Artikel:
De zogeheten protonpompremmers (ppi's), het zwaarste type maagzuurremmers, behoren tot de meest voorgeschreven medicijnen ter wereld. Sinds de middelen 25 jaar geleden op de markt kwamen, zijn steeds meer ernstige bijwerkingen gerapporteerd.

Deense wetenschappers presenteerden gisteren op een internationaal congres van cardiologen (AHA) de resultaten van een zes jaar durend onderzoek onder ruim 240.000 Deense patiënten met maagklachten. De groep die een ppi slikte, had 21 procent meer kans op een beroerte. Wie een lage dosis slikte, had geen verhoogd risico. De afgelopen jaren werd duidelijk dat langdurig gebruik van de maagzuurremmers de kans vergroot op onder meer infecties, hartklachten, dementie, nierklachten en botontkalking.

Bij de interpretatie van die resultaten is enige terughoudendheid vereist, zegt Niek de Wit, hoogleraar huisartsgeneeskunde aan het Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen van het UMC Utrecht. Het gaat steeds om observatiestudies, waarbij grote groepen patiënten langdurig worden gevolgd en het effect van de medicijnen op hun gezondheid wordt bijgehouden. De gegevens worden gecorrigeerd voor verstorende factoren, als leeftijd, geslacht en andere medische klachten maar die factoren, zegt De Wit, kunnen nooit allemaal bekend zijn. Daardoor worden de negatieve effecten van de medicatie mogelijk overschat.

Toch vindt ook De Wit de groeiende lijst met bijwerkingen reden tot zorg. "Als je al het bewijs bij elkaar veegt, wordt de kans dat er iets aan de hand is met de maagzuurremmers wel steeds groter." Onlangs riep hij in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde artsen op om veel terughoudender te zijn bij het voorschrijven van protonpompremmers.

De medicijnen worden op grote schaal verstrekt, zegt hij in een toelichting, terwijl zeker de helft van de patiënten geen reden heeft om ze te slikken. Zo bleek uit onderzoek van de Rotterdamse hoogleraar maag-darm-leverziekten Ernst Kuipers dat veel patiënten last hebben van dyspepsie, een verzamelnaam voor verstoringen in het spijsverteringssysteem, waarbij zuurremmers vaak niet werken.

Over de verhoogde risico's op bijwerkingen wordt bij het uitschrijven van een recept nauwelijks nagedacht, aldus De Wit. "Artsen zouden per patiënt de voor- en nadelen beter moeten afwegen."

Waarom de medicijnen zo populair zijn? "Wie weleens last heeft van zuurbranden, weet wat voor rotgevoel dat is. Patiënten willen daar zo snel mogelijk vanaf. Het beste is om stapsgewijs in te grijpen. Beginnen met maagzuurtabletjes van de drogist, als dat niet helpt een milde maagzuurremmer en pas dan de zware variant, een ppi. We zien dat veel huisartsen meteen voor de zwaarste maagzuurremmers kiezen. Die werken meteen, je legt er 90 procent van de zuurproductie mee stil. Zodra patiënten ermee stoppen, ontstaat vaak een rebound-effect en wordt er tijdelijk veel meer zuur geproduceerd. Zie je wel, denken ze dan, ik kan niet zonder. Terwijl artsen natuurlijk tegen patiënten moeten zeggen: ga eerst eens afvallen, stop met roken en drink wat minder alcohol. Want dat zijn allemaal mogelijke oorzaken van brandend maagzuur."

Waarom maagzuurremmers zoveel bijwerkingen hebben, is niet helemaal duidelijk, zegt De Wit. Waarschijnlijk komen bacteriën makkelijker in het bloed als de zuurbarrière wordt weggehaald, waardoor sneller infecties ontstaan. Bij het ontstaan van aderverkalking (de oorzaak van beroertes en hartklachten) spelen infecties mogelijk een rol.

Bron:
http://www.demorgen.be/wetenschap/o...roten-b98c8437/ de morgen 0:04 16/11/2016

Eigen mening:
Hoewel dit natuurlijk zeer negatief nieuws is, is hier ook een positief aspect aan. Dit zijnde dat mensen steeds meer onderzoek doen naar de neveneffecten van geneesmiddelen en zo er dus ook voor zorgen dat deze in de toekomst minder verkocht zullen worden of zelfs helemaal afgeschaft. Dus hoewel het een actueel gevaar is, waar zeker oog voor moet gehouden worden, is het toch steeds beterschap boeken. Wat naar mijn mening nu de oplossing zou zijn, is het minder voorschrijven van deze zware pilletjes maar, zoals het artikel ook al zei, eerder opteren voor een zwakkere variant. Dit zou een korte termijn oplossing zijn voor een groot deel van de patiënten, terwijl er ondertussen een oplossing gezocht kan worden om de neveneffecten van deze medicijnen te verminderen.