KI aanpassen om stad aantrekkelijker te maken: makkelijker gezegd dan gedaan.
De Vlaamse bouwmeester wil wonen in de stad aantrekkelijker maken door het kadastraal inkomen in de stad te verlagen en in het buitengebied te verhogen. Geen goed idee, klinkt het bij de steden en gemeenten.

Wat is het kadastraal inkomen (KI) precies?

Het KI is de waarde die aan een woning wordt toegekend. Het is helemaal geen inkomen, maar een schatting van het nettobedrag dat je jaarlijks aan huurinkomsten zou ontvangen. Het KI is van groot belang voor wie een huis bezit of koopt. Op basis van de hoogte van het KI wordt namelijk bepaald of er 5 of 10 procent registratierechten (klein of groot beschrijf) moet worden betaald. En het vormt ook de basis voor de berekening van de onroerende voorheffing, in de volksmond de 'grondbelasting' genoemd.

Woningen in stads- of dorpskernen brengen bij verhuur meer op en hebben dus meestal een hoger KI

Wat is het probleem?

Om het KI te bepalen, werden in 1975 alle huizen onder de loep genomen. Hoe minder comfort en hoe slechter gelegen, hoe lager het KI. De laatste herschatting van de kadastrale inkomens dateert al van 1979. Sindsdien werd het KI enkel nog geïndexeerd. Maar woningen kunnen in die bijna veertig jaar al behoorlijk veranderd zijn. Wie zijn woning verbouwt, moet dat in principe melden aan de fiscus. Door renovatiewerken verbeter je immers het wooncomfort van je huis of appartement.

Na aangifte wordt het KI herschat. Maar aangezien niemand graag vrijwillig extra belasting betaalt, geven maar weinig mensen hun verbouwingen aan. Sinds een tijdje worden wel extra controles gedaan door de 'kadasterpolitie', die op stap gaan om te controleren of een bescheiden woning nog altijd zo bescheiden is. Ook de omgeving waarin een woning ligt, kan ondertussen behoorlijk veranderd zijn.

Hoe komt het dat een huis in een stad nu een hoger KI heeft?

Het KI is dus een schatting van de huurinkomsten van de woning. Woningen in stads- of dorpskernen brengen bij verhuur meer op en hebben dus meestal een hoger KI dan woningen in meer afgelegen gebieden.

Is een volledige of gedeeltelijke herziening van het systeem realistisch?
Daar kunnen we heel kort over zijn: neen

Het KI ligt al langer onder vuur, maar de materie is politiek te explosief om daar ook maar iets aan te doen. De minister die dit wil hervormen, offert allicht zijn politieke carrière op. Want een herziening zal naar alle waarschijnlijkheid betekenen dat een pak mensen méér zal moeten betalen.
Bovendien is dat KI een lastig beestje. Het is namelijk een federale bevoegdheid. Maar elke verandering aan dat KI heeft vooral regionale en lokale consequenties, legt Jan Leroy van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) uit. "Neem een gemiddeld huis met een KI van 1.000 euro. Daarop betaal je als eigenaar dus onroerende voorheffing. Die bestaat uit de som van heffingen door zowel de Vlaamse overheid als de provincie en de gemeente. De Vlaamse overheid neemt 2,5 procent van dat KI, dat is dus in ons voorbeeld 25 euro. Een provincie neemt gemiddeld 300 opcentiemen, wat hier neerkomt op 75 euro. En een gemeente heft gemiddeld 1.400 opcentiemen, 350 euro dus. Met andere woorden: van de onroerende voorheffing die iemand betaalt, gaat ongeveer 80 procent naar de gemeenten."

Die zijn dan ook niet zo happig om de KI's in de steden te verlagen. Daardoor zullen ze hun inkomsten aanzienlijk zien dalen. Jan Leroy: "Je moet opletten dat je niet te veel doelstellingen wil stoppen in één instrument. Inkomsten genereren voor de lokale besturen én het probleem van de ruimtelijke ordening aanpakken, zal moeilijk zijn."

'Het gevaar is dat steden hun inkomsten zullen zien dalen'
Jan Leroy, VVSG


Bron: De Morgen, 02/12/2016

Eigen mening:
Mijn mening in verband met de aanpassing van het kadastraal inkomen is erg verdeeld. Ik vind het goed dat men ervoor wil zorgen dat terug meer mensen in de stad zullen gaan wonen. Men blijft overal nieuwe huizen of appartementsgebouwen bij bouwen, waardoor geen plaats meer is voor het platteland om écht platteland te zijn. Hiervoor vind ik het dus goed dat men het wonen buiten het centrum van de stad én het wonen in grote huizen, een pak duurder zal maken. Hierdoor zijn we allemaal geneigd om in te krimpen op luxe en comfort, waardoor onze ecologische voetafdruk ook automatisch mee zal verkleinen. Anderzijds vind ik het niet eerlijk ten opzichte van gezinnen die al jaren in hun huis wonen en nu eventueel zouden moeten verhuizen omwille van de hoge kosten van het KI. Deze mensen hebben hun huis gebouwd in volledig andere omstandigheden, waardoor het mij oneerlijk lijkt om ook deze mensen 'te straffen'. Ik denk dat het volstaat als men deze regel enkel toepast bij nieuwe bewoners. Bijvoorbeeld: het KI enkel verhogen voor mensen die een nieuw huis bouwen of een huis kopen buiten het centrum van de stad. Aangezien de vergrijzing van de bevolking zal dit probleem zich op deze manier, volgens mij, stelselmatig oplossen.