we allemaal uit elkaar.'


Evy, Bert en Kristof wonen in een doorsneehuis, in een even doorsneewijk. De drie West-Vlamingen zien er ook zeer onopvallend uit. Maar hun relatie is allesbehalve alledaags. Evy, Bert en Kristof houden allemaal van elkaar en vormen met hun drieën een 'koppel'. 'We zijn nu drie jaar samen en deze driehoeksverhouding is voor ons de normaalste zaak van de wereld geworden', zeggen ze. 'We zien elkaar allemaal even graag.'

Aan de basis van hun opmerkelijke gezinsvorm ligt een banaal ijsblokje. 'Je kent dat spelletje wel', zegt Bert. 'Een ijsblokje via de mond doorgeven. We deden dat met z'n drieën, na een avondje stappen. Van het één kwam het ander. We hadden allemaal wat te veel gedronken en belandden samen in bed. We hadden eerder al over ex-liefjes en zo gebabbeld, er hing een zekere spanning in de lucht. Ik had eerder al gefantaseerd over een triootje en dat werd toen werkelijkheid.'

Op dat moment waren Bert en Evy al een koppel. Ze hadden samen een huis gekocht en waren bevriend geraakt met hun overbuurjongen Kristof. Met hun drieën gingen ze vaak uit. 'Dat veranderde in eerste instantie ook niet na die bewuste avond', vertelt Evy. 'We hielden er alledrie een goed gevoel aan over en we waren het erover eens dat het meer mocht gebeuren. De enige voorwaarde was dat er geen gevoelens mochten bij komen.'

Dat ging enkele weken heel goed, het triootje herhaalde zich nog enkele keren. Tot Evy toch gevoelens begon te krijgen voor Kristof. 'Dat was tegen de afspraak, maar ik kon het niet helpen.' De eerste reactie van Bert was voorspelbaar: boos. Maar de dag nadien draaide hij helemaal bij. 'Meer nog', zegt Evy. 'Bert had met Kristof gepraat en het bleek dat de twee ook gevoelens voor elkaar hadden.' Nochtans had geen van de twee jongens eerder een homoseksuele relatie gehad.

De chaos was op dat moment compleet. En de belangrijkste vraag was: 'Wie doet nu met wie verder?' Tot Bert het idee lanceerde om met zijn drieën voort te doen. 'Zo moesten we niet kiezen', aldus Bert. Ook Kristof kon zich daarin vinden. Evy was de grootste twijfelaar. 'Ik had schrik van de reacties. Hoe zou de omgeving reageren? En hoe zat het met onze toekomst? We hadden net een huis gekocht. Gooiden we daarmee niet al onze zekerheden weg?'

De drie kwamen er uit door veel te praten. Evy raakte helemaal overtuigd door de verhalen over polyamory op het internet (zie inzet). 'Blijkbaar was onze keuze dan toch niet zo abnormaal.'

Maar daar dacht de buitenwereld helemaal anders over. 'Onze ouders waren razend', aldus Evy. 'Ook had ik het gevoel dat de meeste negatieve reacties tegen mij gericht waren. Want een man met twee vrouwen, dat vinden andere mannen een hele prestatie. Maar een vrouw die het met twee mannen tegelijk doet, dat is verdacht. Sommigen dachten zelfs dat ik het voor het geld deed. Maar wat iedereen vergat, was dat ook Bert en Kristof iets met elkaar hadden.'

Uiteindelijk bekoelde de situatie, na enkele weken van harde confrontatie. Behalve bij de vader van Kristof, die nog steeds elk contact met de twee partners van zijn enige zoon weigert. De andere ouders zijn wel bijgedraaid, 'omdat ze zien dat we gelukkig zijn'. Maar dat betekent nog niet dat ze het prille geluk van hun kinderen ook rondbazuinen. Zo weten tantes, nonkels, neven en nichten niets af van deze weinig katholieke gezinssamenstelling.

'Het grootste probleem in het begin was dat we nog steeds tegenover Kristofs vader woonden', aldus Bert. 'Meer dan eens heeft dat tot scènes op straat geleid. Die spanningen hebben onze verhuizing eigenlijk versneld. We waren al eerder van plan om met zijn drieën een huis te kopen. Dat hebben we eerder dan voorzien gedaan.'

