‘België sluit mensen te snel op in gesloten centra’

België investeert te weinig in de alternatieven voor opsluiting van migranten die ons land moeten verlaten, schrijft Myria in een nieuw rapport.
Mensen die irregulier in België verblijven en niet uit eigen beweging het land verlaten, kunnen in afwachting van repatriëring opgesloten worden in een gesloten terugkeercentrum. Maar die maatregel is pas verantwoord als er geen enkel alternatief overwogen kan worden, bijvoorbeeld omdat er risico is op onderduiken. Dat staat in een Europese richtlijn. Het impliceert dat lidstaten in alternatieven voor opsluiting moeten voorzien.

België heeft tot op vandaag geen alternatieven voor de detentie van volwassenen. Afgewezen asielzoekers en irreguliere migranten worden daardoor al te snel vastgezet in een gesloten centrum, schrijft het federaal migratiecentrum Myria in een nieuw rapport. Dat werd gisteren gepresenteerd in de Senaat, in aanwezigheid van onder meer afgevaardigden van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA), premier Charles Michel (MR) en de luchtvaartpolitie.

‘De vraag om meer alternatieven voor opsluiting van mensen in irregulier verblijf vinden we terug in verschillende gerechtelijke uitspraken’, zegt Tom Kenis van *Myria. ‘Rechters hebben meermaals geoordeeld dat een opsluiting onwettig was, omdat de administratie geen alternatieven had overwogen. Studies benadrukken dan weer waarom die zo nodig zijn: de hoge kosten van opsluiting, de nadelige gevolgen voor de gezondheid en de negatieve impact op toekomstige integratie.’

Terugkeerwoningen

Er zijn nochtans andere mogelijkheden voorhanden, maar alleen voor gezinnen met minderjarige kinderen. Zij kunnen onder welbepaalde voorwaarden in hun eigen woning verblijven, nadat ze een overeenkomst hebben getekend die de voorwaarden en sancties bij niet-naleving vastlegt.

In 2008 werd het systeem van terugkeerwoningen opgezet, nadat België door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens was veroordeeld omdat gesloten centra niet aangepast waren aan de behoeften van kinderen.

Myria pleit voor meer aandacht en middelen voor de bestaande alternatieven en vraagt om ze niet te beperken tot gezinnen, maar ook te voorzien voor volwassenen. ‘Er kunnen ook nog andere alternatieven voor opsluiting ontwikkeld worden, zoals het zich regelmatig aanmelden bij de overheid of afgeven van identiteitsdocumenten.’

Staatssecretaris Francken wijst erop dat een Europese werkgroep alternatieven zoekt. Maar, zegt hij, ‘geen enkel Europees land heeft een efficiënt alternatief voor opsluiting. Ngo’s die vasthouding bekritiseren, bieden meestal zelf geen efficiënt werkend model aan’.

Kinderen in detentie

Wat de kwestie nog prangender maakt, zegt Myria, zijn de plannen om woonmodules voor gezinnen in te richten in het gesloten centrum 127 bis in Steenokkerzeel. Zo zullen ook kinderen in gesloten centra terechtkomen. ‘In België hebben al meer dan honderd organisaties zich ertegen verzet, net als de Commissaris voor de Rechten van de Mens van de Raad van Europa.’

Francken laat weten dat de eerste vijf woonunits in de eerste helft van 2018 zullen openen. ‘Zij moeten families, die wensen te ontsnappen uit de open woonunits, dat ontraden. Ze zullen enkel in allerlaatste instantie ingezet worden, wanneer alle alternatieven uitgeput zijn en het gezin blijft weigeren om vrijwillig terug te keren. De periode van detentie wordt zo kort mogelijk gehouden.

Bron:
De standaard, 9 oktober 2017, via http://www.standaard.be/cnt/dmf2017...ampaign=seeding

Mijn eigen mening over artikel:
Het opsluiten van illegale migranten, die weigeren terug te keren naar hun thuisland, in gesloten instellingen zou een laatste oplossing moeten zijn. Toch in de ideale wereld, maar het realiseren hiervan is een moeilijker concept.
Er moeten namelijk alternatieven zijn en deze moeten ook goed controleerbaar zijn. Eerst en vooral kost het veel geld om te zorgen voor open opvangcentra's. Hoelang kan een illegaal gezin verblijven in een opvangcentra en vanaf wanneer wordt dit verplicht? Dan zijn er nog de grote vragen: 'verbleven ze hier gratis?' 'Wat vragen we ervoor?' 'Wat zijn de regels omtrent het opvangcentra?' etc... En vooral hoe controleren we de immigranten en wie krijgt deze taak?

Geven we zo de illegale immigranten niet te veel luxe en hulp vanuit onze regering? Zou een terugkeer naar thuisland niet een vlotter proces moeten zijn?

Zou de regering zich niet meer op het proces rond de terugkeer moeten focussen in plaats van de opvang van deze mensen?