De leverancier van software om mee te bellen en videogesprekken te voeren, gaf geen toegang tot gesprekken tussen Armeense criminelen. De rechtbank van Mechelen legt hen daarom een geldboete op van 30.000 euro. De uitspraak is vooral bijzonder omdat ze aangeeft dat telecombedrijven met het gerecht moeten samenwerken, ook als ze hier geen zetel hebben.

Tijdens een gerechtelijk onderzoek naar het criminele milieu merkten speurders in 2012 dat hoofdverdachten bewust Skype gebruikten als ze bepaalde zaken met elkaar wilden bespreken. Skype laat iedereen toe om vanaf zijn pc, smartphone of tablet met andere Skypegebruikers kosteloos te praten. Doordat die gesprekken via het internet verlopen, zijn ze nauwelijks op te sporen.

Speurders bij politie en gerecht zijn daardoor afhankelijk van de medewerking van Skype om toegang te krijgen tot bepaalde communicatie van verdachten. De speurders in Mechelen vroegen die toegang aan Skype. Maar het bedrijf deed dat niet, omdat het vindt dat het niet onder de Belgische telecomwet valt. Daarin staat dat aanbieders van telecommunicatie in België mee moeten werken met het gerecht.

Skype zei ook dat het technisch te moeilijk was om speurders mee te laten luisteren met een specifiek gesprek. Wel maakte Skype bepaalde identificatiegegevens van de verdachten over.

Het parket startte toch een onderzoek op tegen Skype wegens overtreding van de telecomwet, en dat mondde uit in een proces waarin zonet het vonnis is geveld. De rechtbank tilde zwaar aan de feiten, omdat Skype er bewust voor heeft gekozen om op de Belgische markt voor telecommunicatie actief te zijn en inkomsten te putten uit haar activiteiten in België, maar geen enkele bereidheid toont om ook de verplichtingen die gepaard gaan met haar aanwezigheid in België na te komen ten aanzien van de Belgische justitiële autoriteiten.

Schokgolf

De veroordeling tot een geldboete mag voor de multinational Skype - een onderdeel van Microsoft - misschien maar minnetjes lijken, de uitspraak zal wel schokgolven veroorzaken in de technologiewereld. Met dit vonnis zegt de rechtbank dat àlle bedrijven die communicatie aanbieden in ons land toegang moeten geven tot gesprekken wanneer het gerecht dat vraagt, ook als ze hier geen zetel hebben.

Het zal nog moeten blijken wat dat in de praktijk verandert, bijvoorbeeld voor andere giganten als Facebook (eigenaar van WhatsApp), maar het principe is zonder twijfel een opsteker voor speurders die in dossiers worden geconfronteerd met communicatiekanalen die ze niet kunnen afluisteren.

Het is trouwens de tweede keer dat een groot softwarebedrijf in ons land is veroordeeld omdat het niet helemaal meewerkt met het gerecht. Yahoo, dat intussen wel wat van zijn pluimen heeft verloren, hield in 2008 voet bij stuk in een geval van online oplichting: zij gaven geen gegevens vrij van e-mailaccounts waarmee de oplichting was gepleegd. Uiteindelijk werd Yahoo na een jarenlange procedureslag bijna een jaar geleden veroordeeld door het Hof van Cassatie.

Bron: De Standaard. Geraadpleegd op 27/10/2016, via http://www.standaard.be/cnt/dmf20161027_02542314

Eigen mening: Hier wordt wel een duidelijk signaal gegeven naar alle sociale media toe: weigeren mee te werken wanneer het gaat over criminele zaken, kan niet en wordt bestraft. Dit mag wat mij betreft enkel kunnen als er al aantoonbare aanwijzingen of gegronde twijfels zijn omtrent de personen die men wil screenen. Van privacy blijft anders niets over. Ik ben het er zeker mee eens dat dit moet kunnen, zolang men er voorzichtig mee blijft. Verder vind ik het normaal dat wanneer een bedrijf zijn product hier verkoopt (en daar eveneens inkomsten uithaalt), het hier onder die Belgische wet valt. De vierde macht mag ook niet té groot worden.