Vandaag 11/12/2015 om 13:38 door lbo Bron: hetnieuwsblad.be

Voor velen is het iets dat moeilijk te vatten valt, maar voor Tom en Lena is het al 20 jaar realiteit: een relatie hebben met jouw zus of broer. Tom doet deze week zijn verhaal, anoniem, aan het Amerikaanse tijdschrift Vice.
Veel mensen kunnen zo’n relatie niet alleen niet vatten, ze zijn er vaak ook door gedegouteerd. Meer nog: in heel wat landen, waaronder ook Oostenrijk, waar Tom en Lena* van afkomstig zijn, is het strafbaar en kunnen ze er hun kind door verliezen.

Toch kiezen Tom en Lena voluit voor hun relatie; een relatie die meer dan 20 jaar geleden een begin kent. Op een bepaald moment had de jonge Tom het gevoel dat hij niet perfect was. Lena voelde hetzelfde. “Ik begon gevoelens te krijgen voor Lena toen ik in mijn puberteit zat”, vertelt Tom. “Ze bloeide helemaal open. Soms keek ik stiekem naar haar toen ze zich omkleedde in haar kamer. Nadien voelde ik me steeds beschaamd.”

Tom overtuigde zichzelf ervan dat dit normaal was, want nieuwsgierigheid naar het lichaam van iemand van het andere geslacht is normaal. “Ik maakte mezelf wijs dat ik me niet aangetrokken voelde tot mijn zus, maar gewoon tot vrouwen in het algemeen.”

De gevoelens van Tom groeiden echter, en werden steeds sterker. “Toen Lena op haar 17e haar eerste echte liefje had, was dat de hel voor mij. Ik haatte hem, net zoals dat ik al haar liefjes haatte. Lena vond het vreselijk dat ik het nooit kon vinden met haar vriendjes. Nu besef ik dat dat pure jaloezie was van mij.”

’s Nachts kussen

Het is toen de relatie met een van haar vriendjes spaak liep, dat er eerste stappen werden gezet tussen de twee. Lena had ontdekt dat haar lief haar had bedrogen. Ze kwam daarop ’s nachts huilend de kamer van haar broer binnen. Tom ging wat wijn halen om haar te troosten en drie glazen later, zei Lena “waarom niet alle mannen zoals hem kunnen zijn”, en kuste zijn zus hem. In een reflex duwde Tom haar weg en begon hij tegen haar te roepen.

De volgende dagen waren een ware marteling voor Tom, zegt hij zelf. Hij kon zijn gedachten over die kus niet stopzetten. Was er echt iets tussen hen die nacht of kwam het door de alcohol? Tom begon terug te denken aan de band die hij heeft met zijn zus. Hij begon te beseffen dat ze altijd al een flirterige relatie hebben gehad. “Het werd plots allemaal heel duidelijk voor mij. Ik herinner het me nog alsof het gisteren was.”

Lena zat blijkbaar met hetzelfde gevoel. Achteraf kwam Tom te weten dat Lena haar deur telkens met opzet openliet als ze zich omkleedde, zodat Tom haar zou kunne zien. Ze probeerde Tom te verleiden, maar Tom had dat tot de kus niet door.

Relatie utopie?

Tom en Lena voelden zich opgelucht: ze voelden beide hetzelfde. Ze konden samen gelukkig worden, maar dat was natuurlijk een utopie. “In realiteit was onze liefde een vloek; en het is dat nog steeds. Ik heb schrik dat mensen me walgelijk vinden. Mensen die ooit mijn vrienden waren, noemen me achterlijk of zussenneuker”.

“De eerste keer dat we met elkaar seks hadden, was dat niet enkel een ‘liefdesdaad’, maar ook een criminele daad. Het was toen dat ik besefte dat we voor de wet criminelen zijn.” Daarom hielden ze hun liefde voor elkaar en hun relatie jarenlang geheim. Dat zorgde ervoor dat ze alletwee te maken kregen met mentale gezondheidsproblemen. Tom ondernam zelfs eens een zelfmoordpoging. Het koppel besliste daarna dat ze moesten verhuizen uit Oostenrijk. Ze trokken naar Duitsland. Daar kunnen ze gewoon als koppel samen leven; de buitenwereld daar weet niet dat Tom en Lena eigenlijk broer en zus zijn. Ook niet toen de twee een kind kregen: op het geboortecertificaat van hun kind staat dat de vader onbekend is.

Want incest is strafbaar. Tom denkt dat de voornaamste reden van die illegaliteit is dat het gewoon een groot sociaal taboe is. “Ik zou het begrijpen als mensen vinden dat ik naar de gevangenis zou moeten als ik mijn kind in gevaar zou brengen. Maar mijn kind is niét in gevaar. Mijn kind is gezond en mijn vrouw en ik zien elkaar bijzonder graag. Alle redenen om ons te straffen, zijn daarom niet toepasbaar. Ik zal niet toelaten dat ze mij of mijn vrouw de cel insturen en ze me van mijn familie zouden wegrukken.”

*Tom en Lena zijn niet de echte namen van het koppel.

Eigen mening:
Ik snap echt niet dat dit eigenlijk niet mag. Uiteindelijk zeggen ze toch dat alle soorten relaties mogen. Het is eigenlijk zelfs vrouw en man. Als ze nu heel gelukkig zijn in hun relatie en niemand anders willen dan elkaar, dan vind ik het raar waarom dit niet zou mogen. Er zijn toch ook homo's, lesbiennes, transgenders,... dit is dan toch niet veel verschillend? Oké, ze komen van dezelfde ouders, maar uiteindelijk zullen wij met heel veel verschillende mensen die dezelfde genen hebben. Als je allemaal heel ver naar het verleden kijken en dan uitzoeken of bv. je vriend verre familie is, is dit zeker en vast mogelijk dat het ook waar is. We zijn eigenlijk allemaal familie van elkaar. Natuurlijk zal het bij mensen met verschillende huidskleuren de kans heel klein zijn.

Deze twee mensen hebben de pech dat ze net verliefd werden op een familielid. Liefde is sterk. Je kiest niet op wie je verliefd wordt. In gevallen als deze wordt het dus sterk afgeraden om aan de gevoelens toe te geven. Je kan je beter focussen op andere mensen. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.

In tegenstelling tot Rani begrijp ik heel goed waarom deze relatie als illegaal wordt beschouwd. Kinderen uit relaties tussen familieleden hebben namelijk meer kans om geboren te worden met een beperking. Een mix van dezelfde genen benadrukt de genetische afwijkingen. Deze cocktail kan dodelijk zijn en dat is niet iets wat je je kind (bewust) wil aandoen.

Tijdens de geschiedenislessen hebben we ook geleerd over de gevolgen van incestueuze relaties. Karel II van Spanje is hier een goed voorbeeld van, hij was de laatste in de lijn van Habsburgers. Door telkens relaties binnen dezelfde familie aan te gaan, met als doel de rijkdom binnen de familie te houden, werd Karel II geboren als een geestelijk en lichamelijk gehandicapt kind. Ik denk niet dat hij van veel levenskwaliteit genoten heeft.

Het illegaliseren van relaties binnen dezelfde familie is volgens mij gebeurd om mensen verdriet en pijn te besparen. Dit gaat niet over het ontzeggen van het geluk van deze mensen. Het gaat over het vermijden van het "bewust" maken van kinderen met genetische afwijkingen.