Huisartsentekort groeit komende decennia verder aan

Huisartsentekort groeit komende decennia verder aan Huisartsentekort groeit komende decennia verder aan
De komende jaren groeit het tekort aan huisartsen verder aan. Dat blijkt uit het “artsenkadaster” dat Artsenkrant kon inkijken. De globale medische activiteit van de artsen kalft in een nabije toekomst lichtjes af door de vervrouwelijking en vergrijzing van het beroep. “Dit ‘vertrouwelijke document’ van de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid kruist (eindelijk) de gegevens van de FOD Volksgezondheid -het aantal personen dat geneeskunde mag beoefenen- met de gegevens van de ziekteverzekering”, luidt het. “De Riziv-cijfers omvatten het werkelijke aantal actieve artsen. Dit is dus het fameuze (‘tussentijdse’) kadaster waarover in medische middens al zovele jaren gepalaverd wordt.”

In de huisartsgeneeskunde wijzen de gekoppelde statistieken inderdaad op een groeiend tekort. “De projecties baseren zich op een aanvankelijke ‘voorraad’ eind 2012 van 14.277 huisartsen, van wie er 8.459 (73 pct) voltijds aan het werk zijn volgens de Riziv-gegevens. Ter herinnering: zones zijn ‘huisartsenarm’ als er minder dan negen huisartsen actief zijn voor 10.000 inwoners. Wat opvalt, is dat de globale densiteit al van bij aanvang onder die drempel zit, met één voltijds actieve huisarts voor 1.300 inwoners.”

Volgens de vooruitzichten van het rapport versterkt die tendens nog: tegen 2022 voorziet de cel planning bij Volksgezondheid 7.670 voltijdse huisartsen. Dat aantal zakt tot ongeveer 6.000 tegen 2032. Dat betekent minder dan zes huisartsen per 10.000 inwoners.

Voor de 34 bestudeerde medische disciplines in hun geheel, stelt dit kadaster een stijging vast van het aantal actieve artsen – van circa 32.000 in 2012 tot bijna 34.000 in het jaar 2037. In diezelfde periode daalt de medische activiteitsgraad met circa 1.000 voltijds equivalenten.

De Artsenkrant merkt nog op dat de “nationaliteit van de arts niet in de statistieken werd opgenomen, terwijl er nochtans heel wat te doen is over de “buitenlandse” artsen die het werk van de (vooral Franstalige) artsen inpikken. De komende jaren groeit het tekort aan huisartsen verder aan. Dat blijkt uit het “artsenkadaster” dat Artsenkrant kon inkijken. De globale medische activiteit van de artsen kalft in een nabije toekomst lichtjes af door de vervrouwelijking en vergrijzing van het beroep. “Dit ‘vertrouwelijke document’ van de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid kruist (eindelijk) de gegevens van de FOD Volksgezondheid -het aantal personen dat geneeskunde mag beoefenen- met de gegevens van de ziekteverzekering”, luidt het. “De Riziv-cijfers omvatten het werkelijke aantal actieve artsen. Dit is dus het fameuze (‘tussentijdse’) kadaster waarover in medische middens al zovele jaren gepalaverd wordt.”

In de huisartsgeneeskunde wijzen de gekoppelde statistieken inderdaad op een groeiend tekort. “De projecties baseren zich op een aanvankelijke ‘voorraad’ eind 2012 van 14.277 huisartsen, van wie er 8.459 (73 pct) voltijds aan het werk zijn volgens de Riziv-gegevens. Ter herinnering: zones zijn ‘huisartsenarm’ als er minder dan negen huisartsen actief zijn voor 10.000 inwoners. Wat opvalt, is dat de globale densiteit al van bij aanvang onder die drempel zit, met één voltijds actieve huisarts voor 1.300 inwoners.”

Volgens de vooruitzichten van het rapport versterkt die tendens nog: tegen 2022 voorziet de cel planning bij Volksgezondheid 7.670 voltijdse huisartsen. Dat aantal zakt tot ongeveer 6.000 tegen 2032. Dat betekent minder dan zes huisartsen per 10.000 inwoners.

Voor de 34 bestudeerde medische disciplines in hun geheel, stelt dit kadaster een stijging vast van het aantal actieve artsen – van circa 32.000 in 2012 tot bijna 34.000 in het jaar 2037. In diezelfde periode daalt de medische activiteitsgraad met circa 1.000 voltijds equivalenten.

De Artsenkrant merkt nog op dat de “nationaliteit van de arts niet in de statistieken werd opgenomen, terwijl er nochtans heel wat te doen is over de “buitenlandse” artsen die het werk van de (vooral Franstalige) artsen inpikken.

bron: Belga
Mening: Dit probleem is al eerder in het nieuws gekomen. Ik wist echter niet dat het zo drastisch was. Als er één ding is waar wij niet zonder kunnen, dan is het wel onze huisarts. De invloed die dit op onze maatschappij heeft is enorm, en het ergste is dat dit exact hetzelfde is op vlak van tandartsen. Deze verandering kan zorgen dat mensen minder gemakkelijk aan hulp komen, maar zeker en vast ook een negatieve uitkomst hebben voor huisartsen.