Het gemeenschapsonderwijs moet seculier zijn, zegt Darya Safai. Schaf de godsdienstlessen, islamitische en andere, er gewoon af.

Discriminatie is lelijk, van welke vorm dan ook. Met die boodschap kan ik op onze scholen steeds vaker een brug slaan naar jongeren die zijn opgegroeid met dogma’s en vooroordelen. Door ze mee te nemen in mijn persoonlijke verhaal van onderdrukking en vervolging komt er empathie en begrip vrij, iets wat velen tegenwoordig niet meer mogelijk achten. Mijn voordrachten zijn niet verplicht, en je krijgt er geen punten voor. Toch eindigen ze met discussies en vragen die vaak doorgaan tot na het belsignaal. Ze beginnen vaak met wantrouwige blikken, maar eindigen zelfs soms met nieuwe vriendschappen tussen meisjes en jongens die hun vooringenomen denken laten varen voor begrip en medeleven met de slachtoffers van discriminatie.
Maar het gaat niet altijd zo goed. In minstens twee scholen waar ik de leerlingen heb toegesproken, kregen islamleraars gedaan dat hun leerlingen niet naar mij kwamen luisteren. Ze ontnamen de kinderen zo hun rechten. Want dat is het, het recht om een andere stem te horen. Het is onaanvaardbaar dat sommigen daar in het onderwijs van een vrij, seculier en vooruitstrevend land nog een probleem mee hebben. Dat ze kinderen alleen hun versie van het geloof willen meegeven en onwetend houden over de duistere kanten ervan.

Ronde vormen

Nog erger zijn de klassen waar de jongens zich beroepen op het geloof om hun vrouwonvriendelijke uitspraken te rechtvaardigen, én daarin bovendien worden bijgetreden door hun islamleerkracht.
Het ging over de hijab, en de leerlingen zeiden dat de hoofddoek volgens de Koran verplicht zou zijn voor alle vrouwen. ‘Laten we het aan de leraar vragen’, zei een leerling. ‘De hijab wordt in de islam ten zeerste aangeraden’, zei de leraar. ‘En weten jullie waarom? Omdat er niets mooier is op aarde dan een vrouw. Het vrouwelijke lichaam heeft ronde vormen en dat vinden mannen heel aantrekkelijk. Daarom wil de man dat zijn vrouw zich bedekt, opdat andere mannen haar niet constant zouden begluren. We weten toch allemaal hoe we naar vrouwen kijken? We zijn toch maar mannen? Daar beschermen vrouwen zich tegen.’
De woorden van de leraar werden op groot applaus onthaald. Ik wist niet wat ik hoorde. Ik had net een beeld proberen te schetsen van mijn nare kindertijd in Iran, onderdrukt en gediscrimineerd door de ayatollahs. Was dit een Vlaamse klas of een Koranschool van de Taliban? De leraar was geen imam in een moskee of in een Koranschool, maar benoemd door de overheid. Vrouwen zijn voor hem en zijn ideologie blijkbaar niet meer dan een gat met ronde vormen.
Het is onaanvaardbaar dat deze man lesgeeft in het onderwijs, ingericht door de overheid. Wie heeft hem aangeworven? Weten de verantwoordelijken van ons onderwijssysteem wat dit soort leerkrachten in de klas voor ‘waarheid’ laten doorgaan? Dat een hele generatie kinderen geïndoctrineerd wordt met de islamitische ideologie? Dit systeem houdt de verdeeldheid van de maatschappij zo institutioneel mee in stand en draagt een grote verantwoordelijkheid.

Mensenrechten

Onze kinderen zitten meer dan de helft van de dag op school om zich te bekwamen in allerhande kennis en vaardigheden. Maar als het over menselijke verhoudingen gaat, in mijn geval over de gelijkheid tussen man en vrouw, worden er plotseling grenzen getrokken. Kinderen worden op basis van het geloof van hun ouders verdeeld over klassen moraal en godsdienst, waar dan nog alleen de positieve kanten van hun religie aan bod komen. Hoe kunnen ze zo ooit kritisch leren kijken naar die patriarchale, discriminerende tradities?
Ik spreek me niet uit over katholieke scholen. Ik ben in het algemeen tegen godsdienstles op school maar zolang die scholen zich christelijk of katholiek blijven noemen, zou het vreemd zijn als er geen godsdienst wordt gegeven. De opleiding moet in elk geval compatibel met de universele mensenrechten, wat van de islamlessen niet kan worden gezegd.
In de seculiere gemeenschapsscholen pleit ik voor een volledige stopzetting van álle godsdienstlessen, islamitisch of niet. Het onderwijs moet seculier zijn, zeker als we niet in staat zijn om te controleren wat er gezegd wordt in de godsdienstlessen. De taak van het onderwijs is kinderen leren wat een geloof is, niet leren geloven.

bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf2017...a5b3f2a0093cc1b

mening: Ik heb het nog niet vaak meegemaakt dat zulke dingen worden aangehaald, maar plots wordt de seculariteit van onze maatschappij blijkbaar weer wat meer in vraag gesteld, zowel in dit artikel als bij de uitspraken van Rutten over de financiering van religieuze groepering. Ikzelf ben blij dat er weer over wordt nagedacht. Ik heb het gevoel dat het schoolpact zo breekbaar is dat niemand hier zelfs maar over durft na te denken, terwijl ik vind dat het onderwijs - en al zeker het gemeenschapsonderwijs - helemaal niet de juiste plaats is om religie te onderwijzen. In mijn ogen hebben de katholieken in de vorige eeuw hun politieke invloed misbruikt om invloed op de bevolking te behouden. Erger is dat het de mogelijkheid geeft om propaganda te verspreiden of zelfs kinderen te indoctrineren zonder dat iemand zich daar vragen bij stelt. Ik denk dat nadenken of reflecteren over religie perfect een plaats kan hebben in het onderwijs, maar godsdienst zoals ik die nog heb gehad is wat mij betreft achterhaald. Het schoolpact mag in zijn geheel nog eens herzien worden.

Mening: Ik ga deels akkoord met de mening van Jannes wanneer hij zegt dat er over religie moet worden blijven nagedacht. Het geloof moet in vraag gesteld blijven worden en er moet blijven nagedacht worden over de plaats die geloof inneemt binnen onze maatschappij. Steeds vaker zien we religie naar de achtergrond verschuiven al ben ik ervan overtuigd dat religie aan de basis ligt van heel veel conflicten waar onze maatschappij steeds vaker mee te maken krijgen. Deze onwetendheid over het geloof zorgt voor conflicten. Naar mijn mening hoort religie thuis binnen het katholieke onderwijs en in het gemeenschapsonderwijs zou er de mogelijkheid moeten blijven om religie te volgen.
Binnen de godsdienstlessen merk ik dat leerlingen net heel geïnteresseerd naar de verhalen zitten te luisteren. Wanneer mensen zeggen dat religie onbelangrijk is en zou moeten worden afgeschaft denk ik dat ze niet weten welke meerwaarde religie kan hebben en dat vind ik spijtig.