|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
|
#1
|
|||
|
|||
Zweden naturaliseert in Iran ter dood veroordeelde prof Djalali
Zweden heeft Ahmadreza Djalali, de VUB-gastdocent die in Iran vastzit voor spionage, genaturaliseerd in de hoop zijn doodstraf te voorkomen. Dat heeft het Zweedse ministerie van Buitenlandse Zaken bevestigd.
De Iraanse arts, die ook als hoogleraar verbonden aan het Karolinska Instituut in Stockholm, werd in 2016 in Iran opgepakt en later veroordeeld voor spionage. Dat deed hij volgens Iran in opdracht van de Israëlische geheime dienst Mossad. Ondanks internationale druk, ook vanuit België, kreeg Djalali de doodstraf. Enkele weken geleden werd de doodstraf nog tijdelijk opgeschort omdat Djalali in beroep was gegaan. Maar het Hooggerechtshof weigert de zaak echter te herzien. Zweden heeft hem nu genaturaliseerd. ‘We hebben geregeld contact met Iraanse vertegenwoordigers en hebben toegang tot Djalali gevraagd’, zegt een woordvoerster van het Zweedse ministerie van Buitenlandse Zaken. ‘We hebben ook het Zweedse standpunt over de doodstraf, die we in alle vormen veroordelen, uit de doeken gedaan. Onze eis is dat de doodstraf niet wordt uitgevoerd.’ Volgens de VN heeft Iran de man geen eerlijk proces gegeven. Djalali ontkent de spionageactiviteiten. Volgens Amnesty International heeft de wetenschapper drie maanden in eenzame opsluiting gezeten en is hij gefolterd. Djalali schreef volgens de mensenrechtenorganisatie in augustus een brief dat hij wordt vastgehouden omdat hij weigert om voor Iran de spioneren. (JVS) Bron: De Standaard, 17/02/2018. Geraadpleegd via http://www.standaard.be/cnt/dmf20180217_03362825 Eigen mening: Zoals in het artikel te lezen is, was er lang internationale druk die de uitspraak en de uitvoering van de doodstraf tegen moest gaan. Het stemt me best tevreden te lezen dat België daar zijn aandeel in had. Een tijd geleden was in het nieuws echter te horen dat er niets meer gedaan kon worden. De bronnen om de executie nog langer tegen te gaan waren op. Een tijdlang was er niets meer over te horen. Nu dit artikel plots opduikt, roep ik 'lang leve Zweden!'. Over de aard en de inhoud van de zaak spreek ik me wegens een bepaalde mate van onwetendheid liever niet uit. Ik ben er wél echt van overtuigd dat de (zo blijkt) aanwezige controle vanuit de rest van de wereld op zulke zaken (vb. het krijgen van een eerlijk proces) een goed en noodzakelijk gegeven is. |