Goddelijke kanaries dansen nog niet

Met de entree van Brazilië lijkt het wereldkampioenschap voetbal gisteren in Berlijn wel echt begonnen. De langverwachte gasten struikelden niet en versloegen dankzij de klasse van Kaka Kroatië met 1-0. Maar elegant waren de danspasjes van de sambavoetballers allerminst.
'PENTACAMPEAO!'' Vijfvoudig kampioen! De kreet kwam gisteren in de Jesse-Owens-Allee niet van een Braziliaan, maar wel van een Duitser - een van de vele voetbalsupporters die gisteren in een kanariegeel T-shirt naar het olympisch stadion van Berlijn waren afgezakt voor de eerste wedstrijd van de wereldkampioen. De met 72.000 toeschouwers gevulde tribunes kleurden half Braziliaans - maar dat wilde daarom niet zeggen dat 36.000 Brazilianen de Atlantische Oceaan waren overgestoken. De meesten waren opportunistische fans uit Europa, die in de hoop op een onvergetelijke voetbalavond, hun liefde voor het sambavoetbal hadden verklaard.

De sfeer was de hele dag elektrisch rond het stadion, waar de Kroatische fans de cafés hadden veroverd en de Brazilianen dansten en zongen op straat. Hoogspanning was er te voelen toen de Goddelijke Kanaries het veld opkwamen. En een eerste kippenvelmoment beleefden de fans na drie minuten, toen de opperkanarie Ronaldinho uitpakte met zijn eerste dribbels en een heerlijke blinde pass.

Tienduizenden toeschouwers in het stadion en miljoenen tv-kijkers thuis kropen op het puntje van hun stoel om de mooiste voetballers van de planeet aan het werk te zien. Maar na een kwartiertje ging de elektrische lading op de tribunes merkbaar naar beneden. Niet elke voetballer van de sambaschool had zijn danspasjes goed ingeoefend.

Ronaldinho was vaak aan de bal, maar vond geen aanspeelpunten om combinaties mee op te zetten. Adriano en vooral Ronaldo speelden met lood in de schoenen en leken niet eens moeite te doen om het ijzersterke Kroatische verdedigingstrio, Dario Simic, Robert Kovac en Josip Simunic, van zich af te schudden.

Brazilië probeerde het uit de tweede lijn, met een poging van Kaka en een kanonskogel van Roberto Carlos waar de Kroatische doelman Stipe Pletikosa - hij kreeg de voorkeur op Tomislav Butina van Club Brugge - redding op bracht. Ook op een gekrulde plaatsbal van Ronaldinho moest Pletikosa zich reppen.

Niet toevallig kwam ook het enige doelpunt uit de tweede lijn. Twee minuten voor de rust rukte Cafu op langs de rechterkant en bediende hij Kaka, die vrij kon binnentrappen. Niko Kovac, die zich tot dan toe om de middenvelder van AC Milan bekommerd had, was net geblesseerd naar de kant gegaan.

Kroatië viel aan in de tweede helft. Eerst versierde Dado Prso voor zichzelf een uitstekende mogelijkheid, daarna haalde zijn spitsbroeder Ivan Klasnic uit. Twee keer bracht doelman Dida redding.

Ronaldo liet zich voor de eerste en de laatste keer zien na 56 minuten - hij mikte de bal centimeters over de kruising. Ronaldinho kopte een voorzet van Emerson in de handen van Pletikosa. Een kwartier voor tijd haalde bondscoach Parreira Ronaldo naar de kant voor zijn jongere ploegmaat bij Madrid, Robinho.

Een begrijpelijke keuze, want Brazilië had dringend een tweede doelpunt nodig. Kroatië bleef gevaarlijk via Marko Babic - een van de uitblinkers - en Dado Prso.

Vijf minuten voor tijd ging het geluidsvolume weer de hoogte in. De Kroatische fans staken het Bengaals vuur aan dat ze hadden meegenomen voor het geval Kroatië zou scoren. Even later bestormde een Kroatische supporter zelfs het terrein.

Kroatië miste nog geen WK in zijn prille geschiedenis als voetballand en is vastbesloten ook van het WK 2006 iets te maken.

Brazilië mag zich gelukkig prijzen met de drie punten tegen een taaie tegenstander. Maar bondscoach Parreira heeft beslist kopzorgen. Ronaldinho vond zijn draai niet en Ronaldo heeft er niet eens naar gezocht. Als de Goddelijke Kanaries hun zesde wereldtitel willen vieren omhelzen ze beter eerst het werkvoetbal en pas daarna de sambavariant.



Bart Lagae
De Standaard 14 juni 2006