Wie terminaal ziek is door kanker, kiest in een op de tien gevallen voor euthanasie. Vier op de tien patiënten opteren voor meer pijnbestrijding. Dat heeft de onderzoeksgroep ‘Zorg rond het levenseinde’ van de Universiteit Gent en de Vrije Universiteit Brussel achterhaald aan de hand van een nationale studie op basis van overlijdensakten.
Kankerpatiënten die uitbehandeld zijn, staan wel vaker voor moeilijke beslissingen. Moeten ze doorgaan met hun behandeling of ermee stoppen? Er eventueel nog een nieuwe opstarten? Of moeten ze kiezen voor zorg die vooral levenskwaliteit en comfort biedt?

De kans is groot dat zo’n beslissing een levensverkortend effect heeft.

Tussen januari en juni 2013 overleden in ons land 2.392 mensen door kanker. 58 procent van de artsen die hun overlijdensakten opmaakten, vulde een bijkomende enquête in. Daaruit bleek dat er in twee derde van de gevallen een bewuste beslissing rond het levenseinde werd genomen. Een op de tien patiënten koos voor euthanasie, wat ruim dubbel zoveel is als in de totale bevolking. Dezelfde onderzoeksgroep had bij een eerdere studie geconcludeerd dat 4,6 procent van de Belgen door euthanasie overlijdt.

Meer pijnbestrijding

Veel meer terminale kankerpatiënten kozen voor een verhoging van de pijnbestrijding: ruim vier op de tien. Nog eens 12 procent koos ervoor om niet verder behandeld te worden. In bijna twee procent van de gevallen werd een levensverkortende handeling gesteld zonder expliciete toestemming van de patiënt.

Een op de drie patiënten nam geen enkele beslissing over het levenseinde. Bij twee op de tien kwam de dood toch nog plotseling en onverwacht.

Bron: De Standaard,
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180411_03458128

Eigen mening: Om eerlijk te zijn verbaast het mij niet dat één op de tien personen met kanker overlijden door euthanasie. Iedereen weet wat voor een verschrikkelijke ziekte kanker is en we denken allemaal te weten hoe hard mensen met kanker lijden onder hun ziekte. Mijn nonkel had leukemie en is aan een natuurlijke dood gestorven na een lange lijdensweg. Hij heeft enorm hard afgezien en gevochten om toch te genezen, ook al wist hij dat hij terminaal was. Ik denk dat het heel moeilijk is om dag in dag uit te strijden terwijl je weet dat je toch zal verliezen en ik heb dan ook enorm veel respect voor de mensen die de strijd toch aangaan. Ook voor de mensen die deze strijd niet meer langer willen aangaan en uiteindelijk kiezen voor euthanasie, heb ik enorm veel begrip. Ik vind het logisch dat sommige mensen met een ongeneselijke kanker een rustige en vredevolle dood willen tegemoetgaan. Het is namelijk echt niet leuk om te sterven van de pijn. Euthanasie kan voor veel mensen een "opluchting" zijn, want ze kunnen zelf het "geschikte" moment kiezen om te sterven. Langs de andere kant begrijp ik ook de terminaal zieke mensen die kiezen voor een verhoging van de pijnbestrijding. Zij willen nog zo lang mogelijk leven ondanks hun intense pijnen en willen niet "toegeven" aan de ziekte. Onze wetenschap staat al zeer ver, maar ik hoop dat men in de toekomst (en ik hoop dat dit vrij snel gebeurt) een oplossing vindt om deze verschrikkelijke ziekte te voorkomen, te bestrijden EN vooral te genezen.