|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
|
#1
|
|||
|
|||
Zelfs Griekse kinderen zijn gelukkiger dan Belgische
Hoe gaat het met onze kinderen? Niet uitzonderlijk goed, zo blijkt althans uit een nieuwe OESO-studie. Die leert dat Belgische 11-, 13- en 15-jarigen onder het gemiddelde duiken als ze worden gevraagd naar hun levenstevredenheid. «De lat ligt hoog hier.»
How's life? Die schijnbaar eenvoudige vraag kleeft boven een lijvig rapport dat deze week in Mexico werd gepresenteerd. Het is afkomstig van de *Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) dat om de twee jaar een balans opmaakt van de levenskwaliteit in haar 34 landen. Dat doet ze aan de hand van een reeks indicatoren als werkgelegenheid, gezondheid en veiligheid. Voor het eerst is er ook een apart luik 'welzijn bij *kinderen' voorzien. Dat laat onder meer zien dat ons land, als het gaat over het beschikbaar inkomen per kind, beter dan het gemiddelde scoort. Hetzelfde geldt als het gaat over het hebben van werkloze *ouders of de last van milieuvervuiling. Maar lang niet alles is voor België bovengemiddeld. Wanneer 11-, 13- en 15-jarigen op een schaal van 1 tot 10 moeten aangeven hoe slecht of hoe perfect hun leven is dan duikelen ze plots naar beneden: onder het OESO-gemiddelde, onder Nederland, en ook onder Spanje en Griekenland. Ligt dat aan de tijd die *Belgische kinderen met hun ouders spenderen (die volgens OESO opvallend schaars is), aan de pest*cijfers (die volgens OESO opvallend hoog zijn) of aan de communicatie (die volgens OESO opvallend moeilijk loopt)? Bron: 15/10/15 via http://www.hln.be/hln/nl/961/Wetens...Belgische.dhtml Eigen mening: Ik denk inderdaad dat we ongelukkiger zijn, niet alleen kinderen maar ook de volwassenen. Dat is eigenlijk zielig want we hebben bijna alles wat we nodig moeten hebben. Als je dan kijkt naar mensen die in hongersnood leven, zoals vele in Afrika, zijn zij veel geukkiger met het beetje dat zij hebben. Terwijl wij alles hebben en niet gelukkig zijn. We moeten meer de kleine dingen leren appreciëren en ons niet laten onderdrukken door stress en prestatiegerichtheid. Meer tijd voor de kinderen en spelen met hen zou ook al helpen. Als we allen elkaar wat meer helpen en niet gewoon naast elkaar leven wordt dat al wat beter. Dan zullen we aandacht hebben voor elkaar en echt luisteren naar iemand. Elke dag een goede daad doed wonderen dnek ik. Je word zelf vrolijker en je maakt iemand blij. |