Xavier Broseta, de voorheen betrekkelijk anonieme personeelsdirecteur van Air France die vorige week in één klap bekend werd omdat hij door boze werknemers werd gemolesteerd, klimt op naar de directie van moederconcern Air France-KLM. Dat heeft de luchtvaartgroep vandaag gemeld.

Broseta krijgt in het hoofdbestuur eveneens de portefeuille personeelszaken toebedeeld. Die wordt nu nog bestierd door Wim Kooijman, oud-personeelschef van KLM, maar die gaat met pensioen. Vorige week werd al duidelijk dat Gilles Gateau, een belangrijke adviseur van de Franse premier Manuel Valls, het stokje van Broseta overneemt.

2.900 jobs op de tocht
Foto's van de bestuurder die half ontkleed op de vlucht moest voor werknemers die hun woede koelden over het aangekondigde verlies van 2.900 banen, leidden vorige week tot geschokte reacties. Een vijftal relschoppers zit vast.

Besparingen
De ingreep bij Air France volgt op maandenlange, vruchteloze onderhandelingen met de bonden over verdere kostenbesparingen. Vooral de piloten bleken onvoldoende bereid om in te leveren. Hun collega's bij zusterbedrijf KLM doen dat wel, net als de rest van het Nederlandse personeel. De Franse regering liet vorige week weten het verlieslatende bedrijf te steunen in de aanpak van zijn financiële problemen.

Overleg
Milieuminister Segolène Royal leek vandaag in een interview met radiozender RMC evenwel terug te krabbelen. Zij riep Air France op de reorganisatie op te schorten en weer met de bonden te gaan praten.

bron: http://www.demorgen.be/buitenland/g...motie-a2489513/

mening: Eerst en vooral vind ik het hallucinant wat er gebeurd is bij Air France. Ik veronderstel dat dit een gevolg is van een groeiende frustratie, die reeds begon bij de vastgelopen onderhandelingen over besparingsmaatregelen binnen het bedrijf. Ik begrijp dat een bedrijf niet verlieslatend kan blijven, maar ik denk wel dat het bedrijf dit overduidelijke signaal van de werknemers niet mag negeren. Ook wordt er in het artikel aangehaald dat de werknemers van het Nederlandse zusterbedrijf wel inleveren. Het is denk ik belangrijk om de verschillende achtergronden van Frankrijk en Nederland ook in beschouwing te nemen. Ook het feit dat de Franse regering bekendmaakte dat ze het verlieslatende bedrijf wilt steunen. Daarbij vind ik ook de reactie van de werknemers overdreven. Mensen de kleren van het lijf scheuren is alles behalve diplomatiek en ook de werknemers vertegenwoordigd door de vakbonden in de onderhandelingen hebben een aandeel in de vastgelopen onderhandelingen.