Wereldwijd leven 300 miljoen kinderen in gebieden met de zwaarste toxische niveaus van buitenluchtvervuiling. Dat is bijna een kind op de zeven. Dit staat te lezen in een rapport dat Unicef maandag publiceert. Luchtvervuiling is een belangrijke factor die bijdraagt aan het overlijden elk jaar van ongeveer 600.000 kinderen jonger dan 5 jaar.

Het rapport met de titel “Clear the Air for Children” verschijnt een week voor de COP 22-conferentie in Marrakech (7-18 november). In Marokko zal Unicef de wereldleiders oproepen dringend actie te ondernemen om de luchtvervuiling in hun landen aan te pakken.

Aan de hand van satellietbeelden wordt voor het eerst getoond hoeveel kinderen worden blootgesteld aan luchtvervuiling die de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) overstijgt. Circa 2 miljard kinderen leven in gebieden waar de buitenluchtvervuiling hoger is dan de minimumkwaliteitseisen van de WHO. Unicef verwijst naar factoren zoals verkeersuitstoten, zwaar gebruik van fossiele brandstoffen, stof en het verbranden van afval. Zuid-Azië telt met 620 miljoen kinderen het grootste aantal kinderen die in deze gebieden leven, gevolgd door Afrika (520 miljoen), Oost-Azië en het gebied van de Stille Oceaan (450 miljoen).

Vervuilde buitenlucht en binnenluchtvervuiling zijn direct gelinkt aan longontsteking en andere aandoeningen van het ademhalingssysteem die verantwoordelijk zijn voor bijna één op de tien overlijdens van kinderen tot 5 jaar. “Dat maakt luchtvervuiling tot een van de belangrijkste gevaren voor de gezondheid van kinderen”, aldus Unicef.

Het VN-kinderfonds roept de leiders op COP 22 op om vier dringende stappen te zetten in hun land om kinderen te beschermen tegen luchtvervuiling: verminder de vervuiling, verhoog de toegang van kinderen tot gezondheidszorg, verklein de blootstelling van kinderen aan pollutiebronnen en monitor de luchtvervuiling.

Bron: De Standaard. Geraadpleegd op 31/10/2016, via http://www.standaard.be/cnt/dmf20161031_02548715

Eigen mening: Het zijn schrijnende cijfers. Het gaat zelfs niet eens over een kwaliteitsnorm die overschreden wordt. Neen, het gaat specifiek over niveaus met de zwaarste toxische niveaus. Laten we dan maar zwijgen over de aantallen die we te zien zouden krijgen, moesten we kijken naar de gebieden waar de lucht gematigd verontreinigd is. Laten we stellen: 'Wat minder dodelijk.' De kwetsbaarste groep is hier de groep die nog niet eens schuldig kan zijn aangezien ze geen besef kunnen hebben van schuld. De echte schuldigen, zo zijn wij mensen, kunnen dat wel beseffen. Het gaat hier echter om dat andere werkwoord: willen. Willen we het wel inzien? Jazeker. Willen we er dan ook iets aan doen? Uihm, het kost wel geld en moeite natuurlijk... (En verder toch maar met de vinger wijzen?)