Als het van Vlaams onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) afhangt, staat leraar op de lijst met zware beroepen. Dat zegt ze in Het Nieuwsblad. Die lijst, die de federale regering aan het opstellen is, bevat alle beroepen die recht hebben om vroeger met pensioen te gaan.

Tot nog toe ging men ervan uit dat kleuteronderwijzers mogelijk ook op die lijst zouden staan, omdat het een *fysiek zware job is. "Het lerarenberoep is ook psychosociaal zwaar", zegt Crevits in een interview met Het Nieuwsblad.

"Veel problemen neem je als leraar mee naar huis. Onderwijs is een van de mooiste *beroepen, maar je kunt niet zeggen dat het een lichte activiteit is." Daarom pleit ze voor de erkenning als "zware activiteit".

"Het is niet het beroep op zich dat belangrijk is, wel de activiteiten die je tijdens je loopbaan moet uitvoeren", aldus Crevits. Ook de nationale pensioencommissie, die daarover moet beslissen, werkt vanuit dat principe.

"Over twee weken moeten we klaar zijn met een lijst van criteria", reageert minister van Pensioenen, Daniel Bacquelaine (MR). Daarop zal staan of *bijvoorbeeld de psychosociale belasting een reden is om vervroegd met pensioen te *kunnen gaan.

Bron:
De Morgen, 14/05/2016
http://www.demorgen.be/binnenland/c...oepen-bcf8a7a8/

Eigen mening:
Het is inderdaad wel zo dat je als leraar veel problemen mee naar huis neemt. Doorheen je loopbaan zal je toch wel enkele keren geconfronteerd worden met persoonlijke problemen van de leerlingen, en het zal niet altijd even gemakkelijk zijn om je deze problemen niet aan te trekken. Als leraar heb je ook na je uren nog tamelijk wat werk, zoals lessen voorbereiden en taken verbeteren. Ik kan me wel inbeelden dat des te ouder je wordt, des te moeilijker dit zal worden om al deze zaken nog eens na je job uit te voeren. Natuurlijk zal het voorbereiden van lessen wel sneller en vlotter verlopen, aangezien je dan al redelijk wat ervaring hebt. Ik kan momenteel nog niet zeggen of het lerarenberoep psychosociaal zwaar is, maar ik kan het me wel inbeelden omdat je toch wel vaak zult geconfronteerd worden met de problemen van de leerlingen. Ik kan natuurlijk ook nog niet zeggen of ik vroeger op pensioen zou willen gaan, want momenteel vind ik het lesgeven echt fantastisch, ook al heb ik nog maar enkele lessen moeten geven, en het lijkt me moeilijk in te beelden dat deze fut plotseling kan verdwijnen.

Ik kan het me ook wel inbeelden dat het beroep van leerkracht zwaar kan zijn. Uit cijfers blijkt dat wél 22% van de beginnende leerkrachten na vijf jaar reeds uit het secundair onderwijs stappen. In het lager onderwijs is dit 14% en in het kleuter onderwijs 12%. Dit bewijst voor mij het gegeven van 'zwaar beroep'. Of we daarom vroeger op pensioen zouden mogen gaan, weet ik niet. Ik denk dat we het best solidair kunnen zijn. Er zullen zeker ook leerkrachten zijn die het beroep zo lang mogelijk willen uitoefenen. Iedereen moet langer werken, dus waarom leerkrachten niet? We leven nu eenmaal ook langer dan 50 jaar geleden.
Om even terug te komen op het gegeven van 'zwaar beroep'. Er zijn natuurlijk veel mensen die niet in het onderwijs staan die hier absoluut niet mee akkoord gaan. Dikwijls hebben zij van geen weet wat het beroep echt inhoudt en zijn ze ervan overtuigd dat hun job, wat dat ook mag zijn, zwaarder is. Misschien is elk beroep op zijn eigen manier wel zwaar, maar gebrek aan erkenning geldt eens te meer voor het onderwijs.

