De Colombianen hebben verrassend het vredesakkoord tussen de regering en de FARC-rebellen verworpen. Met 98 procent van de stemmen geteld blijkt dat het neen-kamp het haalde met 50,23 procent, "ja" haalde 49,76 procent. De nipte uitslag - met slechts 61.000 stemmen verschil- is een complete verrassing. Algemeen werd aangenomen dat "ja" het ruimschoots zou halen. Maar de amnestie voor oorlogsmisdaden bleek uiteindelijk voor veel Colombianen de spreekwoordelijke druppel te veel.

In de peilingen was een ruime voorsprong voor het ja-kamp voorspeld, tot 66 procent. De Colombiaanse president Juan Manuel Santos toonde zich dan ook zeker van de overwinning. Het akkoord kwam er na vier jaar van intens onderhandelen. Zowel de regering als de rebellen hadden bij herhaling gezegd dat het akkoord de beste deal was die ze uit de brand hadden kunnen slepen, en dat heronderhandelingen geen optie waren. Santos had tijdens zijn campagne ook herhaaldelijk laten vallen dat hij geen plan B had. De president was overigens niet verplicht om een referendum te organiseren over het akkoord, maar de resultaten van de volksraadpleging zijn wel bindend.

Juan Manuel Santos heeft zijn nederlaag toegegeven, maar zegt niet te zullen opgeven. "Ik zal blijven streven naar vrede", zei hij strijdvaardig in een televisietoespraak na de bekendmaking van de resultaten. Santos benadrukte dat "het staakt-het-vuren en de beëindiging van de vijandelijkheden "van kracht blijven en zullen blijven". Ook de FARC zegt dat ze zich zal blijven inzetten voor een onderhandelde oplossing.
Ruimte voor nieuw overleg

Hoewel de regering voor het referendum had gezegd dat het akkoord niet heronderhandeld zou worden, klonk Santos in zijn toespraak minder categoriek. "Morgen zal ik alle politieke krachten uitnodigen, vooral die die vandaag "nee" zeiden, om naar hen te luisteren, ruimtes te openen voor dialoog en te beslissen over de te volgen weg", aldus de president. "Ik heb de hoofdonderhandelaar van de regering (Humberto de la Calle) en de Hoge Commissaris van de Vrede (Sergio Jaramillo) de opdracht gegeven morgen naar Havana te gaan om de FARC-onderhandelaars te informeren over het resultaat van deze politieke gesprekken", besloot Santos.

Ook voor FARC-leider Timoleon Jimenez, beter bekend als Timochenko, is de "nee" van de bevolking niet het einde van het verhaal. "De FARC betreuren ten zeerste dat de vernietigende kracht van de mensen die haat en wrok zaaien de mening van de Colombianen heeft beïnvloed", zo reageerde hij teleurgesteld. Hij voegde er wel aan toe dat zijn beweging enkel het woord als wapen zal gebruiken om de toekomst vorm te geven.
ELN-guerrilla dringt aan op "onderhandelde oplossing"
AP

Het Nationaal Bevrijdingsleger (ELN), de tweede grootste guerrillabeweging van Colombia, roept eveneens op om te blijven zoeken naar een onderhandelde oplossing voor het gewapende conflict.

Het ELN sloot in maart een principeakkoord met de regering over het starten van formele vredesonderhandelingen. Die gesprekken zijn echter nog niet begonnen omdat president Santos eist dat net ELN eerst al zijn gijzelaars vrijlaat.
Amnestie bleek struikelsteen

De FARC en de Colombiaanse regering onderhandelden bijna vier jaar in Cuba over het 297 pagina's tellende vredesakkoord, dat vorige week maandag ondertekend werd. De tegenstanders van het akkoord, onder leiding van de voormalige president Alvaro Uribe, verwierpen het omdat de guerrillastrijders naar hun mening ongestraft bleven voor de "ernstige misdrijven" die ze pleegden.

Francisco Santos Calderón, de vicepresident van ex-president Álvaro Uribe Vélez, die de protestbeweging tegen het huidige akkoord leidt, liet al weten dat zijn partij met de overheid wil samenwerken om het akkoord te herbekijken. Zo zal er "een vrede komen die leidt tot rechtvaardigheid, herstel, verzoening en vergiffenis, een vrede waarin iedereen zich kan vinden, en niet enkel de helft van de Colombianen", zei hij aan de krant El Tiempo.

Belga - De Redactie

Luc De Roy, Christine Van Tichel, Dominique Fiers

Eigen mening: De Colombiaanse overheid en de linkse rebellenbeweging hebben vier jaar onderhandeld en sloten op 24 augustus 2016 eindelijk een definitief vredesakkoord. Het conflict is het langstlopende interne conflict op het Amerikaanse continent met naar schatting 220.000 doden in vijftig jaar. Je zou er dus van uitgaan dat mensen verlangen naar die vrede, maar wat blijkt is dat rechtvaardigheid belangrijker is, dat het verlangen naar die rechtvaardigheid nóg sterker is dan die naar vrede. Wat mij betreft redelijk onverwacht. Hoewel...

Geraadpleegd op 3/10/2016, via: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/1.2784476