Ouders weigeren medische hulp voor hun kinderen “in naam van Christus”

“Ik wil dat mijn ouders vervolgd worden.” De stem van Mariah Walton is stil. Haar ziekte heeft haar longen langzaamaan vernietigd. Medische hulp heeft ze nooit gekregen. Dat hebben haar ouders, leden van een fundamentalistische sekte, haar ontzegd “in naam van Christus”. Maar Mariah is vastberaden: “Ze verdienen een strenge straf.”
Mariah Walton is twintig jaar en leeft in de Amerikaanse staat Idaho. Ze is zwak en invalide. Door haar ziekte is ze bedlegerig en afhankelijk van een zuurstofmasker. Haar enige hoop op een betere toekomst is het ondergaan van een hart- en longtransplantatie. Een uiterst riskante procedure.


Kracht van het gebed

Toch had dat allemaal vermeden kunnen worden als ze op jonge leeftijd een klein aangeboren gaatje in haar hart had laten dichten. Zelfs enkele jaren na de geboorte was een succesvolle behandeling nog mogelijk. Maar nu is de schade haast onomkeerbaar.

De reden dat de operatie niet plaatsvond? De ouders van Mariah zijn fundamentalistische Mormonen. Leden van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Leden van die sekte weigeren om hun kinderen te laten behandelen door artsen. Ze geloven dat alle ziektes te genezen zijn door middel van geloof en de kracht van het gebed.

Wettelijke bescherming

Mariah, die nu alleen woont, hoopt dat haar ouders ooit vervolgd zullen worden. Maar in Idaho is dat niet zo simpel. Dat is namelijk een van de zes Amerikaanse staten waar gelovigen die misdrijven of misdaden begaan, een wettelijke bescherming genieten.

In de wet staat een bepaling dat “degenen die geloven dat het gebed de enige manier is om ziektes te genezen, vrijgesteld zijn van de wet”. Zo geniet onder meer het Mormoonse gezin van Mariah bescherming voor hun daden van medische verwaarlozing.

Schoppen en slaan

Veel Mormoonse gezinnen leven in het noorden van Idaho. Maar ook in het zuiden van de staat is de kindersterfte heel groot. Daar leven veel families die behoren tot de teruggetrokken sekte ‘Followers of Christ’ (de volgelingen van Christus, red.).

Brian Hoyt (43) groeide als kind op bij de Volgelingen van Christus. Nu runt hij een succesvolle zaak en heeft hij een gezin. Maar een gezinsleven ontwikkelen was niet eenvoudig voor hem. Door het leven in de sekte snapte hij het concept “familie” niet.

Op vijfjarige leeftijd verloor hij zijn geloof in Christus nadat een baby in zijn armen gestorven was tijdens een “mislukte genezing”. Terwijl de ouderen aan het bidden waren, moest Hoyt slijm verwijderen bij de baby. Toen het kind toch overleed, kreeg hij te horen dat zijn gebrek aan geloof de oorzaak was. “Toen dacht ik: hoe kan dit nu het werk zijn van God?”

Toen Hoyt twaalf jaar oud was, brak hij zijn enkel. Zijn ouders behandelden de breuk op hun gebruikelijke manier: door er olijfolie op te wrijven. Daarna lieten ze hem gewoon weer wandelen. “Maar mijn lichaam ging in shock en ik viel telkens flauw”, zegt Hoyt. “Toen ik wakker werd, was ik omringd door mijn stiefvader, mijn ooms en de ouderen van de kerk. Ze sloegen me en schopten me, omdat ik niet genoeg in God geloofde en hem niet binnenliet om me te genezen. Mijn moeder en tantes keken gewoon toe. Dat noemen zij ‘gebedsgenezing’.”

Godsdienstvrijheid

Ook andere mensen die de sekte verlieten vertellen soortgelijke verhalen. Over olijfolie, over isolatie en geheimhouding. Over de enorme kindersterfte.

