Dat hun nieuwe hond Pipo er hetzelfde uit zou zien als zijn voorganger is geen verrassing voor Hans (56) en Pup (51) Willemse uit Rotterdam, maar dat hij ook hetzelfde gedrag vertoont als de Amerikaanse Bulldog waaruit hij werd gekloond daar kan het koppel niet bij.

Hans en Pup, de baasjes van de gekloonde hond Pipo. © anp.
'Afschuwelijk kloon te zijn'
Gaan we na honden ook mensen klonen? Geen wetenschapper die zich er tot nu toe aan heeft gewaagd, maar dat het mogelijk moet zijn betwijfelt niemand. "De vraag is alleen; waarom je dat zou doen?", zegt bioloog en filosoof Ellen ter Gast. "Klonen is stilstand. Dat heeft geen enkele toegevoegde waarde. Zelfs gevreesde dictators van wie wij altijd denken dat zij het misschien zouden willen doen, kunnen zich beter voortplanten met mensen die slimmer zijn dan zichzelf", zegt ze. Een exacte kopie van iemand maken is medisch gezien ook nog een hele kunst. "En wat er wordt geboren is hooguit te vergelijken met een eeneiige tweeling", zegt Ter Gast. Opvoeding en levenservaringen bepalen hoe iemand uiteindelijk zal zijn. "Kloon zijn lijkt me afschuwelijk. Alsof je een minder mens bent."
"Het lijkt wel tovenarij", zeggen de baasjes van de stoere viervoeter blij en verbaasd tegelijk terwijl ze kijken hoe hij rustig op hen blijft staan wachten voor hun eethuisje in het Rotterdamse Kralingse Bos. "Vanaf de eerste dag loopt hij los. Elke andere hond zou als een razende de boel gaan verkennen maar Pipo niet. Hij blijft in de buurt. Alsof hij hier altijd is geweest en het geheugen van onze overleden Joep heeft meegekregen."

Als het koppel zijn naam roept, kijkt de viervoeter met zijn wit-bruin-zwarte vlekkenpatroon meteen hun kant op. Om even later licht waggelend hun kant op te lopen. "Dat sloffen, die blik in zijn ogen, de knik in zijn staart en zelfs het kleine teentje op zijn linkerachterpoot. Werkelijk alles is hetzelfde als bij Joep. Zelfs het gesnuif en gesnurk, de gulzigheid waarmee hij eet met de neiging je hand er bijna af te happen, de plagerige manier waarop hij met onze katten speelt.

ijn baasjes hebben een ultieme test om te kijken of hij écht honderd procent hetzelfde is als hun vorige hond. Pup: "Joep werd altijd helemaal gek van een oranje hamertje met een piepstem erin. Zodra hij het hoorde, rende hij naar buiten. Als Pipo dat ook doet dan word ik gek."

Verschillen
Toch zijn er volgens haar een paar verschillen. Zo heeft Pipo een grote donkere vlek rond zijn linkeroog en een kleine zwarte stip onder het rechteroog waar dat bij zijn voorganger Joep precies andersom was. ,,Ook komt Pipo binnen om te poepen. Vermoedelijk leerde hij dat in het laboratorium in Zuid-Korea waar hij de eerste maanden na zijn geboorte doorbracht. Een schone omgeving waar hij zijn behoefte moest doen op luiermatten. Pas nu begrijpen we waarom we daar een groot pak van meekregen," klinkt het lachend.

De gekloonde hond werd bijna een maand geleden bij het echtpaar afgeleverd door de makers van het tv-programma op zender BNN waaraan he stel het dier te danken heeft. Een moment dat ze nooit zullen vergeten. "Ik wilde hem een kus op zijn voorhoofd geven maar Pipo ging meteen onderdanig op zijn rug liggen. Toen ik voorover boog, maakte hij vriendelijke hapbewegingen richting mijn nek. Precies zoals Joep altijd deed," zegt Pup nog altijd verbaasd.

Haar echtgenoot en zij waren geen voorstander van klonen. "We vonden het decadent en onnodig. De asiels zitten immers vol met honden die op een nieuw baasje wachten. De gedachte dat we voor God zouden gaan spelen, zat ons ook niet lekker. Ik vond de gedachte aan een exacte kopie van Joep bovendien eng. Zo eng dat ik tot tweemaal toe zei: we gaan het niet doen," bekent Pup. Uiteindelijk besloot het stel toch in het kloon-avontuur te stappen. "We hebben er lang over nagedacht. De gedachte dat er hoe dan ook een hond gekloond zou worden voor het BNN-programma gaf de doorslag. Laat het dan maar onze hond zijn, redeneerden we."

