De Filipijnse president Rodrigo Duterte kondigde gisteren aan dat hij de diplomatieke banden met de Verenigde Staten wil verbreken. Is dat wel zo'n verstandige zet van de excentrieke president?

De minister van Handel haastte zich vanochtend om te zeggen dat de economische band overeind zal blijven, maar wat als die toch sneuvelt? Er staat heel wat op het spel, moesten de Filipijnen en de VS geen handel meer drijven en hun diplomatieke banden zouden doorknippen. De Filipijnen zijn namelijk al jaren de trouwste bondgenoot van de VS in Azië. Een breuk zou de machtsbalans in de regio verstoren, zeker omdat Duterte ook al openlijk flirtte met China en Rusland.

Al sinds het aantreden van Duterte zijn de economische gevolgen voelbaar. De Filipijnse aandelen kelderen, de Filipijnse munt staat op haar laagste pijl in zeven jaar en investeerders vluchten naar andere oorden. De gevolgen voor de Filipijnse economie bij een Amerikaanse breuk zullen nog een pak groter zijn.

Doordat de Filipijnen een oud-kolonie zijn van de VS, zijn ongeveer vier miljoen Amerikaanse burgers van Filipijnse afkomst. Jaarlijks stroomt er ongeveer 18 miljard dollar naar het land van burgers die in het buitenland werken, een derde van de transfers komt uit de VS. Als die geldstroom stilvalt, scheelt dat meer dan een slok op de borrel.
Callcenterindustrie

De callcenterindustrie in de Filipijnen is gigantisch. Het is de tweede grootste bron van inkomsten voor het land, goed voor 1,2 miljoen jobs en omzet van 22 miljard dollar. Amerikanen die naar een helpdesk van pakweg Amazon bellen, komen vaak terecht in de Filipijnen. Ongeveer 77% van de industrie is afhankelijk van Amerikaanse bedrijven. Jaarlijks zakken er ook 650.000 Amerikanen af naar de witte Filipijnse stranden, dus ook voor het toerisme zijn de gevolgen niet te overzien.

Ook buitenlandse investeringen zullen sterk dalen indien de VS wordt geweerd uit het land. Niet alleen de Amerikaanse investeringen zullen wegvallen, ook die van andere (Westerse) investeerders zullen op de helling komen. Duterte hoopt nu dat China die schok zal opvangen.

Volgens Mark Williams, chef Aziatische economie bij Capital Economics, "zal een nauwere band met China dat verlies moeilijk kunnen compenseren." China is een relatief kleine investeerder, ondanks de verdragen die Duterte tekende tijdens zijn trip naar Peking afgelopen week.
Militaire domper voor de VS

Voor de VS is een breuk met de Filipijnen een militaire domper. Het Amerikaanse leger is op zoek naar ondersteuning om de Chinese expansie in de Zuid-Chinese Zee tegen te gaan. Tot voor de verkiezing van Duterte eind juni, was het land de belangrijkste militaire bondgenoot in de regio. De VS is sinds het einde van de Koude Oorlog niet meer permanent aanwezig op de Filipijnen, maar de VS kon onder de vorige president, Noynoy Aquino, wel tijdelijk aanwezig zijn op de archipel. In maart van dit jaar kwamen er plannen om opnieuw permanent aanwezig te zijn, meldt CNN, maar die lijken nu in het gedrang te komen.

Bron: De Morgen

Mening:
Duterte komt bij mij over als een leider die zijn hart volgt en vanuit zijn emoties beslissingen maakt. Helaas kan dat voor zijn land zeer pijnlijk worden op economisch vlak. Als de breuk er effectief komt zal dit voor de Filipijnen erger zijn dan voor de rest van de wereld. Rusland heeft zich al verschillende keren openlijk sterk geuit tegen de VS en het Westen in het algemeen. Uiteraard zal Putin dit positief vinden, een oude bondgenoot van de VS die zich tegen hen keert. Allemaal machtsvertoon dat hopelijk niet zal escaleren.
Binnen de Filipijnen zal de bevolking het grootste slachtoffer zijn. Het drugsprobleem is een pijnlijk punt daar en dat moet aangepakt worden daar heeft Duterte helemaal gelijk. Alleen moet toch eens zwaar gaan nadenken als je eigen munt keldert net zoals je aandelen, milder je aanpak en probeer je welvaart te redden zou ik zeggen. China gaat niet zwaar in je land investeren aangezien er in dat land zelf nog veel werk is. Rusland ziet volgens mij de Filipijnen alleen maar als een pion in het globale schaakspel. Maak opofferingen en luister toch een beetje naar de landen die zo veel geld naar je land laten stromen en voor jobs zorgen.