Ik ben het kennelijk eens met de mening van Senne en de reactie van Kevin. Heel veel mensen die niet in het onderwijs tewerkgesteld zijn, hebben inderdaad geen weet hoe zwaar lesgeven kan zijn. Verschillende gedachtegangen zijn het eens dat het beroep van leraar gepaard gaat met een overvloed aan vakanties, geen werk in de weekends en hier en daar nog een vrije dag ertussen. Ontkennen doen we dat zeker niet, maar dat we al die verlofdagen ook echt met onze benen in lucht cocktails drinken is op zijn zachts uitgedrukt onwaar. De job van leerkracht kan, zoals Senne aanhaalde, invloed hebben op je privéleven. Vooraan in de klas staan en een groep van plusminus twintig leerlingen dag in dag uit onderwijzen is enorm zwaar en kan voor sommigen te veel worden. Op psychisch vlak, maar allicht ook op fysiek vlak. Ik weiger de vergelijking te maken met andere beroepen en met voorbeelden te smijten waarom de ene job zwaarder zou zijn dan de andere. Elk beroep heeft zijn 'zware' kanten en ik vind dat we tolerant moeten zijn en elk beroep zouden moeten erkennen.

Eigen mening: Veel mensen onderschatten het beroep leraar. Ze denken dat leraren uit het secundaire onderwijs slechts 21 of 22 uren moeten werken per week. Ze vergeten de voorbereidingen die in lessen kruipen en houden geen rekening met springuren. Ook het psychologische aspect van het leraar zijn valt niet te onderschatten. Je komt in contact met verschillende leerlingen, verschillende klassen, verschillende problemen. Het is niet voor niks dat verschillende leerkrachten thuis zitten met een burn-out. Of ik dan vind dat leraar op de lijst mag bij 'zware beroepen'? Dat niet meteen. Ik spreek mijn eigen winkel tegen, maar ik vind net dat het beroep leerkracht een mooie herintegratie kan zijn bij verschillende jobs vanaf een bepaalde leeftijd. Dit dan wel met een uitgebreide cursus rond diversiteit, differentiatie, psychologie,...

Ik sluit me aan bij wat er hier al verteld werd. Wie niet in het onderwijs staat, heeft geen flauw benul van de werklast. Niet alleen tijdens die 22 uren die je voor de klas staat, maar ook ervoor, erna, in de vakanties, op vrije dagen. Bovendien laat een goede leerkracht zijn/haar vak nooit helemaal los. Ik merk zelf al dat ik voortdurend mogelijke PAV-onderwerpen zie in nieuwsitems, ik elk leerplatform Nederlands tevergeefs probeer te onthouden (ik zou dat toch echt eens moeten opschrijven, denk ik dan, maar wààr?, mijn bureaublad puilt nu al uit van de documenten). Ik merk ook dat ik de verhalen van mijn stageleerlingen nu al moeilijk kan loslaten. Een Afghaanse vluchteling in de klas, een Roemeen wiens vader werd vermoord, een gezin onder toezicht van de jeugdrechter omwille van mishandeling, … Leraar is een job die vaak wordt onderschat. En dat is onterecht. Maar je kan er niet omheen dat een job in het onderwijs ook voordelen heeft. We HEBBEN veel vakantie om te recupereren. Zelfs al werk je de helft van je welverdiende zomervakantie, dan nog heb je een volle maand zalig nietsdoen. Komt daar nog een paasvakantie, krokusvakantie, herfstvakantie bij.. En een hoop verlengde weekends. Je hebt mooie uren. Je bent op tijd thuis. Eens je vastbenoemd bent, kan je op heel wat zekerheden rekenen. Je hebt een mooi pensioen.

Leraar op een lijst van zware beroepen? Dat vind ik overdreven. Dat het beroep van leraar wordt gelijkgesteld aan dat van een grondwerker, paramedisch personeelslid, schipper of matroos? Dat je ze niet kan vergelijken, daar zit inderdaad wat in. Maar zoals hiervoor al werd aangehaald, élke job heeft voor-en nadelen. Dus ook het beroep van leraar. Dat een grondwerker die z'n rug letterlijk krom heeft gewerkt, vroeger op pensioen kan, vind ik logisch.

Ik denk dat we in deze maatschappij sowieso op zoek moeten naar alternatieven voor vervroegd pensioen. De vergrijzing is nu eenmaal een feit, en tegen dat wij, twintigers, op pensioen kunnen gaan, is dat potje allang leeg. Ik denk niet dat het per sé een kwestie is van je krom werken tot je écht niet meer kan, ik denk eerder dat we moeten investeren in heroriëntatie. Een job zoeken én vinden die je wél kan volhouden tot je 65ste en vooral: durven veranderen. Wie zegt dat je tot je 65ste grondwerker moet blijven? Wie zegt dat je tot je 65ste leraar moet blijven? Durven uitkijken naar alternatieven en vooral: als samenleving ook openstaan voor 50- (en 60)-plussers op de werkvloer.