50.000 dollar
Het klonen op zich - waaraan een prijskaartje hangt van 50.000 dollar - was volgens hen een fluitje van een cent. Hans: "Op de website van het Koreaanse bedrijf staat dat je je hond na zijn overlijden in natte lappen moet wikkelen, binnen vijf dagen celmateriaal moet afnemen en dat meteen daarna moet opsturen. Bij ons was het veel simpeler. Tijdens een artrosebehandeling van Joep - met twaalf jaar hoogebejaard voor een Amerikaanse Bulldog - nam de dierenarts celmateriaal af dat in een speciale verpakking werd opgestuurd naar het bedrijf Sooam Biotech in Zuid-Korea. Die injecteerde het celmateriaal in een lege eicel van een draaghond. Hoeveel BNN ervoor betaalde? Geen idee maar ik vermoed minder dan de vraagprijs omdat het televisieprogramma reclame maakt voor het kloonbedrijf."
Lees ook
Nederlandse hond gekloond voor televisieprogramma

© anp.
Keizersnee
De draaghond - een Rhodesian Ridgeback-teef - beviel op 14 februari 2016 van Joeps kloon. Het wonder voltrok zich voor de ogen van de Nederlandse baasjes. Het was een allesbehalve intieme aangelegenheid, zegt Pup terugblikkend. "De ruimte zal vol mensen. Er was zelfs een koningspaar uit de Arabische Emiraten dat wachtte op de bevalling van hun eigen hondenkloon. Door de drukte herinner ik me weinig meer van de bevalling. Ik weet alleen nog dat Pipo ter wereld kwam met een keizersnee."

De daaropvolgende elf dagen mocht het Rotterdamse koppel - dat twee weken vakantie nam voor het avontuur - dagelijks even kijken bij hun nieuwe 'Joep'. Een periode die ze in een roes beleefden. "Het voelde aan de ene kant als een verlate huwelijksreis maar tegelijk waren we in rouw omdat we Joep vlak voor vertrek hadden moeten laten inslapen. Zijn lijf zat vol met tumoren veroorzaakt door longkanker."

Eenmaal terug in Nederland werd hun geduld danig op de proef gesteld. Eerst moesten ze weken wachten totdat Pipo 'de kloon' oud genoeg was om te mogen worden ingeënt. Daarna moest de hond maanden in quarantaine. Op 30 september, zo'n zeven maanden na de bevalling, kwam hij dan eindelijk thuis in Kralingen.

Kwaaltjes
De kersverse baasjes van Neerlands eerste gekloonde hond hebben nog geen moment spijt gehad van hun beslissing om een genetische kopie te laten maken van hun Joep. Toch zien ze wel wat beren op de weg. "Joep hebben we op zijn tweede laten castreren omdat hij machogedrag begon te vertonen, vocht liet lopen en ontstekingen kreeg. De kans is erg groot dat Pipo hetzelfde krijgt. Hij lekt nu al een beetje maar heeft nog geen ontstekingen. Hans en ik hebben het er al over gehad maar we wachten met een eventuele ingreep tot hij volgroeid is. Joeps ballen heb ik op sterk water staan omdat ze zo mooi waren. Die van Pipo zijn al even prachtig," aldus Pup.

Joep had volgens haar ook last van een ander kwaaltje: naarmate hij ouder werd, liet de Amerikaanse Bulldog steeds meer winden. Of zijn kloon daar ook last van heeft? "Vrijdag in de auto liet hij er voor het eerst een. Als een exacte kopie van zijn voorganger is dan staat ons nog wat te wachten want Joep heeft 12 jaar lopen ruften."


bron: Het Laatste Nieuws 25/10/2016

Eigen mening:
Ik kan er heel goed inkomen dat de baasjes blij zijn dat ze hun hond terug hebben. Maar persoonlijk vind ik dit een stapje te ver gaan. Iets of iemand afgeven waar je heel veel tijd en liefde hebt ingestoken is moeilijk en pijnlijk maar ook wel een deel van het leven.
Ik vind de wetenschap geweldig en het blijft me fascineren. Maar er zijn ook gewoon dingen in het leven waar de wetenschap moet van wegblijven. Leven en dood zijn dingen van de natuur en ik vind dat de wetenschap daar niet mag tussenkoen.
Wetenschap is goed voor de levenskwaliteit te bevorderen en ziektes te genezen maar niet voor iets onomkeerbaar te laten gebeuren.