Opinie: Als u huisvrouwen écht wil emanciperen, Mevrouw Rutten, moet u hen ook het recht gunnen om voor hun gezin te kiezen


Mevrouw Rutten wil huisvrouwen ‘stimuleren’ om zich te ‘emanciperen’ door hen aan het werk te zetten. Laat me even mijn bezem en stofdoek aan de kant schuiven om uit te leggen waar dit werkelijk over gaat.

Zeven jaar geleden zette ik een stapje opzij zodat manlief voluit voor zijn buitenlandse carrière kon gaan. Aldus besloot ik om thuis te blijven voor de kinderen en me aan het schrijverschap te wagen. Een sprong in het diepe, want uiteraard heeft dit gevolgen op emotioneel en financieel vlak. Al snel bleek het een goede beslissing te zijn. Geen opvangproblemen meer, alle dagen een verse maaltijd op tafel, manlief kan met gerust geweten op zakenreis vertrekken en ik werk ondertussen aan een derde boek… Kortom, iedereen blij.

Assepoester

Dan duikt Mevrouw Rutten op, als een opdringerige prinses op het witte paard, om mij, zielige Assepoester, te redden uit mijn huishoudelijke rol omdat dit niet strookt met haar beeld van de ‘ontvoogde’ vrouw. Dat ik nooit om enige redding heb gevraagd, blijkt van ondergeschikt belang. Ik moet en zal geëmancipeerd worden. Fijn.

Mevrouw Rutten pleit voor een fiscale aanpassing waardoor huisvrouwen minder belastingvoordeel zouden krijgen. Het geld dat hierdoor zou vrijkomen wil ze graag investeren in opleidingen – in onder andere de zorgsector waar een tekort is aan werknemers.

Dat is toch een goede zaak, hoor ik u denken. Ja, inderdaad. Zorg is nodig. Maar wat doet een huisvrouw? Juist. Zorgen.

In de ideale Rutten-wereld moet ik dus mijn zorgtaken opgeven om te gaan werken, zodat er geld vrij komt om anderen een zorgopleiding te geven. Deze opgeleide mensen kunnen me vervolgens ontlasten van mijn zorgtaken omdat ik moet gaan werken.

Volgt u nog? Het beeld van een slang die haar eigen staart verorbert, verschijnt voor mijn geestesoog. Er mag dus gezorgd worden, maar liefst binnen een economisch systeem. Dat is nu eenmaal beter voor de staatskas. Ik gruwel. Oprechte liefdevolle zorg zou niet tot koopwaar gereduceerd mogen worden.

Weinig inbreng

Uiteraard klinkt een discours met de woorden ‘stimuleren’ en ‘emanciperen’ tof. We kunnen er nog een ‘empowerment’ tegenaan gooien om het helemaal af te maken. Wat Rutten werkelijk bedoelt is dat huisvrouwen economisch weinig inbreng hebben. Daar valt mijns inziens makkelijk een mouw aan te passen. Stel een statuut op waarin huisvrouwen deeltijds zelfstandig kunnen zijn en kijk vervolgens verwonderd toe hoe ondernemend deze vrouwen wel kunnen zijn.

Mevrouw Rutten wil me dus ‘emanciperen’ door me aan het werk te zetten, zonder dat ik daarom gevraagd heb. Noem me gerust een semantische mierenneuker, maar rechten vervangen door plichten is niet hetzelfde als emancipatie.

Ach, misschien is mijn huisvrouwenbrein wat stoffig en begrijp ik het allemaal niet goed.

Recht

Ik besef dat mijn betoog weinig zin heeft. Een carrièrevrouw als Mevrouw Rutten zal nooit begrijpen dat mijn ambitie ligt bij het geluk van mijn gezin en het schrijven van boeken. Dat het voldoende is voor mij. Ik moet meer willen, vindt ze. Dat vind ik niet. En dat is mijn recht.

Als u huisvrouwen écht wil emanciperen, Mevrouw Rutten, moet u hen ook het recht gunnen om voor hun gezin te kiezen.

Uw gedienstige huisvrouw,

Anne-Laure Van Neer

Gevonden op 22 oktober 2017 https://www.demorgen.be/opinie/als-...iezen-b0ed6e68/

Eigen mening: Al jaren wordt ons langs verschillende kanalen duidelijk gemaakt dat we meer zorg moeten dragen voor onze naasten. We praten niet meer met de buren, zijn meer op onszelf gesteld, hebben geen tijd voor de familie, enzovoort. Mantelzorg werd een nieuw begrip. Het is te zeggen... Mantelzorg was in de jeugdjaren van mijn ouders en grootouders gewoon normaal. Iedereen kende iedereen. Iedereen praatten met iedereen. En als de buurvrouw al een dag niet meer was gezien in de straat, dan ging men kijken of alles wel in orde was. Nu is dit soort van sociale controle quasi uitgestorven.

Mantelzorg is in eerste instantie ontstaan om het te kort aan geschoolde zorgverleners (verpleegkundigen, zorgkundigen,...) op te vangen. Zo werden naasten van een hulpbehoevende zijn of haar persoonlijke zorgverleners. Huisvaders en -moeders zijn de geknipte personen voor mantelzorg. Mantelzorg moet meer gepromoot worden en sociale controle moet terug "normaler" worden in onze samenleving.