Afgelopen zomer zijn de drie naar hun nieuwe huis verhuisd -dankzij een creatieve notaris die de gezamenlijke aankoop met drie gemakkelijker maakte. Hoe hun nieuwe buren op de komst van de drie reageerden, weten ze niet. 'Zolang niemand daarnaar vraagt, beginnen we er zelf niet over', zegt Evy. 'Ik vermoed dat ze denken dat Kristof bij ons inwoont.'

De mensen uit hun directe omgeving weten wel hoe de vork in de steel zit. Ook de collega's van Bert en Kristof zijn op de hoogte. Zij werken respectievelijk als metaalbewerker en loodgieter. 'Op Valentijn is ons verhaal op Radio 2 geweest', zegt Bert. 'Het was toen muisstil op het werk. Iedereen was naar de radio aan het luisteren.'

De reacties van vrienden en collega's zijn over het algemeen positief. In het bijzijn van anderen zoeken Evy, Bert en Kristof de confrontatie ook niet op. Met zijn allen hand in hand over straat lopen bijvoorbeeld doen ze niet.

Thuis volgen ze hun gevoel wel. Zo slapen ze met drie in hetzelfde bed -ze wisselen af wie in het midden ligt. 'En we hebben nog een apart bedje, voor het geval twee van de drie privacy willen.' Ook als er twee willen uitslapen, komt dat bed goed van pas. 'De derde kan daar dan slapen, om voor ons vijftien maanden oude kindje op te staan. Als hij 's nachts wakker wordt, hebben we trouwens een beurtrol met drie. Dat is comfortabeler dan met twee.'

In hun seksuele leven hebben de drie geen last van jaloezie. 'In het begin was dat wel soms een probleem, maar we hebben daar altijd goed kunnen over praten en nu zijn die gevoelens er niet meer', zegt Evy. 'We doen alles samen. Behalve wanneer de jongens over auto's beginnen te praten. Dan zoek ik een andere bezigheid.'

Sinds vijftien maanden zijn de drie ook de trotse ouders van Thomas. Hij is de biologische zoon van Bert. Maar zo mogen we het niet bekijken: 'hij is het kindje van ons drie'. Om het voor het kindje niet te moeilijk te maken, zegt hij tegen Bert 'papa' en noemt hij Kristof 'nonkel'. En er zijn plannen voor een tweede kind. 'Eigenlijk heb ik altijd gezegd dat één kindje meer dan genoeg was', zegt Evy. 'Maar de kaarten liggen nu anders. Nu willen we voor elke man een kind. Maar na twee houden we op.'

De toekomst van hun kinderen kijken de drie met vertrouwen tegemoet. Voor de reacties die Thomas en zijn broertje of zusje op school ongetwijfeld zullen krijgen, hebben ze geen schrik.

'Als je de nieuw samengestelde gezinnen ziet, is het bij ons eigenlijk nog vrij eenvoudig. Anderen hebben een stiefvader, en nog een stiefzusje, een halfbroertje en dergelijke. Dat is pas ingewikkeld. Veel kinderen zijn trouwens door drie mensen opgevoed. Wat anders met gezinnen waar een van de grootouders inwoont?'

En wat als ze uit elkaar zouden gaan? 'Daar houden we geen rekening mee', zeggen Evy, Bert en Kristof in koor. 'Wij horen samen. We kunnen ons geen ander leven meer voorstellen. Het zou niet meer gaan met twee.' Voor de jongste van de drie, Kristof, is dat zeker het geval. 'Dit is mijn eerste echte relatie, ik weet niet eens hoe het is om een “gewoon, koppel te zijn.'

Om hun privacy te bewaren, zijn de namen Evy, Bert, Kristof en Thomas fictief.


Blog DS, 27-02-2009 (Pieter Lesaffer)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Euhm.. Oeps.. Nu weet ik toch even niet wat zeggen. Ik vind dit best een bizzar verhaal. Als ze alle drie zeggen gelukkig te zijn, oké dan maar ik vraag me toch af of ze niet te licht over alles overgaan? Zo verwachten ze geen problemen als hun kindje naar school gaat, maar wat gaan de andere kinderen daar van vinden? En wat als Thomas een broertje of zusje krijgt? Hoe gaan de drie uitleggen dat Thomas de zoon is van Bert en het broertje of zusje zoon of dochter is van Kristof? En papa, mama en nonkel slapen in één bed, hoe zou daar een kind op reageren? Ik zou het me niet kunnen voorstellen dat ik met twee mannen in één bed zou liggen die mij graag zien, maar elkaar ook. Maar ja, tegenwoordig moet je van niets meer verschieten zeker?! En als het gezinnetje maar gelukkig is hé

Is dat niet de redenering die we tegenwoordig te vlug maken? ...

