Vrouwen gaan vaker deeltijds aan de slag als er kinderen komen. Bij mannen is dat eerder het omgekeerde.

Het verschil in arbeidsregime tussen mannen en vrouwen begint al vroeg. Ook als er nog geen kinderen zijn, werken vrouwen al vaker deeltijds dan mannen. 26 procent van de kinderloze vrouwen tussen 25 en 49 jaar werkt deeltijds in België, volgens nieuwe cijfers van Eurostat, tegenover slechts 7 procent van de mannen.

Maar zodra er kinderen zijn, wordt dat verschil heel uitgesproken. Bij een eerste kind gaat 38 procent van de vrouwen deeltijds werken, komt er een tweede kind, dan wordt dat 47 procent. Met drie of meer is 52 procent van de vrouwen deeltijds aan de slag.

Vaders niet vaker parttime

Opmerkelijk is dat deeltijds werken bij mannen weinig met de komst van kinderen te maken lijkt te hebben. Als ze kinderen krijgen, gaan mannen alvast niet vaker parttime aan het werk. Integendeel: komt er een kind, dan daalt het aantal deeltijds werkende mannen nog heel lichtjes, en bij twee kinderen nog meer. Pas vanaf drie kinderen gaan mannen een beetje vaker deeltijds werken, maar het aandeel blijft steken op 7,3 procent.

Over heel Europa genomen is de trend nog meer uitgesproken. Daar werkt 8,3 procent van de mannen deeltijds, en dat zakt naar 5,2 procent bij een kind en 4,6 procent bij twee kinderen.

Ook als ze alleenstaande ouder zijn, gaan mannen niet minder werken. 5,6 procent van de alleenstaande vaders werkt deeltijds, ten opzichte van 43 procent van de alleenstaande moeders, becijferde de FOD Economie.

België zit in de top vijf van landen waar het verschil tussen mannen en vrouwen het grootste is, samen met Oostenrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk.

De absolute kampioen deeltijds werken, ook bij de mannen, is Nederland. Zijn er geen kinderen, dan werken mannen (tussen 25 en 49 jaar) in 19,4 procent van de gevallen deeltijds. Dat daalt naar 13 procent als er twee kinderen zijn. Het verschil tussen man en vrouw is er ook het grootst van heel Europa.

In landen als Bulgarije, Litouwen, Hongarije, Cyprus en Portugal zijn er dan weer veel minder verschillen tussen mannen en vrouwen op het vlak van deeltijdse arbeid. In Roemenië werken er zelfs lichtjes meer mannen parttime.

Kostwinnersmodel

Nederlands onderzoek wees vorig jaar uit dat werkende vaders met schoolgaande kinderen zich minder gelukkig voelen als ze deeltijds werken, in tegenstelling tot moeders. Het kostwinnersmodel, het idee dat ze hun gezin moeten onderhouden, doet mannen net naar meer werk grijpen, terwijl moeders minder willen werken om voor de kinderen te zorgen.

Zelfs wie er als man voor kiest om bijvoorbeeld een dag per week voor de kinderen te zorgen, blijkt zich daar minder gelukkig bij te voelen. ‘Mannen zijn juist gelukkiger wanneer ze voltijds werken. Ze voldoen daarmee aan de traditionele verwachtingen van de man die zijn rol als kostwinner vervult’, concludeert onderzoeker Sean de Hoon van de Erasmus Universiteit van Rotterdam.

Eigen mening:
Zoals ook in het artikel geschreven staat, denk ik dat er nog steeds een verwachtingspatroon bestaat. Van moeders wordt er verwacht dat ze voor de kinderen zorgen en dat ze hen opvoeden. Van vaders wordt er dan weer verwacht dat er brood op de plank komt. De typische model bestaat al heel lang. Kijk maar naar de prehistorie waarin de vrouwen voor de kinderen moesten zorgen en de mannen op jacht gingen.
Ik denk dat vaders ook veel meer het gevoel hebben dat ze moeten presteren. Ze moeten aan de rest kunnen laten zien dat ze instaat zijn om hun gezin te onderhouden. Moeders staan dan veel vaker in voor de andere taken. Dit merk ik bij mezelf thuis ook.
Als we naar het werkveld kijken, dan kiezen mannen vaker voor het geld en vrouwen vaker voor meer tijd voor het gezin. Dit is dan ook een rechtstreeks gevolg waarom er veel vaker mannen hoge functies invullen in een bedrijf dan vrouwen. Hoewel heb ik het gevoel dat hier de laatste tijd een kleine verandering is aan het komen. Af en toe duiken vrouwen al eens op in een hoge functie. Maar mannen nemen hier nog steeds de bovenhand.

Bronvermelding:
• De Standaard
• Gepubliceerd: 19/11/2017 om 9:00
• Geraadpleegd: 19/11/2017 om 11:30
• http://www.standaard.be/cnt/dmf20171117_03192557