Maandag startte de klimaattop in Parijs. Bijna 150 staatshoofden en regeringsleiders begaven zich naar de Franse hoofdstad om een akkoord te bereiken. De schreeuw naar een drastische ommekeer in onze omgang met de natuur heeft haast nog nooit zo luid weerklonken als nu. En toch gelooft niet iedereen dat de mens een invloed heeft op de opwarming van de aarde. De argumenten van de non-believers op een rijtje gezet en weerlegd.
De rellen die milieuactivisten in Parijs veroorzaakten bij het protestverbod door de terreurdreiging, weerspiegelen de groeiende bezorgdheid om het klimaat. Iedereen lijkt het er vandaag over eens: we moeten ingrijpen, en wel nu.

Iedereen? Volgens een studie van World Bank, het grootste instituut voor ontwikkelingssamenwerking wereldwijd, zou 39 procent van de mensen in 2008 niet in de opwarming van de aarde geloven, of tenminste niet in de menselijke invloed op dit fenomeen. In Vlaanderen is de verhouding vandaag één op vijf.

Bovendien drukten een hoop politici doorheen de jaren al hun twijfels uit. De Russische president Vladimir Poetin neemt bijvoorbeeld nog steeds een sceptische houding aan, ondanks zijn aanwezigheid op de klimaattop. In 2003 verklaarde de president nog dat warmere temperaturen zouden betekenen dat Russen ‘minder geld spenderen aan bontmantels’ en dat ‘dit de Russische graanproductie alleen maar zou bevorderen’.

Stefaan Proost, hoofd van de onderzoeksgroep ‘Energie, Transport en Milieu’ aan de KU Leuven, weerlegt enkele bekende argumenten van de non-believers.

- Er zijn geen wetenschappelijke bewijzen

Die zijn er wel. Het probleem is dat het klimaat veel moeilijker te vatten valt dan pakweg het weer, omdat het zo grootschalig is. We merken wel wat schommelingen op in het klimaat, maar hoeveel mensen gaan er metingen uitvoeren in Antarctica?

De wetenschappelijke bewijzen zijn wel degelijk groot en echt geloofwaardige tegenargumenten zijn er niet. De eigenlijke discussie zit in de aanpak. Hoe sterk gaan we de opwarming van de aarde proberen te beheersen? Als er op de klimaattop zou worden besloten dat er helemaal geen opwarming meer mag plaatsvinden, moeten er draconische maatregelen ingevoerd worden.

Dat zal eveneens negatieve effecten hebben op de samenleving, en dus moeten we veschillende zaken tegenover elkaar afwegen. Maar dat betekent natuurlijk niet dat niets moeten ondernemen tegen de klimaatverandering.

- Het klimaat is doorheen de geschiedenis altijd veranderd en dat blijft het gewoon doen.

Er zit inderdaad een zekere cyclus in het klimaat die we de laatste duizenden jaren hebben kunnen volgen. Dankzij boringen in het ijs die 800.000 jaar in de tijd kunnen graven, hebben wetenschappers vastgesteld dat er een correlatie is tussen enerzijds de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer en anderzijds de gemiddelde temperatuur op aarde.

Het opmerkelijke is dat we vroeger altijd tussen 150 en 300 ppm (delen per miljoen, red.) CO2 schommelden, en dat we de laatste 200 jaar op weg zijn naar de 400. Dat is een CO2-concentratie in de atmosfeer die we op aarde nooit eerder gekend hebben sinds de industriële revolutie.

Er zijn heel wat aanduidingen dat dit aanleiding gaat geven tot sterke temperatuurstijgingen. Hoe groot die temperatuursverandering zal zijn weten we niet juist, maar we kunnen geen risico nemen dat het te groot wordt. Laat ons geen klimaatcasino spelen, dat is gevaarlijk.

- De menselijke emissies zijn niets vergeleken met natuurlijke CO2.

CO2 volgt een bepaalde cyclus, die een biologische activiteit vormt. Als een boom groeit, kapteert hij koolstof uit de lucht en houdt die vast. Als je een bos verbrandt, laat je al die fossiele brandstoffen gewoon los. Wij versterken die cyclus wanneer we geen nieuwe bomen gaan aanplanten ter compensatie.

Bij intensieve veeteelt ontstaat er eveneens een zogeheten ‘nettoproductie’ van CO2. We gaan 1000 koeien zetten op een hectare wei, in vergelijking met een drietal koeien in de vrije natuur. Mensen die het op groenten houden, beïnvloeden die natuurlijke cyclus veel minder.

- De milieulobby heeft economische motieven.

Het klimaatonderzoek heeft subsidies nodig, dus natuurlijk vragen wetenschappers om zo veel mogelijk geld. Dat is een logische reflex en heeft niks te maken met de geloofwaardigheid van de theorie van de opwarming van de aarde. Wel is het zo dat de manier waarop we de klimaatverandering aanpakken niet altijd de meest economische is. Zo is een elektrische auto een bijzonder dure optie om CO2 te besparen. Per ton CO2 die je bespaart, betaal je meer dan 1000 euro. In de industrie gaat het slechts om een 20 à 25 euro per ton dankzij verhandelbare emissierechten tussen bedrijven onderling. De Europese Unie heeft deze mogelijkheid nu trouwens ook voorgesteld.

- De klimaataanpak gaat nadelige effecten hebben op onze economie

Je moet een goed milieubeleid voeren, maar wel aan de laagste kosten. Een miljard euro voor de klimaataanpak moet je op een bewuste manier besteden. De subsidies voor zonnepanelen hebben duizenden euro’s gekost, maar hebben geen enkele CO2-reductie met zich meegebracht.

Toch denken sommige economen te sterk op korte termijn. We verwachten veel schade op wereldniveau en hebben er ook op economisch vlak belang bij om de gevolgen van de opwarming van de aarde te beperken. Denk maar aan al die dijken die we zouden moeten verhogen, waardoor de kosten uiteindelijk veel hoger oplopen.

Bron: De Standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20151130_01997008
Eigen mening: Mensen die de opwarming van de aarde ontkennen, hebben volgens mij bang voor verandering. Zij willen volgens mij niet inboeten in luxe. Hierbij denk ik aan hun auto laten staan, de verwarming een paar graden lager zetten enzovoort. Dit vind ik eerder egoïstisch, maar ik geloof dat iedereen hier wel een beetje moeite mee heeft.