__________________

Waarom?

Het is een vreemde gedachte en ik zou het me zelf nooit kunnen voorstellen, maar ik vind ook dat als ze er alledrie gelukkig mee zijn, waarom niet dan?
En Karen, wat de andere kinderen daarvan gaan vinden? Zulke vreemde gezinssamenstellingen zijn tegenwoordig toch de normaalste zaak van de wereld? stiefvaders, halfbroers, homokoppels etc.
Liever deze situatie dan dat de ouders gescheiden zijn en elkaar niet meer kunnen luchten met als gevolg dat er constant een heel getouwtrek is over de kinderen, verwijten die gemaakt worden enz. Met wat voor beeld word je dan opgevoed?

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Laten we de lijn even doortrekken...

Wat als ik en mijn 10 vrouwen gelukkig zijn samen? ... (men noeme het polygamie en het moet kunnen.)

Wat als ik en mijn 12-jarige vriendinnetje gelukkig zijn samen? ... (men noeme het pedofilie en het moet kunnen.)

Wat als ik en mijn hond gelukkig zijn samen, ook in bed? ... (men noeme het bestialiteiten en het moet kunnen.)

...

Om maar te zeggen: de redenering 'als ze maar gelukkig zijn' zet de deur open voor meer ongewone dingen. Niet dat die ongewone dingen dan noodzakelijk slecht zijn, maar mijnsinziens zijn er toch bepaalde wetten die deze dingen niet toelaten en dus zal er wel iets 'slechts' aan zijn.

Uiteraard ben ik blij voor dat kind dat hij gelukkige ouders heeft i.p.v. bekvechtende en scheidende ouders, maar of ik daadwerkelijk geloof dat deze relatie ook niet met dit soort van zaken zal te maken krijgen, dat is een andere vraag. En als dat dan gebeurt, dan wil ik niet voor de gevolgen in staan want kijk: dan zitten we daar met de geweldige 'grijze zone'.

Maar goed: Als we maar gelukkig zijn. (Zei hij terwijl hij zijn 10 vrouwen langzaam op zich zag afkomen...)

__________________

Dit is een beetje appelen met peren vergelijken.
Hoewel ik de eerste 'variant' nog wel moreel aanvaardbaar vind. Het grote probleem met de huidige vorm van polygamie is dat het vooral voorkomt in landen waar de vrouw als minderwaardig wordt beschouwd en als dusdanig ook behandeld wordt in dat 'huwelijk'. Zij worden er vaak toe gedwongen door hun vader of familie. Als dat daarentegen volledig uit vrije wil is, zie ik ook hier niet echt graten in. Wie heeft er tenslotte ooit de 1man-1vrouw-relatie als ideaal gesteld? In de loop van de geschiedenis is dat in de Westerse (!) wereld zo gegroeid, vermoedelijk met Adam en Eva in het achterhoofd, maar wil dat ook zeggen dat dat het enige juiste is?

De tweede en derde situatie zijn wel degelijk moreel verwerpelijk en dat komt niet door het afwijkende van de relatie, maar wel door het niveau van wederzijdse toestemming (i.e. meestal geen). Een kind van 12 is mentaal gewoon nog niet in staat om fatsoenlijk na te denken over de implicaties van zijn/haar daden, waardoor de volwassen partner in een superieure positie zit en dat leidt in elke relatie tot uitwassen (mishandeling, vernedering, uitbuiting enz.). En dan hebben we het nog niet eens over de psychische gevolgen als je een kind dat mentaal én lichamelijk nog niet klaar is voor een seksuele relatie daarin betrekt.
Bij een dier zijn dezelfde argumenten van toepassing. Het grote probleem bij zo'n 'relaties' is dat er onmogelijk wederzijdse toestemming kan zijn aangezien dieren daar niet over kunnen nadenken en het al helemaal niet aan ons kunnen laten weten.

