VN-Veiligheidsraad lonkt voor België

Israël is niet langer kandidaat voor een zitje als niet-permanent lid in de VN-Veiligheidsraad. Dat meldt het persbureau Reuters op gezag van een bron bij de VN.

De Veiligheidsraad telt tien niet-permanente leden waarvan er elk jaar vijf nieuwe leden worden verkozen. In de groep ‘West-Europese landen en andere’ komen eind dit jaar twee zitjes vrij. Daarvoor zijn er drie kandidaten: België, Duitsland en Israël. Duitsland lijkt zegezeker. Maar tussen ons land en Israël zou het erom spannen. De beslissende stemming vindt begin juni plaats.

Nu Israël zich terugtrekt, heeft ons land gewonnen spel. De reden voor de Israëlische terugtrekking is, volgens Reuters, dat het land aanvoelt dat het niet genoeg steun krijgt. Een officiële bevestiging van de intrekking is er nog niet. Een andere diplomatieke bron meldt dan weer dat Israël zijn kandidatuur zelfs nooit geofficialiseerd heeft.

Koninklijk bezoek

Ons land heeft fel campagne gevoerd voor het zitje in de Veiligheidsraad. Medio april trok vice-premier Alexander De Croo naar New York om te lobbyen. Maar nog belangrijker was het bezoek van koning Filip en koningin Mathilde aan New York eind april. Daarbij mocht onze koning de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toespreken.

In die speech probeerde koning Filip ons land te presenteren als een betrouwbare en solide partner voor vredesopbouw. Hij onderstreepte ook dat België geen politieke agenda of eigen ambities heeft om te zetelen in de VN-veiligheidsraad.

Hoe belangrijk is zo’n zitje?

Een tijdelijk zitje in de Veiligheidsraad geeft ons land meer prestige en de invloed om bepaalde dossiers op het hoogste niveau aan te kaarten. Bovendien past die kandidatuur in een lange traditie, België is al vijf keer tijdelijk lid geweest van de Veiligheidsraad. Ons land is bovendien medeoprichter van haast alle internationale instellingen sinds de Tweede Wereldoorlog.

Bron: De Standaard, 04/05/2018
Link: http://www.standaard.be/cnt/dmf20180504_03497696

Mening: De berichtgeving over dit onderwerp wekken bij mij toch al enige tijd gemengde gevoelens op. Langs de ene kant vind ik fantastisch dat een kleine land zoals België zich actief wil uitspelen als een speler in het internationale politieke ganzenspel, maar toch vraag ik me af wat wij hier te zoeken hebben? We zijn inderdaad oprichters van een groot deel van de internationale instellingen na de tweede wereldoorlog, maar is dit wel een gegronde reden? Het feit dat je meer dan een halve eeuw geleden aan het roer van iets stond, wil niets zeggen over hoe betekenisvol je anno 2018 kan zijn voor deze zelfde instellingen. Als al de niet-permanente leden van de veiligheidsraad hier puur zitten omwille van culturele redenen, kunnen we deze raad maar beter opdoeken. Al de personen die hierin rond te tafel mogen gaan aanschuiven, moeten dit doen vanwege hun specifieke inbreng. België moet, in mijn ogen, veel meer gaan inzetten in waarom ze hierin willen zetelen en niet gewoon onze koning de wereld rond sturen met een PR-praatje. Indien België zichzelf kan tonen als een onmisbare deelnemer van de VN-veiligheidsraad, dan zou ontzettend trots kunnen zijn op het feit dat mijn land hierin mag zetelen.