IJsberen hebben het zwaar te verduren. Het zee-ijs smelt, waardoor ze moeilijker kunnen jagen op zeehonden. De beren reizen over land, en komen zo in bewoonde gebieden terecht.

Kaktovik, Alaska. Een dorpje waar de inwoners al lang niet meer opkijken van een ijsbeer meer of minder in het straatbeeld. Of toch? Want de laatste jaren zijn het er vaker meer, en zijn de dieren in slechtere conditie.

80 ijsberen


Wetenschappers tellen ongeveer 80 ijsberen in en rond Kaktovik. Dat schrijft Erica Goode in The New York Times. Klimaatvluchtelingen, die over land reizen omdat het ijs waarop ze jagen op zeehonden smelt. ‘Vroeger kwamen ze nooit het dorp in’, zegt inwoner Thompson. ‘Nu zien we ze dagelijks in de straten.’ Experten vrezen dat de voorraad voedsel niet meer zal voldoen. Maar aanvallen op mensen zijn er nog niet geweest.

‘Als het zee-ijs smelt, verdwijnt de ijsbeer’

Het Noordpoolgebied warmt tweemaal zo snel op als de rest van de planeet. Het voortdurende verlies van zee-ijs is extra gevaarlijk voor de ijsberen, omdat hun voortbestaan ervan afhangt. Steve Amstrup, wetenschapper bij Polar Bears International zegt het zo: ‘Als het zee-ijs verdwijnt, verdwijnen de ijsberen.’ In 2015 werd door de International Union for Conservation of Nature’s Red List al voorspeld dat het aantal ijsberen tegen 2050 met 30 procent zal dalen.

Meer en meer ijsberen kiezen ervoor om langere periodes aan de kust te blijven in plaats van op het ijs. Zo’n 20 procent in vergelijking met 6 procent twintig jaar geleden, volgens een studie van Doctor Atwood van Geology Survey. Ze blijven er gemiddeld 56 dagen. Twintig jaar geleden waren dit slechts 20 dagen.

Broeikasgassen

Los van de cijfers zien onderzoekers duidelijke symptomen dat de ijsberen het niet goed stellen. Het gaat niet goed met hun fysieke conditie, grootte, voortplanting en overlevingskansen. Wetenschappers linken deze veranderingen aan het verlies van zee-ijs en het groter aantal ijsvrije dagen in het woongebied van de beren.

Er hangt veel af van de snelheid waarmee het ijs smelt. De grootste bedreigingen zijn de broeikasgassen en de uitstoot van koolstofdioxide in de atmosfeer. Deze doen het ijs smelten en bedreigen de woon- en jachtgebieden van de ijsberen. Sommige wetenschappers stellen dat ijsberen andere dieren zullen beginnen eten, zoals de walvissen die ze krijgen in Kaktovik. ‘Maar de ijsberen zijn hier niet voor de dode walvissen. Ze zijn hier omdat hun woongebied wegsmelt’, zegt Thompson.

Bron: De standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20161219_02634507

Eigen mening: ik denk dat we het woord 'wordt', in de titel van het artikel, kunnen vervangen door het woord 'is'. De ijsbeer is namelijk al slachtoffer van de klimaatopwarming. Als alles nog in orde zou zijn dan zouden de ijsberen nooit zo dicht bij de dorpen komen. Ik zie het eigenlijk somber in voor de ijsberen in de toekomst omdat het Noordpoolgebied tweemaal zo snel opwarmt als de rest van de planeet. Ik vind de cijfers die in het artikel staan verontrustend en vind dus ook dat de mens sterk moet ingrijpen want momenteel is het niet 5 voor 12, maar 5 na.