Straatveger wordt straatveger

Jan Maertens


Op de vooravond van het feest van licht en vrede spaart het christelijke mededogen de roede niet voor wie het moeilijk heeft. Ik was nauwelijks bekomen van het verrassende nieuws dat minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) het onderzoek naar sociale fraude (geschat op 25 miljoen euro per jaar) voorrang geeft op dat naar fiscale fraude (geschat op 230 miljard euro per jaar) toen ik haar partijgenote Hilde Crevits hoorde uitleggen waarom werkzoekenden die na twee jaar geen job hebben gevonden ‘soep moeten bedelen’ voor een extra euro.

Even bekroop me de gedachte dat er zich een immens probleem voordoet in de werkloosheidcijfers. Maar in november is de werkloosheid met 16 procent (!) gezakt ten opzichte van vorig jaar. Het aantal werkzoekenden dat langer dan twee jaar een uitkering krijgt, zakte met 2,5 procent in vergelijking met vorig jaar. Dat is minder dan die 16 procent, maar even spectaculair als je weet dat de daling het afgelopen jaar even groot is als de vier jaar daarvoor samen (5,2 procent in 5 jaar). Er waren in november 68.000 langdurig werkzoekenden in Vlaanderen, op een actieve beroepsbevolking van om en bij de 4,8 miljoen. Als 100 actieven in Vlaanderen aan een bushalte zitten, dan zit daar 1(,4) langdurig werkzoekende bij.

De gemeenschapsdienst is vooral goed nieuws voor lokale besturen: voor een habbekrats hebben ze ‘vrijwillig verplichte’ krachten die loontrekkenden kunnen uitsparen. Zo belanden we binnenkort misschien in ‘Nederlandse toestanden’. Daar mocht een man die als straatveger ontslagen was en geen passende betrekking meer vond, als langdurig werkzoekende verplichte gemeenschapsdienst doen als … straatveger. Om werkervaring op te doen.

Jan Maertens, beleidsmedewerker ACV Oost-Vlaanderen


DS, 17-12-2021