Al jaren proberen zij om de wet te laten veranderen. Maar de wetshandhavers in Idaho blijven halsstarrig weigeren. “Godsdienstvrijheid moet beschermd worden”, klinkt het daar. “Maar kwetsbare kinderen moeten ook op gepaste wijze beschermd worden tegen onnodig kwaad en de dood.”

In sommige staten houdt de wet de fundamentalistische gelovigen geen hand meer boven het hoofd. Dat is onder meer het geval in Oregon. Nadat het grote aantal sterfgevallen bij kinderen van de ‘Followers of Christ’ de aandacht van de lokale media begon te trekken, werd de wet er veranderd. Dat resulteerde in meerdere succesvolle vervolgingen van ouders.

Bron: HetNieuwsblad, 14/04/2016, http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf201...ampaign=seeding

Mening:
Zo'n praktijken doen mij meer en meer denken aan corruptie. Het misbruik maken van macht die er is om je te beschermen en kwalitatief te leven. De praktijken die ik in dit artikel lees zijn onmenselijk en zouden vanaf de eerste minuut bestraft moeten worden.

Religie kan iets moois zijn waar mensen zich volledig in kunnen storten. Mensen kunnen er antwoorden, geborgenheid en zo veel meer vinden. Blijkbaar ook gruwelijkheid.

Mishandeling, het negeren van het recht op medische verzorging,... dit zijn geen onschuldige dingen. Amerika begaat de ene flater na de andere en dit is er eentje voor op het lijstje. Het is tijd om kritisch te zijn en het systeem aan te passen. Want dat er zelfs een minieme kans is dat zoiets nog kan gebeuren, dat kan ik niet voor mogelijk houden.

Mijn vertrouwen in de wereld was al onstabiel. Nu is er een schepje bij aan de foute kant van de balans. 'GOED BEZIG...'

Net zoals Lien schrok ik wel van de inhoud van het artikel. Ik wist wel dat er nog zwaar gelovige mensen zijn, maar dat ze op dit vlak zo extreem waren wist ik niet. Ik vind dat de gezondheid van iemand belangrijker moet zijn dan het geloof. Geloof is ook belangrijk, want mensen die geloven dat ze zullen genezen hebben meer kans om te genezen dan mensen die dit niet doen. Alle respect daarvoor. Men mag echter niet overdrijven, want dan kan dit zorgen voor overlijdens die voorkomen konden worden. Het lijkt mij goed om deze personen te sensibiliseren, zodat ze toch enkele gedragingen veranderen in het belang van hun gezondheid en dat van anderen.

Ik ben het volledig eens met Lien. Dit kan niet meer. We zijn in een wereld gekomen waar men veel belang hecht aan normen en waarden, gelijkheid, respect en kansen. In zo'n wereld zouden deze dingen niet mogen gebeuren. We kunnen wel zeggen 'waar gaat de wereld naartoe', maar deze dingen gebeurden vroeger al. Ik denk dat we meer moeten nadenken over hoe we de wereld gaan veranderen, want terug keren naar oude gewoonten gaat ook niet helpen.
Ik vind het wel belangrijk dat mensen blijven beseffen dat religie iets heel mooi kan zijn. Mensen halen er steun uit en kunnen hieruit kracht putten en ik zou het heel jammer vinden dat, door verhalen over sektes of extremisme, heel de religie wordt afgestempeld als iets 'slechts'.

In het artikel zegt men dat de wet het toelaat om deze kinderen te verzorgen, maar hoe staat dit dan in verband met het Universele Verdrag van de Rechten van de Mens? Iedereen heeft volgens dit verdrag recht op verzorging en ik vind niet dat de staat/ de wet dit recht mag afnemen. Natuurlijk hebben mensen ook recht op een vrije meningsuiting en hebben ze recht in religie, maar dit mag het recht op goede verzorging niet in de weg staan.