In Parijs werd op zaterdag 12 december dan toch een akkoord bereikt rond klimaatopwarming. De Franse president Hollande en andere politieke leiders reageerden euforisch. Een aantal wetenschappers, zoals de Belg Jean-Pascal Van Yperseele, lieten weten het goed te vinden dat er uiteindelijk een akkoord is maar stelden onmiddellijk ook dat het akkoord ruim onvoldoende is. De ex-NASA wetenschapper James Hansen noemt het akkoord gewoon “Bullshit”.

Terwijl Climaxi en Friends Of The Earth samen met andere actievoerders in de straten van Parijs reageren op het akkoord, maakten we een eerste analyse van de volledige tekst.

De tekst bestaat uit 31 bladzijden en kan je hier (zie bron) (farde Parijs) downloaden. Het klopt dat alle 195 landen op de conferentie de tekst tekenden en in die zin voor een historisch akkoord zorgden. De vraag is echter of dit akkoord voldoende is om de aangekondigde klimaatopwarming en alle gevolgen van dien tegen te houden.

In elk geval is al duidelijk dat het akkoord voor een vacuüm zorgt van ongeveer vijf jaar. In het oude Kyoto-akkoord werd afgesproken om de uitstoot te verminderen met iets meer dan 5 procent tegenover 1990. Dit moest gebeurd zijn in 2012. Bij gebrek aan akkoord werd die termijn verlengd tot 2020. Voordien gebeurt er niets. Men gaat de staten die wat achter blijven of niet tekenden ‘stimuleren’, ‘aanzetten tot’, ‘uitnodigen’ enzovoort. Ondanks het feit dat die vijf procent in 2012 al moest behaald zijn, gaat men dat cijfer ook niet opdrijven of aanpassen.

Vanaf 2020 komt er dan een systeem waarbij landen via vrije bijdrage gaan bekend maken hoeveel CO2 ze minder gaan uitstoten. Geen percentages meer, wel een engagement om op die manier de temperatuurstijging beperkt te houden tot 2° C. En als het even kan tot 1,5 ° C. Elk land dient zijn eigen plan in. Die plannen worden gepubliceerd op een speciale website van de VN.

160 van de 195 landen hebben dit al gedaan. Voor alle duidelijkheid: België nog niet. Op basis van de ingediende documenten kwam men tot een temperatuurstijging van 2,7° C. Wat heeft men dus gedaan: geconstateerd dat men er momenteel niet komt en afgesproken dat men er in 2020 wél wil komen…maar zonder daar ook maar één sanctie, duidelijk cijfer of richtlijn rond vast te leggen. Als je bedenkt hoe Kyoto afgelopen is (met het niet behalen van doelstellingen) dan moet er zéér veel veranderen op wereldvlak om ervoor te zorgen dat mensen in dit soort van niet-afspraken enig vertrouwen kunnen hebben.

Er is dan ook een duidelijk verschil tussen klimaatakkoorden en vrijhandelsakkoorden: de laatsten zitten vol van strikte verboden en zelfs (privé) rechtbanken die allerhande zaken moeten regelen. Schadevergoedingen en bedragen worden afgesproken. Wat klimaatakkoorden betreft is de betrokkenheid blijkbaar minder groot.

De ex-NASA expert James Hansen zegt het zo: “Dit is gewoon bullshit. Men zegt eigenlijk dat men voor 2° stijging gaat en nadien gaat proberen om het om de vijf jaar beter te doen. Dit zijn holle woorden. Beloftes. Er is geen enkel instrument zoals bijvoorbeeld een internationale fossiele-brandstoftaks die dit garandeert.”

“Dit is een verdrag in het voordeel van vervuilers, niet van mensen”, zegt Susann Scherbarth van onze internationale koepel Friends of The Earth “Als de EU zijn warme woorden wil waar maken, dan moeten we naar een gefaseerd en concreet programma om fossiele brandstoffen af te bouwen tegen 2050.”

"Men raakt het gewoon om over een temperatuurstijging van 2° C te spreken", stelt Giza Gaspar Martens, voorzitter van de Minst Ontwikkelde Landen:

“De wetenchappelijke consensus zegt ons dat ook bij een stijging van anderhalve graad velen onder ons niet meer veilig zijn.”

Emmissiehandel

Wat er verder gaat gebeuren met de emissiehandel, die momenteel op veel kritiek stuit, is ook onduidelijk. Via dit handeltje kunnen landen die teveel uitstoten bij diegenen die te weinig hebben rechten opkopen. Dit kan zelfs onder bedrijven. Die maken er soms gretig gebruik van om een flinke stuiver bij te verdienen door via een ingewikkeld kluwen van dochter- en nevenfirma’s handeltjes op te zetten. Volgens de tekst komt er een aangepast marktmiddel op dit vlak.

