Met oogscanners en blockchaintechnologie heeft het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties tienduizend Syrische vluchtelingen kunnen helpen. De spitstechnologie is volgens de VN de toekomst van de hulpverlening.

In het vluchtelingenkamp in het Jordaanse Azraq, een kleine 100 kilometer van de Syrische grens, wonen al enkele jaren tienduizenden Syriërs die de oorlog in hun moederland ontvlucht zijn. Het kamp, uitgebaat door het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties, telt onder meer enkele supermarktjes waar de mensen terechtkunnen om eten te kopen.

Hoewel je het niet zou vermoeden, zijn de supermarkten wellicht van de technologisch meest geavanceerde ter wereld. Sinds een jaar kun je er betalen door de iris van je oog te laten scannen. Even in een speciaal toestel kijken en automatisch wordt er in de databases van de VN gecontroleerd of de persoon in kwestie recht heeft op hulp en er voedsel kan kopen.

Het Wereldvoedselprogramma (WFP) ging dit voorjaar nog een stapje verder. De irisscanner bleef, maar de technologie daarachter veranderde drastisch. Tot dan gebeurden alle betalingen in de supermarkt nog via een derde partij, die als 'bemiddelaar' optrad tussen het WFP en de supermarkt. Door gebruik te maken van de blockchain-technologie is er nu geen derde partij meer nodig: het WFP betaalt direct de supermarkt als de irisscan een positief resultaat geeft. Het hulpfonds ontwikkelde daarvoor zijn eigen versie van de technologie, Building Blocks.

Sinds het WFP in mei zijn experiment begon, heeft het voor 1,4 miljoen dollar aan voedselvouchers betaald voor 10.500 Syrische vluchtelingen, verklaarde projectverantwoordelijke Houman Haddad op een ontwikkelaarsconferentie in Mexico. En dat zonder dat de betrokkenen er iets van merkten, zegt hij aan nieuwswebsite QZ. "Voor de begunstigden is er niets veranderd."

Profiteren

Al profiteren zij er wel van, net zoals het WFP zelf. Als de hulporganisatie met tussenpartijen werkt, moet ze per transactie tot 3,5 procent aan vergoedingen betalen. Met Building Blocks zijn die "significant gedaald". Bovendien riskeert het WFP ook niet meer dat er geld aan de vingers van malafide tussenpersonen blijft plakken. Geschat wordt dat 30 procent van steunfondsen zo verloren gaat, schreef Fast Company eerder dit jaar. "Deze technologie is een grotere garantie dat je donorgeld komt waar het moet komen", zei Bernhard Kowatsch, de innovatie-verantwoordelijk bij het WFP.

Bij het WFP is men er rotsvast van overtuigd dat blockchain de manier is om de hulpverlening veel efficiënter te laten verlopen. De plannen om het proefproject uit te breiden liggen op tafel. Haddad hoopt in Mexico steun te vinden om het tegen januari te laten werken in vier vluchtelingenkampen voor honderdduizend mensen. Tegen midden volgend jaar moeten dat een half miljoen mensen zijn.

Maar de blockchain-technologie zou pas echt goed werken als de vluchtelingen hun hulp zelf kunnen beheren en alles gekoppeld wordt aan andere informatie, zoals bijvoorbeeld medische gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie of diploma's van UNICEF. Alleen lukt dat niet makkelijk, zegt Haddad, door de interne bureaucratie binnen de VN en omdat managers hun erf bewaken. "Als dit alleen tot het WFP beperkt blijft, gebruiken we niet alle mogelijkheden van blockchain."

Bron:
5/11/2017, De morgen, https://www.demorgen.be/technologie...ssing-b0029889/.

Mening:
Ik wil mijn mening starten met een vergelijking. Een vluchteling is in mijn ogen een schildpad. Een schildpad is hard van buiten door zijn harde schild, maar zacht en teder binnenin. Een vluchteling is dat ook. In eerste instantie bekijken we hun als een gevaarlijke indringer met slechte bedoelingen, maar hier zitten we er vaak naast. Vele vluchtelingen willen gewoon een veilige omgeving vinden, omdat hun land van herkomst dat niet meer is. We moeten ook rekening houden dat dit niet makkelijk is voor hen.
Wanneer u een schildpad verwijdert uit zijn natuurlijke habitat, is het veel moeilijker om te kunnen overleven, omdat hij/zij zich moet proberen aanpassen. Dit geldt ook voor een vluchteling. Men moet zich baseren op de waarde en normen van een andere bevolkingsgroep, waardoor dit (voor hun, maar ook voor ons) kan botsen.
Waarom vertel ik deze vergelijking? Wel, ik wil laten inzien, net zoals in dit artikel, dat we vluchtelingen beter moeten ondersteunen. Er zijn veel mensen die dezelfde mening hebben als mij en die daarom zelfs geld doneren. Ik vind dit systeem dan ook ontzettend interessant, omdat iedereen die gedoneerd heeft, op deze manier een bevestiging krijgt dat het geld goed gebruikt is. Ik wil dan ook iedereen aanmoedigen om dit ook te doen, zodat deze mensen de nodige basisbehoeften krijgen, want dat is het minste wat we kunnen doen. Het is al erg genoeg dat deze vluchtelingen geen toekomstplannen kunnen opbouwen zoals elk van ons dat wel kan. Ik denk niet dat we ons het leven als vluchteling kunnen voorstellen, omdat we leven in een goede maatschappij, waar we misschien eens minder vaak over zouden moeten klagen.