Op de bekende Place de la République in Parijs kwamen vanavond duizenden mensen bijeen om de slachtoffers van de aanslag op Charlie Hebdo te eren en hun verontwaardiging te tonen. In heel Frankrijk zijn meer dan 100.000 mensen de straat op getrokken. Ook in Brussel werd stilgestaan bij de gebeurtenissen.

In de late namiddag begonnen mensen spontaan toe te stromen op de Place de la République, niet ver van de kantoren van Charlie Hebdo waar vanochtend bij een aanslag zeker twaalf mensen het leven lieten. Ondertussen staat het bekende plein vol met mensen die, in stilte, hun medeleven willen tonen.

Rond iets voor acht besloot de politie zelfs om het plein af te sluiten wegens te veel volk. Naar schatting zijn zo'n 35.000 mensen in de hoofdstad op straat gekomen.

'Toon uw pen, het was hun wapen'

Er werd op la République ook driftig gediscussieerd over de gebeurtenissen van vandaag. Veel mensen hebben papieren of borden bij met een steunboodschap aan Charlie Hebdo. 'Zij die geen bord bij zich hebben, neem uw pen en steek die in de lucht, het was hun wapen', riep een oudere vrouw de menigte op. Velen volgden haar voorbeeld. Collega-journalisten toonden hun perskaart, studenten journalistiek hadden een spandoek gemaakt.


Eerder werd een man die zich kenbaar maakte als een aanhanger van Front National volgens een journalist van Le Monde ter plaatse omsingeld door een groep van een twintigtal mensen. De politie ontzette de man om geweld te voorkomen.

In verschillende andere steden in Frankrijk zoals Lyon, Bordeaux, Marseille, Toulouse, Straatsburg en Tours zijn mensen bijeengekomen om te rouwen. In heel Frankrijk zouden in totaal zo'n 100.000 mensen de straat op getrokken zijn.

Ook in andere grootsteden als Londen, Amsterdam en Berlijn zijn mensen samengekomen om hun verontwaardiging te tonen. Bij ons zijn in Brussel bijeenkomsten georganiseerd aan het Franse consulaat op de Regentlaan en op het Luxemburgplein. Ook Premier Michel kwam daar zijn steun betuigen.

bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150107_01461819

mening :

Ik heb vandaag het nieuws nauwlettend gevolgd. Vaak met mijn mond open door de barbaarse en koelbloedige manier waarop deze aanslag is gepleegd.
Daarna viel mijn mond weeral open op de wijze waarop het Franse volk zich verenigd op de Place de la République om te treuren om wat er vandaag is gebeurd. Niet alleen zijn er doden gevallen die dit niet hebben verdiend, maar ook hoe dit een stap achteruit is voor eventuele vrede.

Ik heb vandaag mijn laatste beetje hoop op globale vrede verloren.
Dit is een van de laatste kenmerken die ik had als kind en dat zien verdwijnen is verschrikkelijk. Ik vraag mij hierbij af of het geweld nu effectief de moed heeft overwonnen.
Is algemene vrijheid, vrijheid van meningsuiting en vrijheid van geweten rechten die vandaag zwaar gereduceerd zijn? Ik denk persoonlijk van wel.
Ik heb op andere artikels gelezen dat sommige kranten druk bezig zijn met eventuele cartoons van Charlie Hebdo te verwijderen of onherkenbaar te maken. Ik durf te zeggen dat het geweld vandaag heeft gewonnen.

Een wijze les .. Geweld kan dus effectief winnen ... Wat is dan de volgende stap? Vuur met vuur bestrijden? Hopen dat het voorbij waait?

Ik wou dat ik het wist. Maar we kunnen enkel hopen dat na het geweld er terug een sprankeltje moed kan komen ..
Een teken van hoop ..
Zoals 35 000 man die zich verzameld op straat.
Het laat zien dat wij mensen zijn. Ik denk persoonlijk dat de moed uiteindelijk alles zal overwinnen.

Vandaag is het Europese volk geraakt in het centrum van onze filosofie. Vrijheid en meningsuiting zijn thema's die centraal staan in Europa en die ook hard worden uitgeoefend.
Wij hebben het recht op een mening en dit zal ons niet worden afgepakt door anderen. Het feit dat ze het proberen is al een schande.
Het laatste wat we mogen doen is nu (nog) angstiger worden van die anderen.
Ik herinner mij de woorden van Michael Van Peel :"Het laatste wat we mogen doen als we angstig worden is stoppen met lachen. Dat is wat zij willen".

De moed verliezen en ineengezakt achterblijven. Ik denk dat later we terugblikken op deze dag en een aantal anekdotes zullen onthouden. Zoals waar we waren toen we het nieuws kregen, hoe we reageerde en hoe we stomverbaasd naar het nieuws zaten te zoeken.

Ik hoop weeral dat de moed het geweld kan overwinnen én dat we niet reageren met nog meer geweld op deze provocatie.

__________________
Power is not a means; it is an end. One does not establish a dictatorship in order to safeguard a revolution; one makes the revolution in order to establish the dictatorship.