Italiaanse 'Monuments Men' snellen Unesco ter hulp


Italië heeft dinsdag het VN-agentschap voor cultuur Unesco een team deskundigen toegezegd dat als een soort B-Fast ontplooid kan worden voor het redden van door oorlog of natuurrampen bedreigde kunstwerken. Rome was vorig jaar op het idee van zogenaamde "VN-vredestroepen voor de cultuur" gekomen na de vernietiging van de antieke Syrische stad Palmyra door extremisten van de terreurbeweging Islamitische Staat (IS). Het akkoord werd plechtig ondertekend in een toepasselijk oord, de Baden van (keizer) Diocletianus in Rome.

Het plan roept herinneringen op aan de 'Monuments Men', Amerikaanse kunstdeskundigen die tijdens de tweede wereldoorlog de (kunst)meubels in Europa trachten te redden uit de klauwen van de nazi's. Sinds de film met die naam uit 2014, met George Clooney in de hoofdrol, zijn die monumentenmannen weer gemeengoed geworden.

Het Italiaanse team zal zo'n zestig mensen beslaan, gaande van leden van de erfgoedafdeling van de militaire politie (de Carabinieri), kunsthistorici en restaurateurs. Later zullen die nog vervoegd worden door academici. Het team is gedrild om op te treden "in gevaarlijke omstandigheden". Kunstdeskundigen van de Carabinieri hebben al soortgelijke taken uitgevoerd in Kosovo en Irak.

De Bulgaarse Unesco-baas Irina Bokova riep tijdens de ceremonie andere landen op, het Italiaanse voorbeeld te volgen.

Bron: http://www.msn.com/nl-be/nieuws/wer...ocid=spartanntp

Eigen mening
Kunstvoorwerpen of archeologische sites zijn vaak het beeld of de uiting van een lange geschiedenis. Voor inwoners van een bepaald gebied kan deze geschiedenis fungeren als een identiteitsvormende factor. Het is een deel van wie ze zijn, het is hun trots. Het gevoel dat deze mensen moeten doormaken wanneer ze merken dat, na maanden of jaren van onrust en geweld, hun woonplaats en alles waarmee ze zich identificeerden, verwoest is, is onvoorstelbaar.
Het is logisch dat de hulpdiensten en het leger zich in eerste instantie focussen op het veiligstellen van de burgers. Maar wat met het veiligstellen van de kunst? Ik ben dus blij met deze realisatie van de Unesco. Kijk bijvoorbeeld naar de burgeroorlog die in Syrië woedt. Heel wat archeologische sites zijn daar verwoest. Veel schoonheid en geschiedenis is daar reeds verloren gegaan. Maar wat als de Syriërs binnen enkele jaren terug willen keren naar hun land? Hoe moeten zij zich voelen als ze niets meer herkennen, of als alles waarop ze zo trots waren, verdwenen is?