Deze relatie daarentegen bestaat uit 3 evenwaardige partners die duidelijk zeer gelukkig zijn met deze relatie. Trouwens, wist je dat 2 op 3 huwelijken eindigt in een echtscheiding? Meestal doordat één van de partners iemand anders heeft of omdat de karakters na verloop van tijd beginnen te 'botsen'. Het lijkt me dat dat in deze relatie niet zo'n probleem zal zijn. Er is tenslotte al een andere partner (vreemdgaan = niet nodig), voor het geval ze één van de twee 'beu' zijn en als het met de ene botst, kan het met de andere nog wel goed gaan. Niet echt een valide argument, ik weet het, maar gewoon om te zeggen dat deze relatie volgens mij niet meer nadelen heeft dan een normale relatie en misschien wel een klein voordeeltje hier of daar...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Ik ben het helemaal akkoord met Wim.
Die 3 'voorbeelden' die Bart geeft, zijn niet met elkaar te vergelijken om de redenen die Wim reeds gaf.

Ik heb nooit enige problemen gehad met een "andere" vorm van seksualiteit.
Ook in dit geval vind ik het niet zo 'speciaal'. Nu ja, hoe moet ik dit correct formuleren...
Trio's in bed zijn tegenwoordig al geen taboe meer en dit "koppel" (Nu gaan ze daar misschien toch een ander woord voor moeten zoeken ) trekt de grens iets verder door. Ook ik zou zeggen: Zij zijn er gelukkig mee, ik vind niet dat wij het recht hebben ze dat te ontzeggen.



Dit vind ik wel een grappige opmerking. Ik ben wel eens benieuwd of dit inderdaad zo is. Mijn eerste gedachte is eerder negatief. Ik denk dat vreemdgaan vaak ontstaat wanneer de huidige relatie te 'gewoon' wordt, niet interessant genoeg meer is.
En ook al zullen niet veel mensen deze relatie 'gewoon' vinden, ik denk dat het niet afhangt van de hoeveelheid partners je hebt, maar eerder van de tijd die er voorbij gaat en hoe je daar mee omgaat (hoe duurzaam je relatie is).

Eerst en vooral: je bent het eens met mij OF je gaat akkoord met mij


Aangezien ik voorlopig nog niet de drang voel om vreemd te gaan (en mezelf kennende zal dat ook nooit het geval zijn), kan ik me daar ook moeilijk in inleven. Je zou wel eens gelijk kunnen hebben. Als wat jij zegt inderdaad vaak de oorzaak is van vreemdgaan - het lijkt me een geloofwaardige theorie - dan zou dat probleem zich ook hier kunnen stellen...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Wederom voel ik me genoodzaakt om Bart te steunen in zijn schrijfsels en verwoordingen....

Het doet me vaak pijn en verdriet om te zien wat een zootje de mens er van aan't maken is, en het gaat steeds erger worden, regels gaan steeds soepeler worden toegepast en morele waarden worden geheel over boord gegooid... en om eerlijk te zijn, mag het mij of anderen ook niet verbazen... dit gebeurde reeds in het verleden en zal zeker nog eens gebeuren. Ik weet dat velen er nu niet mee akkoord gaan, maar als je het boek openbaringen leest (jaja, in de Bijbel) dan zie je daar toch wel heel erg veel dingen van 'uitkomen'... en dat gaat hoe langer hoe meer zijn...

Niettemin blijven zulke dingen me toch verdriet doen, omdat het God verdriet doet. God heeft de aarde niet op die manier bedoelt, dit was helemaal niet volgens Zijn plan...

Maar goed...

__________________
Que Dieu te bénisse!

Nouja, de mensen van tegenwoordig worden alsmaar flexibeler.

__________________
Bezint eer gij begint.

Wel ... Ze vinden altijd iets nieuws, dat is zeker. Langs de ene kant vind ik dat het ermee door kan. Liefde kan je leven echt lastig maken want dat is het enige ding dat je niet echt kunt sturen en voor jou beslist. En dan heb je de keuze: toegeven of blijven piekeren, terug blikken, ... Het moet niet makkelijk zijn voor hun drie. Homoseksualiteit is al veel minder een taboe maar nog vele hebben het er moeilijk mee, de vrouw heeft 2 mannen (héhéhé vrouwen overheersen ) en ze hebben met drie een kind! Als je dan niet zeker bent van je gevoelens houdt je die relatie zeker niet vol want overal waar je komt, weet je dat er reacties zullen zijn. Ik ben er dus wel van overtuigt dat er liefde is.
Maar het verhaal heeft ook zaken die mij helemaal niet aanstaan. Ten eerste wil de vrouw geen tweede kind maar doet ze het zodat elke man 1 heeft. Als je aan kinderen begint moeten alle partners hier volledig voor zijn. Het feit dat het een kind per man is, betekent ook dat het niet een kind is van het gezin. Thomas zal eerder van Bert zijn en het andere kind eerder van Kristof. Dit kan snel conflicten veroorzaken tussen de kinderen als beide papa's niet hetzelfde toelaten of hetzelfde handelen (de één krijgt bv meer liefde van zijn vader.) Ten tweede is het fout om erop te rekenen dat de reacties van leeftijdsgenootjes gunstig gaan zijn voor de kinderen.
Je mag van mij een koppel worden met wie je wil maar over kinderen denk je na! Want jij kan zo'n kindje wel leuk vinden maar sommige relatie samenstellingen kunnen het leven van een kind gewoon verknallen.