Hulp en mensenrechten naar ‘annex’

Een aantal zaken zijn ook verwezen naar de annex. Zo een akkoord bestaat uit twee delen: een eigenlijke tekst, die overeen gekomen werd en een annex. Het statuut van die zogezegde ‘annex’ is veel onduidelijker. In elk geval is wat daar in belandt minder tot niet juridisch afdwingbaar. Zo stelt de oorspronkelijke tekst dat de ontwikkelingslanden vanaf 2020 100 miljard dollar per jaar zouden ontvangen om zich te wapenen tegen de klimaatopwarming. In heel wat delen van de wereld moeten nu al dijken gebouwd worden om mensen te beschermen tegen het oprukkende zeewater. Op andere plaatsen moet woestijnvorming bestreden worden. Uiteindelijk verhuist dit voornemen in het huis van de vage beloften naar de kelder van de annex. Concreet betekent dit dat er allicht nog minder van in huis komt dan vroeger. Eén voorbeeld: volgens Alma De Walsche in Mo-magazine zegde België in de periode 2010-2012 jaarlijks 150 miljoen euro toe. In de praktijk werden het nog geen 93 miljoen op drie jaar tijd.

Hetzelfde gebeurde, onder druk van sommige Arabische landen, met de verwijzingen rond mensenrechten, inheemse volkeren en andere ethische paragrafen. Voor ons betekent dit dan ook dat het akkoord te weinig sociale reflexen bevat.

Concretiseren

Voor Climaxi hebben akkoorden zonder concrete regelingen weinig zin. Zo werd er ook rond vliegverkeer niets concreet afgesproken. In de toekomst blijft het dan allicht ook zo dat vliegen goedkoper blijft dan reizen met de trein. Climaxi wil dat in dit soort van zaken concrete verandering komt. Wij willen dit historisch lege-dozen-akkoord de komende vijf jaar verder opvolgen. Wij verzamelden in België duizend concrete voorstellen die klimaatverandering kunnen tegen houden.

Eén derde van de mensen die wij aanspraken ziet mogelijkheden om via het openbaar vervoer de klimaatopwarming te beperken. Samen met de bevolking en de spoorwerknemers wil Climaxi onder meer verder werken aan goedkoper en efficiënter openbaar vervoer en andere zéér concrete eisen. Op 22 april 2016 willen de Verenigde Naties tijdens een grote ceremonie het verdrag ondertekenen. Climaxi stelt voor dat dit een internationale dag wordt van verzet en alternatieven rond dit akkoord.

Bron: http://www.dewereldmorgen.be/artike...sch-onvoldoende

Mening: In de laatste alinea wordt er aangehaald dat de klimaatopwarming kan beperkt worden door het openbaar vervoer. Ik denk dat dit klopt. Als we kijken naar het aantal autobestuurders en de uitstoot van (onder andere) koolstofdioxide, kan de uitstoot van broeikasgassen beperkt worden. Dan is de vraag uiteraard of iedereen plots gebruik gaat maken van het openbaar vervoer, want ook hier zijn nadelen aan verbonden: bussen die te vroeg/te laat komen, een slechte verbinding en/of het nemen van X-aantal bussen om op tijd te komen op de gewenste locatie.
Ik denk ook dat het klimaatakkoord meer en meer wordt uitgesteld en dat het, net zoals James Hansen aanhaalt, 'bullshit' is. Als we kijken naar het Kyoto-protocol, moesten de doelstellingen tegen 2012 bereikt worden. Nu werd dit verlengd naar 2020. Door voortdurend te 'verlengen' komen we er niet. Afspraken moeten gerespecteerd worden om tot een optimaal resultaat te bekomen. Ik vind het dan ook een spijtige zaak dat er steeds meer planten- en diersoorten uitsterven of met uitsterven worden bedreigd, zoals bijvoorbeeld de koraalriffen.

Na twee weken wachten, is het klimaatakkoord dan eindelijk goed gekeurd. Na veel discussie en onderhandeling zijn de 187 landen dan toch tot een akkoord gekomen. Eén ding is zeker, alle landen moeten extra inspanningen leveren om ons klimaat te behouden zoals het nu is. Doen ze dit niet, dan verpesten we het voor onze kinderen en kleinkinderen. Ik vind het dan ook zeer jammer te lezen dat landen als Nepal, Noord-Korea en Libië niet meedoen en met andere woorden gewoon hun goesting doen. Zowel de rijkere landen als de ontwikkelingslanden moeten hun steentje bijdragen. Ik ben het volledig akkoord met wat Obama zegt. Dit klimaatakkoord lost het probleem niet op, maar betekent (hopelijk) wel een keerpunt voor de wereld. Het is de beste kans om de enige planeet die we hebben, te redden. Ondanks dat men tot een akkoord is gekomen, vind ik de maatregelen die men heeft genomen onvoldoende. Natuurlijk is het ook aan ons om maatregelen te nemen als individu. Door allen een steentje bij te dragen, als individu, helpen we al zeer veel.