Wat een ongeloofelijk gekke situatie. Voor de omgeving moet dit toch niet makkelijk zijn geweest. Ook voor het zoontje, ik vraag mij af hoe ze dit aanbrengen aan hem... Hoe de reacties op zijn school zijn. In het verleden kende ik een jongentje en zijn ouders waren lesbisch. Dit zorgde op zijn school voor vele pesterijen. Het ging van: haha jij hebt twee mama's... Kinderen kunnen zo gemeen zijn voor elkaar. Hoe kun je als ouder uitleggen dat mama verliefd is op twee "papa's". Vreemd vreemd, maar tegenwoordig verschiet je al niet snel meer. Je hoort tegenwoordig vanalles. Ik hoop wel voor de drie personen in kwestie dat ze een groot bed hebben. Anders wordt het lekker krap!

Ik zie de link niet met de liefde tussen de 3 mensen uit het artikel.

In Amerika organiseert men speciale homokampen om homo's te 'genezen' en werkt met aan een 'anti-homobom' omdat God het zo niet bedoeld heeft.
Ik vraag me af of je mij de passage uit de Bijbel kan geven waarin 'hij' letterlijk stelt dat homoseksualiteit niet in zijn 'plan' past.

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Dit vind ik best wel een bizarre situatie.
Ik vraag me toch af hoe je op zulk een idee komt? Om een relatie met 3 personen aan te gaan??
Oké fijn voor hun dat ze zo gelukkig zijn, maar ik denk dat ze wat te weinig denken aan de toekomst van hun zoontje ( en misschien later nog een zoon of dochter). Zij denken dat alles wel in orde zal komen met hun kind(eren), maar hier twijfel ik sterk aan. Zoals Lieselotte al zei, kinderen kunnen echt gemeen zijn voor elkaar. Hoe gaan de anderen reageren als ze een mama en 2papa's aan de schoolpoort zien staan?
Iedereen kiest natuurlijk voor zijn eigen geluk en als zij gelukkig zijn op deze manier vind ik dat best wel oké... Maar toch vind ik het maar bizar.

Op dezelfde manier als bij kinderen die 2 mama's en 2 papa's hebben? Iets dat tegenwoordig spijtig genoeg bijna vaker voorkomt dan het 'normale' 1-papa-1-mama...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Het is een vreemd verhaal maar op het eerste zicht zie ik niet echt in wat hier zo fout aan is? Als ze hier alle drie gelukkig mee zijn en alles uit vrije wil doen is dat toch hun keuze? Ik denk niet dat ik het zelf zou kunnen maar eigenlijk mogen we wel respect hebben voor deze mensen. Zij komen voor hun leven en hun verhaal uit. Als je eens wist hoeveel mensen zo'n dingen stiekem doen en dan tegen anderen zeggen dat ze tegen trio's zijn... Zolang zij zelf alles kunnen regelen, blijven overeen komen en tegen de kritiek kunnen is het goed. Ik denk dat onze samenleving hier wel tegen kan, we zijn toch ook al gezinnen met 2 moeders/vaders gewoon of gezinnen waarbij ze ervoor uitkomen dat moeder/vader ook nog een tweede vriend(in) heeft. Het wijkt af van het klassieke modelgezin maar daarom mogen we het niet zien als iets "vies". Wat de kinderen betreft denk ik dat dat wel zal meevallen. Ik merk nu dat onze generatie homo's of lesbiennes al normaal vinden terwijl de oudere generatie het "not done" vindt. Ik veronderstel dat onze kinderen het dus niet meer zo raar gaan vinden als hun klasgenootje 2 vaders heeft.